باراک اوباما،رئیس جمهوری آمریکا، بعدازظهر دوشنبه در سخنرانی خود در مجلس ترکیه در عین ستودن دین اسلام گفت که «بگذارید با صراحت و روشنی بگویم که ایالات متحده با اسلام سر جنگ ندارد.»
آقای اوباما همچنین با اشاره به این که «آینده از آن کسانی است که خلق می‌کنند، نه ویران» در مورد ایران گفت که «رهبران ایران باید بین داشتن تسلیحات هسته‌ای یا ساختن آینده‌ای بهتر برای مردم خود یکی را انتخاب کنند.»
رئیس جمهوری آمریکا که هم اکنون برای دیدار با مقامات ترکیه در آنکارا به سر می‌برد همچنین ساعاتی پیش گفت که نظرش در مورد کشتار ارمنی‌ها به دست حکومت عثمانی در سال ۱۹۱۵ تغییر نکرده است.
رئیس جمهوری آمریکا اما با اشاره به مذاکرات آنکارا و ایروان که پس از سال‌ها خصومت با هدف از سرگیری روابط دیپلماتیک آغاز شده است گفت: «انتظار دارد که در این گفت‌وگوها گشایشی حاصل شود.»
ترکیه می‌پذیرد که در جریان جنگ جهانی اول عده بسیاری از ارمنی‌های مسیحی به دست ترک‌های عثمانی کشته شدند، اما انکار می‌کند که این یک و نیم میلیون ارمنی در نتیجه نسل‌کشی جان خود را از دست داده‌اند.
باراک اوباما در نشست خبری مشترک خود با عبدالله گل، رئیس جمهور ترکیه، در پاسخ به سوالی در مورد این مناقشه تاریخی میان ارمنستان و ترکیه گفت: «نظرات من در این مورد موجود است و تغییری نکرده است.»
آقای اوباما در عین حال افزود: «دوست دارم در مورد این مذاکرات [دو کشور] که پیش می‌روند و می‌توانند بسیار پرثمر باشند خوش‌بین باشم، در نتیجه ترجیح می‌دهم در حال حاضر بر نظرات خود متمرکز نشوم.»
باراک اوباما در زمان مبارزات انتخاباتی خود کشتار ارمنی‌ها در جنگ جهانی اول را «نسل‌کشی» خواند. ماه گذشته نیز قطعنامه‌ای برای نسل‌کشی خواندن این واقعه به صحن مجلس نمایندگان آمریکا برده شد که سردی روابط دو کشور ترکیه و آمریکا را به دنبال داشت.
عبدالله گل، رئیس جمهوری ترکیه، نیز که به پیش‌برد گفت‌وگوهای آنکارا و ایروان کمک بسیار کرده است در همین نشست خبری گفت انتظار دارد که این گفت‌وگوها به‌زودی به ثمر برسد.
بهبود در روابط ترکیه و ارمنستان می‌تواند به بازگشت ثبات به منطقه پرتلاطم قفقاز کمک کند که مسیر عبور لوله‌های نفت و گاز است و برای روسیه و اروپا و ایالات متحده اهمیتی استراتژیک دارد.
ترکیه در سال ۱۹۹۳ برای اعلام همبستگی با آذربایجان مرزهای خود با ارمنستان را بست. آذربایجان در آن زمان با جدایی‌طلبانی که از حمایت ارمنستان برخوردار بودند بر سر منطقه قره‌باغ درگیر بود.
رئیس جمهوری آمریکا یک‌شنبه شب گذشته پا به خاک ترکیه گذاشت تا با تقویت روابط واشینگتن و آنکارا از نفوذ روزافزون این کشور در حل مسائل، از جمهوری اسلامی تا افغانستان، بهره بگیرد.
آقای اوباما همچنین با اشاره به این که «آینده از آن کسانی است که خلق می‌کنند، نه ویران» در مورد ایران گفت که «رهبران ایران باید بین داشتن تسلیحات هسته‌ای یا ساختن آینده‌ای بهتر برای مردم خود یکی را انتخاب کنند.»
رئیس جمهوری آمریکا که هم اکنون برای دیدار با مقامات ترکیه در آنکارا به سر می‌برد همچنین ساعاتی پیش گفت که نظرش در مورد کشتار ارمنی‌ها به دست حکومت عثمانی در سال ۱۹۱۵ تغییر نکرده است.
رئیس جمهوری آمریکا اما با اشاره به مذاکرات آنکارا و ایروان که پس از سال‌ها خصومت با هدف از سرگیری روابط دیپلماتیک آغاز شده است گفت: «انتظار دارد که در این گفت‌وگوها گشایشی حاصل شود.»
بیشتر بخوانید:
باراک اوباما در نشست خبری مشترک خود با عبدالله گل، رئیس جمهور ترکیه، در پاسخ به سوالی در مورد این مناقشه تاریخی میان ارمنستان و ترکیه گفت: «نظرات من در این مورد موجود است و تغییری نکرده است.»
آقای اوباما در عین حال افزود: «دوست دارم در مورد این مذاکرات [دو کشور] که پیش می‌روند و می‌توانند بسیار پرثمر باشند خوش‌بین باشم، در نتیجه ترجیح می‌دهم در حال حاضر بر نظرات خود متمرکز نشوم.»
باراک اوباما در زمان مبارزات انتخاباتی خود کشتار ارمنی‌ها در جنگ جهانی اول را «نسل‌کشی» خواند. ماه گذشته نیز قطعنامه‌ای برای نسل‌کشی خواندن این واقعه به صحن مجلس نمایندگان آمریکا برده شد که سردی روابط دو کشور ترکیه و آمریکا را به دنبال داشت.
عبدالله گل، رئیس جمهوری ترکیه، نیز که به پیش‌برد گفت‌وگوهای آنکارا و ایروان کمک بسیار کرده است در همین نشست خبری گفت انتظار دارد که این گفت‌وگوها به‌زودی به ثمر برسد.
بهبود در روابط ترکیه و ارمنستان می‌تواند به بازگشت ثبات به منطقه پرتلاطم قفقاز کمک کند که مسیر عبور لوله‌های نفت و گاز است و برای روسیه و اروپا و ایالات متحده اهمیتی استراتژیک دارد.
ترکیه در سال ۱۹۹۳ برای اعلام همبستگی با آذربایجان مرزهای خود با ارمنستان را بست. آذربایجان در آن زمان با جدایی‌طلبانی که از حمایت ارمنستان برخوردار بودند بر سر منطقه قره‌باغ درگیر بود.
رئیس جمهوری آمریکا یک‌شنبه شب گذشته پا به خاک ترکیه گذاشت تا با تقویت روابط واشینگتن و آنکارا از نفوذ روزافزون این کشور در حل مسائل، از جمهوری اسلامی تا افغانستان، بهره بگیرد.
