عصر روز يکشنبه دهم ماه ژوئن، به دعوت کانون «ره آورد» در شهر آخن آلمان، شب شعر و موسيقی ايرج جنتی عطايی، ترانه سرای مطرح ايران، به ياد بابک بيات آهنگساز فقيد برگزار شد.
در ابتدای اين مراسم که با استقبال خوبی رو به رو شده بود، مجری برنامه ضمن اشاره به اين که با هماهنگی مشترک هنرمندان شرکت کننده در برنامه، اين شب را به ياد و خاطره بابک بيات اختصاص داده اند به جايگاه هنر ترانه سرايی در ميان ايرانيان پرداخت.
وی گفت: « درست است که ترانه، آفرينش هنری تک نفره نيست و در آن شاعر، آهنگساز، تنظيم کننده و خواننده نقش دارند؛ اما به گواهی تمامی گذشته فرهنگی ما، واژه و شعر همواره جايگاهی ويژه در ميان ايرانيان داشته است. از همين روست که داوری عموم از موسيقی امروزی ايران بيش از آن که قضاوت در باب ويژگی های موسيقی باشد؛ قضاوت در باب واژگان و شعر آن است و جنتی عطايی يکی از سرآمدان اين وادی است.»
آن گاه زندگينامه و ديدگاه های بابک بيات در باره موسيقی پاپ خوانده شد. بابک بيات که به بيماری کبد مبتلا بود، روز پنجم آذر ۱۳۸۵ در بيمارستان ايرانمهر تهران درگذشت.
وی آثار بسياری را در زمينه موسيقی پاپ و موسيقی متن فيلم از خود به جای گذاشت. وی پيش از انقلاب در دوره شکوفايی موسيقی پاپ ايران همراه با ايرج جنتی عطايی و داريوش اقبالی گروه سه نفره ای را تشکيل دادند که به گفته برخی صاحب نظران، تأثير بسزايی بر اين نوع موسيقی گذاشت.
در بخشی از گفتار معرفی بابک بيات به خاطره او از ساختن آهنگ ترانه معروف «خونه» از سروده های ايرج جنتی عطايی و با صدای داريوش اقبالی، اشاره شد.
بابک بيات گفته بود: «زمانی که جنتی عطايی اين ترانه با مَطلع خونه اين خونه ی ويروون... را در اختيارم گذاشت در مدت کوتاهی روی حدود نيمی از آن آهنگ گذاشتم. اما درست موقعی که به مصراع: سيل غارتگر اومد... رسيدم، ذهنم قفل کرد و انگار هيچ ملودی ای به ذهنم نمی رسيد. آن وقت ها بر خلاف امروز، ما عادت نداشتيم به زور، هر کار را به پايان برسانيم. آن آهنگ ناتمام ماند و سه ماه بعد در خيابان، صدای روزنامه فروش دوره گردی به گوشم رسيد که فرياد می زد: کيهان...اطلاعات...جاری شدن سيل جان عده ای را گرفت! و اين ملودی همانی بود که دنبالش بودم. روزنامه فروش با بهترين آهنگ داشت پيامش را منتقل می کرد. پس به سرعت و با همان حس و حال، خود را به خانه رساندم و نشستم به نوشتن ملودی ابيات سيل غارتگر اومد، از تو رودخونه گذشت... و ملودی در اينجا به اوج خود می رسيد که: حالا من موندم و اين ويروونه ها...»
پس از ارائه زندگينامه بابک بيات، اسلايد تصاويری از وی، از مقاطع مختلف زندگی هنری اش و مراسم تشييع پيکر او در تهران، همراه با ترانه قديمی طلايه دار، از ساخته های مشترک گروه سه نفره جنتی عطايی، بيات و داريوش، پخش شد.
در ادامه اين برنامه، گروه همنوازی گيتار متشکل از مسعود دريا، مسعود همتا و فريدون نبی، با خوانندگی فريدون نبی، قطعاتی از آثار مشترک ايرج جنتی عطايی و بابک بيات را اجرا کردند.
اسلايد تصاوير ايرج جنتی عطايی از آغاز دوران فعاليت هنری اش تا زمان حاضر و در کنار هنرمندان عرصه های موسيقی، سينما و تئاتر ايران، همراه با ترانه «من از سفر می آم»، با اجرای راد، خواننده جديد پاپ، شعر جنتی عطايی و آهنگ بابک بيات؛ بخش بعدی برنامه بود.
در اين زمان هايک هاکوپيان، نوازنده پيانو به همراه بابک خزائی، نوازنده جوان گيتار به روی صحنه رفتند و قطعه مشترکی را اجرا کردند.
همزمان با اين اجرا، جنتی عطايی به روی صحنه رفت و همراه با پيانوی هاکوپيان و گيتار خزائی، به اجرای دکلمه ترانه های پر خاطره اش پرداخت. ترانه هايی چون سقف، کمکم کن، ياور هميشه مؤمن، فرياد زير آب، با من از ايران بگو و ... .
با استراحتی کوتاه گروه همنوازی گيتار بار ديگر چند ترانه از آثار جنتی عطايی را اجرا کرد و با ترانه پرشور «شرقی غمگين» که اصل آهنگ آن يونانی است و هنرمند فقيد فريدون فرخزاد آن را اجرا کرده است؛ به کار خود پايان داد.
آنگاه ايرج جنتی عطايی بار ديگر بر صحنه حاضر شد و اشعار ديگری را از ترانه های خود دکلمه کرد. شعر منتشر نشده ای از جنتی عطايی که به گفته خودش وصيتنامه اوست، پايان بخش برنامه وی بود.
شرکت کنندگان در اين برنامه در انتها با ايرج جنتی عطايی به بحث و گفت و گو پرداختند. جنتی عطايی در بخش های مختلف اين پرسش و پاسخ از تاريخچه ترانه سرايی، تفاوت های ترانه سرايی و سرودن شعر، چگونگی حس گرفتن از سرزمينی که از آن دور است، حق مؤلف در عرصه موسيقی و ويدئوهايی که برای موسيقی پاپ فارسی ساخته می شوند سخن گفت.
