ایلان برمن، از پژوهشگران ارشد «شورای روابط خارجی آمریکا» و از تحلیل‌گران سر‌شناس سیاست خارجی آمریکا، در مقاله‌ای با اشاره به پیام نوروزی باراک اوباما به ملت ایران نتیجه گرفته است که دولت فعلی آمریکا علاقه و توجه بیشتری به مسئله آزادی در ایران دارد.
ایلان برمن در مقدمه گفتار خود در وب‌سایت «فوربز» می‌نویسد که پیام ویدئویی باراک اوباما به مناسبت عید نوروز در حمایت از نیروهای مخالف حکومت و در مقابله با رژیم سرکوبگر حاکم بر ایران بیانگر موضعی بسیار قاطع بود. او در ادامه بخش‌هایی از پیام رئیس جمور آمریکا را نقل می‌کند.
پرزیدنت اوباما در بخشی از پیام خود خطاب به مردم ایران گفت که سرکوب شدید جنبش اعتراضی و خودجوش مردم که از زمان برگزاری انتخابات تقلبی ریاست جمهوری در بهار سال ۲۰۰۹ در سراسر ایران آغاز شد، نشان می‌دهد که محمود احمدی‌نژاد و حکومت ایران بیش از آن که حقوق مردم را محترم بشمارند به فکر حفظ قدرت هستند.
در بخش دیگری از این پیام گفته می‌شود که حکومت ایران در دو سال اخیر کارزاری گسترده برای سرکوب و آزار مخالفان به راه انداخته و دست به سرکوب مردم ایران، پیر و جوان، زن و مرد، دارا و ندار، زده است. در این مدت صد‌ها دگراندیش و مخالف سیاسی به زندان افتاده، افراد بیگناه ناپدید شده، صدای روزنامه‌نگاران خفه شده، زنان شکنجه شده و حتی افراد زیر ۱۸ سال به اعدام محکوم شده‌اند.
اما به گفته باراک اوباما، «چنین اقدامات و سیاست‌هایی نه نشانه قدرت، که نمایانگر ضعف‌اند».
ایلان برمن در ادامه تحلیل خود تاکید می‌کند که مضمون و لحن پیام نوروزی امسال رئیس جمهور آمریکا با پیام سال گذشته او بسیار متفاوت بود. در پیام قبلی رئیس جمهور آمریکا مشروعیت نظام اسلامی حاکم بر ایران را زیر سوال نمی‌برد. اما از پیام امسال وی چنین برمی‌آید که بالاخره پس از مدت‌ها تاخیر دولت فعلی آمریکا دریافته است که مشکل اصلی در مورد ایران ایدئولوژی مذهبی و افراطی حاکمان این کشور است.
اما دولت آمریکا در این مورد دقیقا چه می‌تواند بکند؟ تاکنون سیاست‌گذاران در واشینگتن به درک نقاط ضعف و شناخت راه‌های تضعیف حکومت اسلامی ایران علاقه چندانی نشان نداده‌اند. درست برعکس، جوهره سیاست آمریکا و متحدان غربی‌اش در مقابل ایران استفاده از امتیازدهی دیپلماتیک و اعمال فشار اقتصادی با هدف تغییر رفتار حکومت ایران بوده است. اما این تلاش‌ها برای تشویق میانه‌روی در حکومت ایران از این جهت به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است که به ایدئولوژی افراطی حاکمان بر ایران توجه ندشته است.
ایلان برمن در ادامه تحلیل خود در وب‌سایت مجله معتبر «فوربز» یادآوری می‌کند که رژیم‌های ایدئولوژیک و برآمده از جنبش‌هایی گسترده مثل نمونه جمهوری اسلامی ایران برای بقای خود به زنده نگاه داشتن این جنبش‌های سیاسی و ایدئولوژیک نیاز دارند. تنها راه موثر متوقف کردن یا شکست دادن چنین جنبشی جایگزینی آن با یک جنبش ایدئولوژیک و سیاسی دیگر است.
رهبران ایران که در نتیجه انقلاب سال ۱۹۷۹ به قدرت رسیدند برای تثبیت حکومت خود از همان روز اول تمام مظاهر فرهنگی و تاریخی ناسیونالیسم ایرانی را مورد حمله قرار داده و به جای آن برداشت خود از مذهب شیعه را جایگزین کردند. در ایران تعطیلاتی شبیه به عید نوروز به مرور کم‌رنگ‌تر شده و در مقابل مناسبت‌های مذهبی رونق گرفته است. مدتی طولانی نام‌گذاری کودکان با اسامی مرسوم در ایران قبل از اسلام مثل کوروش یا داریوش ممنوع بود. حکومت اسلامی حتی سعی کرد آرامگاه کورش را نابود کند.
ایلان برمن می‌افزاید که با توجه به تاریخ باستانی سرزمین ایران یک چنین اقداماتی برای حفظ حکومت ایدئولوژیک و اسلام‌گرای فعلی در ایران طبیعی به نظر می‌رسد. سنت و تاریخ حکومت اسلامی سابقه چندانی ندارد و بنابراین در ذهن تاریخی ایرانیان فاقد مشروعیت است. دقیقا به خاطر ضعف خود در رقابت با ناسیونالیسم باسابقه ایرانی است که آیت‌الله‌ها راهی جز نابود کردن آن نمی‌بینند.
غرب از این مسئله باید درسی بسیار مهم بگیرد و آمریکا با تاکید بر قدمت و محبوبیت ناسیونالیسم (ملی‌گرایی) ایرانی می‌تواند یک بدیل ایدئولوژیک بسیار نیرومند در برابر حکومت فعلی آیت‌الله‌ها را تقویت کند. علاوه بر این آمریکا با این روش می‌تواند به بسیاری از مردم عادی در ایران نشان دهد که با تاریخ آن کشور آشناست و از مبارزه آن‌ها برای آزادی حمایت می‌کند.
ایلان برمن در پایان مطلب خود در «فوربز» می‌نویسد که دولت آمریکا با پیام نوروزی باراک اوباما اولین گام را در این راستا برداشته است. باراک اوباما در بخشی از پیام نوروزی خود به جمعیت جوان ایران گفت: «شما هم عظمت ایران باستان و هم نیروی لازم برای شکل دادن به کشوری که با خواسته‌های شما انطباق داشته باشد را در وجود خود دارید.»
دولت آمریکا اکنون دریافته است که این واقعیت بهترین راه تبریک نوروز به ایرانیان است.
ایلان برمن در مقدمه گفتار خود در وب‌سایت «فوربز» می‌نویسد که پیام ویدئویی باراک اوباما به مناسبت عید نوروز در حمایت از نیروهای مخالف حکومت و در مقابله با رژیم سرکوبگر حاکم بر ایران بیانگر موضعی بسیار قاطع بود. او در ادامه بخش‌هایی از پیام رئیس جمور آمریکا را نقل می‌کند.
پرزیدنت اوباما در بخشی از پیام خود خطاب به مردم ایران گفت که سرکوب شدید جنبش اعتراضی و خودجوش مردم که از زمان برگزاری انتخابات تقلبی ریاست جمهوری در بهار سال ۲۰۰۹ در سراسر ایران آغاز شد، نشان می‌دهد که محمود احمدی‌نژاد و حکومت ایران بیش از آن که حقوق مردم را محترم بشمارند به فکر حفظ قدرت هستند.
در بخش دیگری از این پیام گفته می‌شود که حکومت ایران در دو سال اخیر کارزاری گسترده برای سرکوب و آزار مخالفان به راه انداخته و دست به سرکوب مردم ایران، پیر و جوان، زن و مرد، دارا و ندار، زده است. در این مدت صد‌ها دگراندیش و مخالف سیاسی به زندان افتاده، افراد بیگناه ناپدید شده، صدای روزنامه‌نگاران خفه شده، زنان شکنجه شده و حتی افراد زیر ۱۸ سال به اعدام محکوم شده‌اند.
اما به گفته باراک اوباما، «چنین اقدامات و سیاست‌هایی نه نشانه قدرت، که نمایانگر ضعف‌اند».
ایلان برمن در ادامه تحلیل خود تاکید می‌کند که مضمون و لحن پیام نوروزی امسال رئیس جمهور آمریکا با پیام سال گذشته او بسیار متفاوت بود. در پیام قبلی رئیس جمهور آمریکا مشروعیت نظام اسلامی حاکم بر ایران را زیر سوال نمی‌برد. اما از پیام امسال وی چنین برمی‌آید که بالاخره پس از مدت‌ها تاخیر دولت فعلی آمریکا دریافته است که مشکل اصلی در مورد ایران ایدئولوژی مذهبی و افراطی حاکمان این کشور است.
اما دولت آمریکا در این مورد دقیقا چه می‌تواند بکند؟ تاکنون سیاست‌گذاران در واشینگتن به درک نقاط ضعف و شناخت راه‌های تضعیف حکومت اسلامی ایران علاقه چندانی نشان نداده‌اند. درست برعکس، جوهره سیاست آمریکا و متحدان غربی‌اش در مقابل ایران استفاده از امتیازدهی دیپلماتیک و اعمال فشار اقتصادی با هدف تغییر رفتار حکومت ایران بوده است. اما این تلاش‌ها برای تشویق میانه‌روی در حکومت ایران از این جهت به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است که به ایدئولوژی افراطی حاکمان بر ایران توجه ندشته است.
ایلان برمن در ادامه تحلیل خود در وب‌سایت مجله معتبر «فوربز» یادآوری می‌کند که رژیم‌های ایدئولوژیک و برآمده از جنبش‌هایی گسترده مثل نمونه جمهوری اسلامی ایران برای بقای خود به زنده نگاه داشتن این جنبش‌های سیاسی و ایدئولوژیک نیاز دارند. تنها راه موثر متوقف کردن یا شکست دادن چنین جنبشی جایگزینی آن با یک جنبش ایدئولوژیک و سیاسی دیگر است.
رهبران ایران که در نتیجه انقلاب سال ۱۹۷۹ به قدرت رسیدند برای تثبیت حکومت خود از همان روز اول تمام مظاهر فرهنگی و تاریخی ناسیونالیسم ایرانی را مورد حمله قرار داده و به جای آن برداشت خود از مذهب شیعه را جایگزین کردند. در ایران تعطیلاتی شبیه به عید نوروز به مرور کم‌رنگ‌تر شده و در مقابل مناسبت‌های مذهبی رونق گرفته است. مدتی طولانی نام‌گذاری کودکان با اسامی مرسوم در ایران قبل از اسلام مثل کوروش یا داریوش ممنوع بود. حکومت اسلامی حتی سعی کرد آرامگاه کورش را نابود کند.
ایلان برمن می‌افزاید که با توجه به تاریخ باستانی سرزمین ایران یک چنین اقداماتی برای حفظ حکومت ایدئولوژیک و اسلام‌گرای فعلی در ایران طبیعی به نظر می‌رسد. سنت و تاریخ حکومت اسلامی سابقه چندانی ندارد و بنابراین در ذهن تاریخی ایرانیان فاقد مشروعیت است. دقیقا به خاطر ضعف خود در رقابت با ناسیونالیسم باسابقه ایرانی است که آیت‌الله‌ها راهی جز نابود کردن آن نمی‌بینند.
غرب از این مسئله باید درسی بسیار مهم بگیرد و آمریکا با تاکید بر قدمت و محبوبیت ناسیونالیسم (ملی‌گرایی) ایرانی می‌تواند یک بدیل ایدئولوژیک بسیار نیرومند در برابر حکومت فعلی آیت‌الله‌ها را تقویت کند. علاوه بر این آمریکا با این روش می‌تواند به بسیاری از مردم عادی در ایران نشان دهد که با تاریخ آن کشور آشناست و از مبارزه آن‌ها برای آزادی حمایت می‌کند.
ایلان برمن در پایان مطلب خود در «فوربز» می‌نویسد که دولت آمریکا با پیام نوروزی باراک اوباما اولین گام را در این راستا برداشته است. باراک اوباما در بخشی از پیام نوروزی خود به جمعیت جوان ایران گفت: «شما هم عظمت ایران باستان و هم نیروی لازم برای شکل دادن به کشوری که با خواسته‌های شما انطباق داشته باشد را در وجود خود دارید.»
دولت آمریکا اکنون دریافته است که این واقعیت بهترین راه تبریک نوروز به ایرانیان است.
