«در شرایطی که اقتصاد آمریکا با عمیق‌ترین بحران خود از زمان رکود اقتصادی دهه ۱۹۳۰ روبه‌رو است، چرا دولت این کشور هنوز سیاست تحریم و مجازات اقتصادی را ادامه می‌دهد؟»
این سئوالی است که برایان ارلی، نویسنده روزنامه کریستین ساینس مانیتور، در مقاله تازه‌ای به جستجوی پاسخ آن می‌پردازد. توصیه نویسنده این است که در شرایطی که آمریکا با مشکلات بزرگ اقتصادی روبه‌روست و باراک اوباما می‌کوشد وجه بین‌المللی آمریکا را بهبود بخشد، دولت آمریکا باید در سیاست اعمال تحریم خود بازبینی کند.
نویسنده کریستین ساینس مانیتور ادامه می دهد: «در تحقیقاتی که در زمینه تحریم‌های اقتصادی آمریکا انجام داده‌ام به نتایج شگفت‌آوری در مورد تاثیر این سیاست در مبادلات تجاری سایر کشورها دست یافته‌ام. در بررسی بیش از ۱۰۰ مورد تحریم اقتصادی از سوی آمریکا از سال ۱۹۵۰ به این سو مشخص شد که کشورهای دوست و متحد همواره از فرصت‌های تجاری ناشی از تحریم‌های آمریکا برای منافع اقتصادی خود بهره‌برداری کرده‌اند.»
دولت‌های دوست و متحد آمریکا در تمام این مدت حجم معاملات تجاری خود با کشورهای مورد تحریم آمریکا را افزایش داده و با تکیه به دوستی با آمریکا از مجازات‌هایی که شامل حال طرف‌های معامله با تحریم‌شده‌ها می شود، گریخته اند. در نتیجه می‌توان گفت که «تحریم‌های آمریکا یارانه‌ای بوده است برای کمک به اقتصاد کشورهای دوست.»
به نوشته برایان ارلی: برای عنوان مثال تحریم‌های اقتصادی علیه کوبا و ایران این حالت را به خوبی نشان می‌دهد؛ تحریم علیه ایران باعث شده که شرکت‌های نفتی آمریکایی از این بازار محروم شده و شرکت‌های رقیب جای خالی آنان را پر کنند. نمونه برجسته آن، شرکت «هالی برتون» بود که پس از اعمال مجازات کنگره آمریکا به خاطر معامله با ایران، بخش مهمی از فعالیت‌های خود را از آمریکا به دوبی منتقل کرد.
دوستان آمریکا و «دور زدن تحریم‌ها»
نویسنده می‌افزاید اگر دولت امریکا با مقررات مربوط به تحریم‌های خارجی جلوی سودآوری این قبیل شرکت‌ها را بگیرد، آن‌ها راهی نخواهند داشت جز ترک آمریکا. برایان ارلی می‌نویسد: «در نظام اقتصادی سرمایه‌داری ادامه حیات شرکت‌ها در گرو سودآوری است و نه وطن‌پرستی.»
نویسنده خاطر نشان می کند در شرایط امروزی که دولت آمریکا از محل بودجه عمومی به شرکت‌های متضرر و ورشکسته کمک مالی می‌دهد، کار درستی نیست که با مقررات سخت‌گیرانه در زمینه تحریم‌های خارجی، شرکت‌های فعال و سودآور را از آمریکا فراری دهیم.
در مورد تحریم‌ها علیه کوبا نیز شاهد آن هستیم که در پنج دهه گذشته کشورهای کانادا ژاپن اسپانیا و حتی بریتانیا و فرانسه از عدم حضور اقتصادی آمریکا برای گسترش مناسبات تجاری خود با کوبا بهره جسته‌اند. این درحالی است که هرگاه فرصتی برای حضور اقتصادی آمریکا در کوبا فراهم بوده این شرکت‌ها از رقبای خود بسیار موفق‌تر بوده‌اند. به عنوان مثال پس از برداشتن تحریم صادرات مواد غذایی و دارو به کوبا در سال ۲۰۰۰ توسط کنگره آمریکا شاهد هستیم که حجم این نوع صادرات شرکت‌های آمریکا از ۶ میلیون به ۳۵۰ میلیون در سال ۲۰۰۶ افزایش یافت.
رایان ارلی می نویسد: «در صورت برداشتن تحریم‌های اقتصادی علیه کوبا و افزایش فعالیت شرکت‌های آمریکایی در آن بازار فرصت‌های شغلی فراوانی در خود آمریکا ایجاد خواهد شد. پس از ۵۰ سال می‌بینیم که سیاست تحریم کوبا به نتیجه خود – که به نوشته نویسنده کریستین ساینس مونیتور تغییر رژیم در آن کشور بود- نرسیده و در مقابل میلیاردها دلار سود بالقوه برای شرکت‌های آمریکایی را برباد داده است.»
برایان ارلی، نویسنده کریستین ساینس مانیتور، توصیه می‌کند که به جای سیاست اعمال تحریم که اساسا جنبه سمبلیک دارد، آمریکا باید اجازه دهد که عمل‌گرایی و الزامات تجاری راهنمای سیاست اقتصاد خارجی آن کشور قرار گیرد. کنگره آمریکا در ماه‌های اخیر سیاست «از آمریکا بخرید» را تصویب کرده و به این وسیله می‌کوشد صنایع و تولیدات داخلی را تقویت کند می‌تواند سیاست «فروش بیشتر آمریکا» را نیز در دستور کار قرار دهد.
در پایان این مطلب رایان ارلی نتیجه می‌گیرد که در شرایطی که آمریکا با بحران اقتصادی شدیدی دست و پنجه نرم می‌کند، لغو تحریم‌ها علیه ایران و کوبا می‌تواند به رونق اقتصادی در داخل آمریکا و ایجاد فرصت‌های شغلی منجر شود و از همه مهم‌تر اینکه هیچ هزینه‌ای هم برای بودجه عمومی دربر نخواهد داشت.
این سئوالی است که برایان ارلی، نویسنده روزنامه کریستین ساینس مانیتور، در مقاله تازه‌ای به جستجوی پاسخ آن می‌پردازد. توصیه نویسنده این است که در شرایطی که آمریکا با مشکلات بزرگ اقتصادی روبه‌روست و باراک اوباما می‌کوشد وجه بین‌المللی آمریکا را بهبود بخشد، دولت آمریکا باید در سیاست اعمال تحریم خود بازبینی کند.
« دولت‌های دوست و متحد آمریکا در تمام این مدت حجم معاملات تجاری خود با کشورهای مورد تحریم آمریکا را افزایش داده و با تکیه به دوستی با آمریکا از مجازات‌هایی که شامل حال طرف‌های معامله با تحریم‌شده‌ها می شود، گریخته اند. در نتیجه می‌توان گفت که «تحریم‌های آمریکا یارانه‌ای بوده است برای کمک به اقتصاد کشورهای دوست.»
برایان ارلی (کریستین ساینس مونیتور)
دولت‌های دوست و متحد آمریکا در تمام این مدت حجم معاملات تجاری خود با کشورهای مورد تحریم آمریکا را افزایش داده و با تکیه به دوستی با آمریکا از مجازات‌هایی که شامل حال طرف‌های معامله با تحریم‌شده‌ها می شود، گریخته اند. در نتیجه می‌توان گفت که «تحریم‌های آمریکا یارانه‌ای بوده است برای کمک به اقتصاد کشورهای دوست.»
به نوشته برایان ارلی: برای عنوان مثال تحریم‌های اقتصادی علیه کوبا و ایران این حالت را به خوبی نشان می‌دهد؛ تحریم علیه ایران باعث شده که شرکت‌های نفتی آمریکایی از این بازار محروم شده و شرکت‌های رقیب جای خالی آنان را پر کنند. نمونه برجسته آن، شرکت «هالی برتون» بود که پس از اعمال مجازات کنگره آمریکا به خاطر معامله با ایران، بخش مهمی از فعالیت‌های خود را از آمریکا به دوبی منتقل کرد.
دوستان آمریکا و «دور زدن تحریم‌ها»
نویسنده می‌افزاید اگر دولت امریکا با مقررات مربوط به تحریم‌های خارجی جلوی سودآوری این قبیل شرکت‌ها را بگیرد، آن‌ها راهی نخواهند داشت جز ترک آمریکا. برایان ارلی می‌نویسد: «در نظام اقتصادی سرمایه‌داری ادامه حیات شرکت‌ها در گرو سودآوری است و نه وطن‌پرستی.»
نویسنده خاطر نشان می کند در شرایط امروزی که دولت آمریکا از محل بودجه عمومی به شرکت‌های متضرر و ورشکسته کمک مالی می‌دهد، کار درستی نیست که با مقررات سخت‌گیرانه در زمینه تحریم‌های خارجی، شرکت‌های فعال و سودآور را از آمریکا فراری دهیم.
در مورد تحریم‌ها علیه کوبا نیز شاهد آن هستیم که در پنج دهه گذشته کشورهای کانادا ژاپن اسپانیا و حتی بریتانیا و فرانسه از عدم حضور اقتصادی آمریکا برای گسترش مناسبات تجاری خود با کوبا بهره جسته‌اند. این درحالی است که هرگاه فرصتی برای حضور اقتصادی آمریکا در کوبا فراهم بوده این شرکت‌ها از رقبای خود بسیار موفق‌تر بوده‌اند. به عنوان مثال پس از برداشتن تحریم صادرات مواد غذایی و دارو به کوبا در سال ۲۰۰۰ توسط کنگره آمریکا شاهد هستیم که حجم این نوع صادرات شرکت‌های آمریکا از ۶ میلیون به ۳۵۰ میلیون در سال ۲۰۰۶ افزایش یافت.
رایان ارلی می نویسد: «در صورت برداشتن تحریم‌های اقتصادی علیه کوبا و افزایش فعالیت شرکت‌های آمریکایی در آن بازار فرصت‌های شغلی فراوانی در خود آمریکا ایجاد خواهد شد. پس از ۵۰ سال می‌بینیم که سیاست تحریم کوبا به نتیجه خود – که به نوشته نویسنده کریستین ساینس مونیتور تغییر رژیم در آن کشور بود- نرسیده و در مقابل میلیاردها دلار سود بالقوه برای شرکت‌های آمریکایی را برباد داده است.»
برایان ارلی، نویسنده کریستین ساینس مانیتور، توصیه می‌کند که به جای سیاست اعمال تحریم که اساسا جنبه سمبلیک دارد، آمریکا باید اجازه دهد که عمل‌گرایی و الزامات تجاری راهنمای سیاست اقتصاد خارجی آن کشور قرار گیرد. کنگره آمریکا در ماه‌های اخیر سیاست «از آمریکا بخرید» را تصویب کرده و به این وسیله می‌کوشد صنایع و تولیدات داخلی را تقویت کند می‌تواند سیاست «فروش بیشتر آمریکا» را نیز در دستور کار قرار دهد.
در پایان این مطلب رایان ارلی نتیجه می‌گیرد که در شرایطی که آمریکا با بحران اقتصادی شدیدی دست و پنجه نرم می‌کند، لغو تحریم‌ها علیه ایران و کوبا می‌تواند به رونق اقتصادی در داخل آمریکا و ایجاد فرصت‌های شغلی منجر شود و از همه مهم‌تر اینکه هیچ هزینه‌ای هم برای بودجه عمومی دربر نخواهد داشت.
