روز دوشنبه، روزنامه‌های تایمز لندن و واشینگتن پست آمریکا، هریک مقاله ای در باره شواهد تازه از فعال شدن برنامه هسته‌ای ایران منتشر کردند.
این روزنامه‌ها می‌نویسند بر خلاف آنچه تصور می‌شد که فعالیت‌های هسته ای ایران از سال ۲۰۰۵ به بعد متوقف شده ایران همچنان با پنهان کاری به توسعه برنامه هسته‌ایش ادامه می‌دهد.
به نوشته تایمز لندن «مدارکی که به دست این روزنامه رسیده و به زبان فارسی است» حاکی از «برنامه‌ای چهار ساله برای آزمایش جزء نوترونی بمب اتمی هستند که انفجار را میسر می‌‌سازد».
جمهوری اسلامی همواره اتهام کشورهای غربی و در رأس آنها ایالات متحده را رد کرده و گفته است که تنها برای تأمین سوخت نیروگاه‌‌های برق به دنبال انرژی هسته ای است.
مارک فیتز پاتریک، کارشناس پرونده هسته ای ایران در «موسسه بین الملی مطالعات استراتژیک در لندن»، با محوریت تازه ترین مطالب منتشر شده در تایمز لندن و واشینگتن پست، در گفت و گویی با رادیو فردا شرکت کرده است؛
رادیو فردا: تحليلگر روزنامه تايمز می‌نويسد «بار ديگر دست ايران رو شده است» و می‌گويد شواهدی دارد که نشان می‌دهد ايران ماده هسته ای در اختيار دارد که می‌تواند در کلاهک‌های هسته ای به کار برده شود و بسيار مخرب است. شما فکر می‌کنيد تا چه حد اين موضوع جدی است؟
مارک فیتز پاتریک: من فکر می‌کنم اين موضع بسيار جدی است و پی بردن به آن نشان می‌دهد ايران خلاف تصور غرب برای توسعه سلاح‌های هسته ای حداقل تا سال ۲۰۰۷ فعاليت می‌کرده است.
گزارش مجموعه سازمان‌های اطلاعاتی آمريکا گمان می‌کرد ايران در سال ۲۰۰۳ فعاليت هسته ای خود را در اين زمينه متوقف کرده و تا سال ۲۰۰۷ آن را از سر نگرفته است.
من فکر می‌کنم که اکنون سازمان‌های اطلاعاتی شواهد بيشتری دراين زمينه دارند و بايد ديد وقتی ايران در حال مذاکره برای يافتن راه حل ديپلماتيک برای اين بحران بود، هم زمان به فعاليت‌های هسته ايش نيز ادامه می‌داد.
قدرت تخريب اين ماده دئوترايد اورانيوم تا چه اندازه است؟
دستيابی به اين ماده بسيار جدی است، چون ماده دئوترايد اورانيوم منشعب از نوترون، ظاهراً کاربردی در موارد صلح آميز ندارد و حتی در زمنيه‌های نظامی غير هسته ای نيز به کار گرفته نمی‌شود.
حال اگر اين موضوع ثابت شود، نشان می‌دهد برخلاف تصور جامعه جهانی ايران تا دو سال پيش هم روی برنامه هسته ايش کار می‌کرده است.
آن طور که گزارش روزنامه «تايمز» می‌گويد از اين ماده می‌توان درکلاهک‌های هسته ای استفاده کرد و بالطبع کلاهک‌های هسته ای با موشک پرتاب می‌شود. فکر می‌کنيد صنعت موشک‌های نظامی ايران چقدر پيشرفته است و تا کجا می‌تواند هدف گيری کند؟
ايران برنامه موشکی بسيار پيشرفته ای دارد و همين موضوع باعث نگرانی شديدتر از برنامه هسته ايش می‌شود. نگرانی غرب اين است که ترکيب برنامه موشکی و هسته ای با هم خطر عظيمی در برخواهد داشت.
در حال حاضر برد موشک‌های ايران به ۱۳۰۰ کيلومتر می‌رسد که کشورهای ترکيه، اسراييل، کشورهای خليج فارس و ساير همسايه‌های ايران را در معرض خطر قرار می‌دهد.
تا به حال تصور می‌شد ايران فن آوری کلاهک هسته ای برای استفاده در اين موشک‌ها را ندارد، اما اگر يافته‌های اخير درست باشد ظرف دو سال ايران می‌تواند به کلاهک‌های هسته ای دست يابد.
اگر اين موضوع درست باشد آيا سياست خارجی جامعه جهانی نسبت به ايران تغيير قابل ملاحظه‌ای خواهد کرد؟
اگر ثابت شود ايران برخلاف تصور رايج تا همين دو سال پيش در توسعه برنامه هسته ايش فعال بوده به طور قطع نگاه جامعه جهانی به ايران تغيير خواهد کرد.
گزارش پيشين تخمين اطلاعات ملی آمريکا که گفته بود ايران فعاليت‌های هسته ايش را متوقف کرده، مجوزی برای سياست مداران شد تا فکر کنند می‌توانند با ايران وارد مذاکره شوند و ايران را برای توافق با جامعه جهانی قانع کنند؛ توافقی که بر اساس آن ايران بتواند برنامه هسته ای خود را در موارد صلح آميز ادامه دهد بدون آن که موجب نگرانی غرب از توسعه سلاح‌های هسته ای شود.
اما اگر يافته‌های اخير ثابت شود ديگر نمی‌توان در هيچ زمينه ای از توسعه فن آوری‌های حساس که استفاده دوگانه ای دارند به ايران اطمينان کرد.
این روزنامه‌ها می‌نویسند بر خلاف آنچه تصور می‌شد که فعالیت‌های هسته ای ایران از سال ۲۰۰۵ به بعد متوقف شده ایران همچنان با پنهان کاری به توسعه برنامه هسته‌ایش ادامه می‌دهد.
به نوشته تایمز لندن «مدارکی که به دست این روزنامه رسیده و به زبان فارسی است» حاکی از «برنامه‌ای چهار ساله برای آزمایش جزء نوترونی بمب اتمی هستند که انفجار را میسر می‌‌سازد».
جمهوری اسلامی همواره اتهام کشورهای غربی و در رأس آنها ایالات متحده را رد کرده و گفته است که تنها برای تأمین سوخت نیروگاه‌‌های برق به دنبال انرژی هسته ای است.
مارک فیتز پاتریک، کارشناس پرونده هسته ای ایران در «موسسه بین الملی مطالعات استراتژیک در لندن»، با محوریت تازه ترین مطالب منتشر شده در تایمز لندن و واشینگتن پست، در گفت و گویی با رادیو فردا شرکت کرده است؛
رادیو فردا: تحليلگر روزنامه تايمز می‌نويسد «بار ديگر دست ايران رو شده است» و می‌گويد شواهدی دارد که نشان می‌دهد ايران ماده هسته ای در اختيار دارد که می‌تواند در کلاهک‌های هسته ای به کار برده شود و بسيار مخرب است. شما فکر می‌کنيد تا چه حد اين موضوع جدی است؟
مارک فیتز پاتریک: من فکر می‌کنم اين موضع بسيار جدی است و پی بردن به آن نشان می‌دهد ايران خلاف تصور غرب برای توسعه سلاح‌های هسته ای حداقل تا سال ۲۰۰۷ فعاليت می‌کرده است.
گزارش مجموعه سازمان‌های اطلاعاتی آمريکا گمان می‌کرد ايران در سال ۲۰۰۳ فعاليت هسته ای خود را در اين زمينه متوقف کرده و تا سال ۲۰۰۷ آن را از سر نگرفته است.
من فکر می‌کنم که اکنون سازمان‌های اطلاعاتی شواهد بيشتری دراين زمينه دارند و بايد ديد وقتی ايران در حال مذاکره برای يافتن راه حل ديپلماتيک برای اين بحران بود، هم زمان به فعاليت‌های هسته ايش نيز ادامه می‌داد.
قدرت تخريب اين ماده دئوترايد اورانيوم تا چه اندازه است؟
دستيابی به اين ماده بسيار جدی است، چون ماده دئوترايد اورانيوم منشعب از نوترون، ظاهراً کاربردی در موارد صلح آميز ندارد و حتی در زمنيه‌های نظامی غير هسته ای نيز به کار گرفته نمی‌شود.
حال اگر اين موضوع ثابت شود، نشان می‌دهد برخلاف تصور جامعه جهانی ايران تا دو سال پيش هم روی برنامه هسته ايش کار می‌کرده است.
آن طور که گزارش روزنامه «تايمز» می‌گويد از اين ماده می‌توان درکلاهک‌های هسته ای استفاده کرد و بالطبع کلاهک‌های هسته ای با موشک پرتاب می‌شود. فکر می‌کنيد صنعت موشک‌های نظامی ايران چقدر پيشرفته است و تا کجا می‌تواند هدف گيری کند؟
ايران برنامه موشکی بسيار پيشرفته ای دارد و همين موضوع باعث نگرانی شديدتر از برنامه هسته ايش می‌شود. نگرانی غرب اين است که ترکيب برنامه موشکی و هسته ای با هم خطر عظيمی در برخواهد داشت.
در حال حاضر برد موشک‌های ايران به ۱۳۰۰ کيلومتر می‌رسد که کشورهای ترکيه، اسراييل، کشورهای خليج فارس و ساير همسايه‌های ايران را در معرض خطر قرار می‌دهد.
تا به حال تصور می‌شد ايران فن آوری کلاهک هسته ای برای استفاده در اين موشک‌ها را ندارد، اما اگر يافته‌های اخير درست باشد ظرف دو سال ايران می‌تواند به کلاهک‌های هسته ای دست يابد.
اگر اين موضوع درست باشد آيا سياست خارجی جامعه جهانی نسبت به ايران تغيير قابل ملاحظه‌ای خواهد کرد؟
اگر ثابت شود ايران برخلاف تصور رايج تا همين دو سال پيش در توسعه برنامه هسته ايش فعال بوده به طور قطع نگاه جامعه جهانی به ايران تغيير خواهد کرد.
گزارش پيشين تخمين اطلاعات ملی آمريکا که گفته بود ايران فعاليت‌های هسته ايش را متوقف کرده، مجوزی برای سياست مداران شد تا فکر کنند می‌توانند با ايران وارد مذاکره شوند و ايران را برای توافق با جامعه جهانی قانع کنند؛ توافقی که بر اساس آن ايران بتواند برنامه هسته ای خود را در موارد صلح آميز ادامه دهد بدون آن که موجب نگرانی غرب از توسعه سلاح‌های هسته ای شود.
اما اگر يافته‌های اخير ثابت شود ديگر نمی‌توان در هيچ زمينه ای از توسعه فن آوری‌های حساس که استفاده دوگانه ای دارند به ايران اطمينان کرد.
