انحلال مهرام و نا اميدی ملی پوشان بسکتبال ايران

"صمد نيکخواه بهرامی کاپيتان تيم ملی و من که مهدی کامرانی هستم تيم نداريم؛ چه برسد به بازيکنان ديگر. با منحل شدن مهرام فکر می‌کنم بايد بياييم کنار سالن بسکتبال و گيتار بزنيم."

اين صحبت ها، آغاز انتقادات مهدی کامرانی بهترين گارد راس بسکتبال آسياست.

او عضو تيم مهرام است. پرافتخارترين باشگاه دهه اخير بسکتبال ايران و تيمی که ۲ بار، فاتح جام باشگاه های آسيا شده است.

اين باشگاه بخش خصوصی اما پس از قهرمانی مجدد در ليگ برتر، اعلام کرد قصد ادامه فعاليت در بسکتبال ايران را ندارد و از ليگ آينده کنار کشيد.

مهدی کامرانی می گويد: "هم اکنون هيچ پيشنهادی ندارم. بسکتبال‌ ايران دقيقه ۹۰ نيست، بلکه تمام کارهايش را در دقيقه ۹۹ انجام می ‌دهد. اصلاً باشگاهی نداريم که بخواهيم پيشنهاد داشته باشيم. زنگ بزنيد فدراسيون نام باشگاه‌های فصل بعد را بپرسيد؛ به شما خواهند گفت هيچ تيمی هنوز مشخص نيست. "

پيش از اين، محمود مشحون رييس فدراسيون بسکتبال ايران هم در مصاحبه با باشگاه خبرنگاران جوان، کناره گيری مهرام را با توجه به حضور اکثر ملی پوشان ايران در اين تيم، فاجعه ای جبران ناپذير برای بسکتبال ايران دانسته بود.

کامرانی اوضاع تيم ملی را هم ايده آل نمی داند. ورزشی که طی سال های اخير، موفقيت های متعددی را کسب کرد و حتی به بازی های المپيک هم راه يافت.

بسکتبال، کشتی فرنگی و تکواندو در ۳ سال اخير موفق ترين رشته های ورزشی در ايران بوده اند.

اما کامرانی معتقد است ملی پوشان با سابقه بسکتبال‌، مانند سه يا چهار سال گذشته سر حال و با انرژی نيستند و آسيب ديدگی‌های پياپی بازيکنان را آزار می ‌دهد.

جايگزينی جوانان با انگيزه، يکی از ايده های کامرانی برای تقويت تيم ملی است. با اين حال می گويد: " انگيزه به تنهايی برای پيشرفت کافی نيست. تيم ملی امکاناتی ندارد تا رشد کند. منظور من از امکانات، پيراهن ورزشی، کفش يا سالن نيست، بلکه بايد به اين جوانان وقت بيشتری اختصاص داده شود، بايد به اندازه آن‌ها مسابقه و برنامه طراحی شود."

در عراق، خجالت زده شدم

مهدی کامرانی با ابراز ناراحتی از شرايط کنونی بسکتبال‌ ايران می گويد؛ متاسفانه وضعيت بسکتبال‌ به گونه‌ای شده است که ملی پوشان بايد پيراهن‌های مسابقه خود را باز گردانند تا دوباره در آينده استفاده کنند!

او يک مثال هم در توضيح اين مسئله بکار برد: "در عراق يکی از تماشاگران لباسم را به عنوان يادگاری خواست، اما من با عذرخواهی گفتم که نمی توانم، چون بايد در بازی‌های ديگر نيز از آن استفاده کنم. اين مسئله برای آن‌ها خنده دار بود و برای من چيزی جز شرمندگی نداشت. ما هيچ امکاناتی نداريم و با اتوبوس به رقابت‌های بين‌المللی می‌رويم، تازه با اين شرايط توقع قهرمانی هم دارند و همه می خواهند که ما به مدال طلا برسيم. "

کارشناسان بسکتبال معتقدند جايگاه خوبی که بسکتبال ايران در آسيا تصاحب کرده است، به سادگی می تواند از دست برود.

سرمايه گذاری کشورهای خليج فارس، توسعه بسکتبال در فيليپين، پيشرفت اين رشته ورزشی در لبنان، ژاپن و کره جنوبی، همچنين کميت مطلوب اين ورزش در کشورهای آسيای ميانه، از تهديدات غير قابل انکار برای بسکتبال ايران است.

کامرانی در اين باره می گويد: " کشورهای شرق آسيا برای طراحی ليگ‌هايشان از طراحان و آناليزورهای NBA استفاده می‌کنند. متقابلاً ببينند چه امکاناتی در اختيار ما قرار داده‌اند، به همان اندازه نيز توقع داشته باشند. آن مسئولانی که تنها قول می‌دهند و عمل نمی کنند، به اندازه امکانات از ما توقع داشته باشند."

گارد راس تيم ملی بسکتبال ايران يادآور شد: "سه مسئول مختلف ورزش ايران مقابل چشمان ملی پوشان، قول يک سالن اختصاصی دادند، اما هيچ کدام از آن‌ها عملی نشد و با همين شرايط از ما جام قهرمانی هم می‌خواهند."

مهدی کامرانی تاکيد کرد: " در مورد توقعات مسئولين، حالا می‌خواهد مسئول هر جا و يا هر سازمانی باشد، سکوت نمی کنيم. من می خواهم بپرسم شما برای ما چه کرديد؟"

ستاره تيم ملی ايران در پايان صحبت های خود هشدار داد: "همان طوری که روزی ايران هيچ جايگاهی نداشت، امروز هم می گويم که اين مقام‌ها نيز به پايان خواهد رسيد. زيرا متاسفانه در ايران عده ای انسان‌های کوته فکر و خود بين وجود دارد که تنها به رنگ مدال‌ها توجه می‌کنند."