غير از ورزشکاران ملی (که شهرت آنها مورد سوء استفاده‌ی مقامات قرار می گرفته‌است)، کارگزاران دولت جمهوری اسلامی بر گردن چه کسانی در فرودگاه پس از ورود به کشور گل انداخته‌اند؟
اين قهرمانان حکومت چه خدمتی به جامعه‌ی ايران و بشريت کرده‌اند که از آنها استقبال رسمی به عمل می آيد؟ اين قهرمانان چگونه به کشور بازگشته يا برگردانده شده‌اند؟ اين استقبال‌ها در مورد خود حکومت چه می گويند؟ اصولا قهرمانان نظام جمهوری اسلامی چه کسانی بوده‌اند و اين قهرمان سازی چه سير تحولی را پشت سر گذاشته است؟
سقوط ارزشی نظام
جمهوری اسلامی در سال های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ به بزرگداشت کشته شدگان در انقلاب ۵۷ می پرداخت. پس از درگيری‌های گروهی و آغاز جنگ، کشته شدگان در جنگ به قهرمانان مورد بزرگداشت حکومت تبديل شدند.
در دهه‌ی شصت گرچه کشتار مخالفان و ترورهای خارج از کشور ادامه داشت اما کمترسخنی از عاملان آنها گفته دمی شد و کمتر کسی به عوامل کشتار و ترور افتخار می کرد گرچه از تروريست‌های لبنانی همپيمان استقبال می شد.
در دهه‌ی هفتاد نوبت به اسرای جنگی بازگشته به کشور رسيد و چندی آنان به قهرمان ملی و رسمی تبديل شدند. در دوران رياست جمهوری خاتمی مدال آوران جوان المپيادهای علمی و خانواده‌های کشته شدگان جنگ بزرگ داشته می شدند و به موازات آن بخش انتصابی حکومت به بزرگداشت چهره‌های سياه خود مثل اسدالله لاجوردی می پرداخت.
اما با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد حکومت پرده بر انداخت و رسما به بزرگداشت عوامل عمليات تروريستی، دستور دهنگان به قتل و آدمکشی (مثل مصباح يزدی) و بازجويان (مثل حسين شريعتمداری) و قاچاقچی‌ها پرداخت. بخشی ديگر از قهرمانان نظام در اين دوره کسانی هستند که در پروژه‌های مربوط به سلاح‌های کشتار جمعی شرکت داشته و در حين آزمايش يا در عمليات خرابکارانه کشته شده‌اند. نمونه‌هايی که می آيد بخشی از اين قهرمانان حکومتی هستند که در فرودگاه و رسما مورد بزرگداشت مقامات جمهوری اسلامی واقع شده‌اند.
شهرزاد مير قلی خان
شهرزاد ميرقلی‌خان شهروند ايرانی زندانی در آمريکا که در سال ۲۰۰۸ به ۵ سال زندان در‌اين کشور در بازداشت بود و ۸ اوت ۲۰۱۲ آزاد شد، پس از توقف کوتاهی در کشور عمان به کشور بازگشت. ميرقلی‌خان به اتهام خريد تجهيزات دوگانه به همراه همسرش در اتريش دستگير شد و با گذراندن دوران محکوميت به ايران بازگشت. او در سفری به قبرس در سال ۱۳۸۶ توسط مأموران اين کشور دستگير و به درخواست آمريکا به اين کشور منتقل و به ۵ سال حبس محکوم و در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۷ در آمريکا زندانی شد.
علی وکيلی راد
وکيلی راد، يکی از قاتلين شاپور بختيار، آخرين نخست وزير رژيم شاه در بازگشت به ايران مورد استقبال مسولان وزارت امور خارجه (حسن قشقاوی، ) و مجلس (کاظم جلالی، رئيس کميسيون امنيت مجلس شورای اسلامی) قرار گرفت. او هجده سال در فرانسه زندانی بود. وکيلی راد از سوی دادگاهی در فرانسه به اتهام مشارکت در قتل شاپور بختيار و سروش کتيبه، منشی وی با همدستی دو نفر ديگر حبس ابد محکوم شده بود اما پس از گذراندن هجده سال در زندان پواسی در نزديکی پاريس از آزادی مشروط استفاده کرده و به ايران بازگشت. دو همدست ديگر وی در اين قتل فريدون بوير احمدی و محمد آزادی بودند که پليس فرانسه نتوانست آنها را دستگير کند. گفته می شود که اين دو در ايران بسر می برند.
شهرام اميری
اميری سحرگاه ۲۴ تيرماه ۱۳۸۹ وارد فرودگاه تهران شد. اميری از طريق کشور قطر از واشنگتن دی سی به تهران آمد. جمعی از مسئولان جمهوری اسلامی ايران از جمله حسن قشقاوی، سخنگوی سابق وزارت امور خارجه در فرودگاه به استقبال وی آمده بودند. اميری مربی دانشگاه مالک اشتر بود که در خرداد ۸۸ در سفر به عربستان سعودی برای انجام مراسم حج عمره ناپديد شد. دولت جمهوری اسلامی مدعی بود که اميری توسط ايالات متحده با همکاری دستگاه اطلاعاتی عربستان سعودی ربوده شده است. بنا به گفته‌ی خود وی، او ۲۳ تير به دفتر حفاظت منافع ايران در آمريکا واقع در سفارت پاکستان رفت تا در آن‌جا «پناه» گيرد.
مجيد کاکاوند
مجيد کاکاوند و همسرش در اسفند ۱۳۸۷ در فرودگاه شارل دوگل پاريس بازداشت شدند. دادگاهی در فرانسه، در نهايت به دليل اين که کاکاوند قوانين فرانسه را نقض نکرده و کالاهای صادر شده به ايران الزاماً کاربرد نظامی نداشتند استرداد را رد کرد. دولت فرانسه در نهايت مجيد کاکاوند را که دولت آمريکا وی را به ارسال قطعات دارای استفادۀ نظامی و غير نظامی به ايران، قاچاق و پولشويی و نقض قوانين کشور آمريکا در اين ارتباط متهم کرده و خواستار استرداد وی به آمريکا بود آزاد کرد.
انيس نقاش
در تابستان ۱۳۵۹ تيمی به رهبری انيس نقاش (يک تبعهٔ لبنانی) اقدام به ترور شاپور بختيار کرد که نافرجام ماند. در اين ماجرا يک پليس جوان زخمی و فلج شد و يکی از همسايگان خانه‌ی بختيار به قتل رسيد. نقاش توسط پليس فرانسه دستگير و به حبس ابد محکوم شد. انيس نقاش و چهار نفر از همدستان او بعد از آزادی از زندان به ايران پرواز کردند و در فرودگاه مهرآباد تهران، توسط محمود واعظی، مشاور وزير خارجه‌ی وقت، مورد استقبال رسمی دولتی قرار گرفتند. او در ايران پس از دو دهه رسما تلاش برای کشتن بختيار و پليس فرانسوی و کشتن يکی از همسايه‌های وی را بر عهده گرفت. (روزنامه ايران، ۲۲ شهريور ۱۳۸۹)
چگونگی بازگشت اين قهرمانان
شهرام اميری خود به کشور بازگشت. شهرزاد ميرقلی خان دوران محکوميتش به پايان رسيد و به کشور بازگشت. اما برخی بازگشت‌هابه نظر می رسد با گروگانگيری شهروندان غربی ممکن شده است.
دولت‌های فرانسه و ايران هرگونه توافق بر سر معاوضۀ وکيلی راد و مجيد کاکاوند با کلوتيلد ريس، تبعۀ فرانسوی بازداشت شده در جريان اعتراضات پس از انتخابات ۸۸ را رد کردند اما آزادی وکيلی راد دو روز پس از بازگرداندن کلوتيلد ريس، تبعه‌ی فرانسوی که به مدت ده ماه اجازه‌ی خروج از ايران را نداشت به اين نظريه که دو دولت فرانسه و ايران بر سر مبادله‌ی اين دو توافق کرده‌اند دامن زد. انيس نقاش نيز در سال ۱۳۶۵ در تبادل با گروگان‌های فرانسوی در لبنان توسط دولت فرانسه به جمهوری اسلامی تحويل داده شد.
------------------------------------------------------------------------------------
* نظرات مطرح شده در این مقاله الزاما بازتاب دهنده دیدگاه های رادیو فردا نیست
اين قهرمانان حکومت چه خدمتی به جامعه‌ی ايران و بشريت کرده‌اند که از آنها استقبال رسمی به عمل می آيد؟ اين قهرمانان چگونه به کشور بازگشته يا برگردانده شده‌اند؟ اين استقبال‌ها در مورد خود حکومت چه می گويند؟ اصولا قهرمانان نظام جمهوری اسلامی چه کسانی بوده‌اند و اين قهرمان سازی چه سير تحولی را پشت سر گذاشته است؟
سقوط ارزشی نظام
جمهوری اسلامی در سال های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ به بزرگداشت کشته شدگان در انقلاب ۵۷ می پرداخت. پس از درگيری‌های گروهی و آغاز جنگ، کشته شدگان در جنگ به قهرمانان مورد بزرگداشت حکومت تبديل شدند.
در دهه‌ی شصت گرچه کشتار مخالفان و ترورهای خارج از کشور ادامه داشت اما کمترسخنی از عاملان آنها گفته دمی شد و کمتر کسی به عوامل کشتار و ترور افتخار می کرد گرچه از تروريست‌های لبنانی همپيمان استقبال می شد.
در دهه‌ی هفتاد نوبت به اسرای جنگی بازگشته به کشور رسيد و چندی آنان به قهرمان ملی و رسمی تبديل شدند. در دوران رياست جمهوری خاتمی مدال آوران جوان المپيادهای علمی و خانواده‌های کشته شدگان جنگ بزرگ داشته می شدند و به موازات آن بخش انتصابی حکومت به بزرگداشت چهره‌های سياه خود مثل اسدالله لاجوردی می پرداخت.
اما با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد حکومت پرده بر انداخت و رسما به بزرگداشت عوامل عمليات تروريستی، دستور دهنگان به قتل و آدمکشی (مثل مصباح يزدی) و بازجويان (مثل حسين شريعتمداری) و قاچاقچی‌ها پرداخت. بخشی ديگر از قهرمانان نظام در اين دوره کسانی هستند که در پروژه‌های مربوط به سلاح‌های کشتار جمعی شرکت داشته و در حين آزمايش يا در عمليات خرابکارانه کشته شده‌اند. نمونه‌هايی که می آيد بخشی از اين قهرمانان حکومتی هستند که در فرودگاه و رسما مورد بزرگداشت مقامات جمهوری اسلامی واقع شده‌اند.
شهرزاد مير قلی خان
شهرزاد ميرقلی‌خان شهروند ايرانی زندانی در آمريکا که در سال ۲۰۰۸ به ۵ سال زندان در‌اين کشور در بازداشت بود و ۸ اوت ۲۰۱۲ آزاد شد، پس از توقف کوتاهی در کشور عمان به کشور بازگشت. ميرقلی‌خان به اتهام خريد تجهيزات دوگانه به همراه همسرش در اتريش دستگير شد و با گذراندن دوران محکوميت به ايران بازگشت. او در سفری به قبرس در سال ۱۳۸۶ توسط مأموران اين کشور دستگير و به درخواست آمريکا به اين کشور منتقل و به ۵ سال حبس محکوم و در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۷ در آمريکا زندانی شد.
علی وکيلی راد
وکيلی راد، يکی از قاتلين شاپور بختيار، آخرين نخست وزير رژيم شاه در بازگشت به ايران مورد استقبال مسولان وزارت امور خارجه (حسن قشقاوی، ) و مجلس (کاظم جلالی، رئيس کميسيون امنيت مجلس شورای اسلامی) قرار گرفت. او هجده سال در فرانسه زندانی بود. وکيلی راد از سوی دادگاهی در فرانسه به اتهام مشارکت در قتل شاپور بختيار و سروش کتيبه، منشی وی با همدستی دو نفر ديگر حبس ابد محکوم شده بود اما پس از گذراندن هجده سال در زندان پواسی در نزديکی پاريس از آزادی مشروط استفاده کرده و به ايران بازگشت. دو همدست ديگر وی در اين قتل فريدون بوير احمدی و محمد آزادی بودند که پليس فرانسه نتوانست آنها را دستگير کند. گفته می شود که اين دو در ايران بسر می برند.
شهرام اميری
اميری سحرگاه ۲۴ تيرماه ۱۳۸۹ وارد فرودگاه تهران شد. اميری از طريق کشور قطر از واشنگتن دی سی به تهران آمد. جمعی از مسئولان جمهوری اسلامی ايران از جمله حسن قشقاوی، سخنگوی سابق وزارت امور خارجه در فرودگاه به استقبال وی آمده بودند. اميری مربی دانشگاه مالک اشتر بود که در خرداد ۸۸ در سفر به عربستان سعودی برای انجام مراسم حج عمره ناپديد شد. دولت جمهوری اسلامی مدعی بود که اميری توسط ايالات متحده با همکاری دستگاه اطلاعاتی عربستان سعودی ربوده شده است. بنا به گفته‌ی خود وی، او ۲۳ تير به دفتر حفاظت منافع ايران در آمريکا واقع در سفارت پاکستان رفت تا در آن‌جا «پناه» گيرد.
مجيد کاکاوند
مجيد کاکاوند و همسرش در اسفند ۱۳۸۷ در فرودگاه شارل دوگل پاريس بازداشت شدند. دادگاهی در فرانسه، در نهايت به دليل اين که کاکاوند قوانين فرانسه را نقض نکرده و کالاهای صادر شده به ايران الزاماً کاربرد نظامی نداشتند استرداد را رد کرد. دولت فرانسه در نهايت مجيد کاکاوند را که دولت آمريکا وی را به ارسال قطعات دارای استفادۀ نظامی و غير نظامی به ايران، قاچاق و پولشويی و نقض قوانين کشور آمريکا در اين ارتباط متهم کرده و خواستار استرداد وی به آمريکا بود آزاد کرد.
انيس نقاش
در تابستان ۱۳۵۹ تيمی به رهبری انيس نقاش (يک تبعهٔ لبنانی) اقدام به ترور شاپور بختيار کرد که نافرجام ماند. در اين ماجرا يک پليس جوان زخمی و فلج شد و يکی از همسايگان خانه‌ی بختيار به قتل رسيد. نقاش توسط پليس فرانسه دستگير و به حبس ابد محکوم شد. انيس نقاش و چهار نفر از همدستان او بعد از آزادی از زندان به ايران پرواز کردند و در فرودگاه مهرآباد تهران، توسط محمود واعظی، مشاور وزير خارجه‌ی وقت، مورد استقبال رسمی دولتی قرار گرفتند. او در ايران پس از دو دهه رسما تلاش برای کشتن بختيار و پليس فرانسوی و کشتن يکی از همسايه‌های وی را بر عهده گرفت. (روزنامه ايران، ۲۲ شهريور ۱۳۸۹)
چگونگی بازگشت اين قهرمانان
شهرام اميری خود به کشور بازگشت. شهرزاد ميرقلی خان دوران محکوميتش به پايان رسيد و به کشور بازگشت. اما برخی بازگشت‌هابه نظر می رسد با گروگانگيری شهروندان غربی ممکن شده است.
دولت‌های فرانسه و ايران هرگونه توافق بر سر معاوضۀ وکيلی راد و مجيد کاکاوند با کلوتيلد ريس، تبعۀ فرانسوی بازداشت شده در جريان اعتراضات پس از انتخابات ۸۸ را رد کردند اما آزادی وکيلی راد دو روز پس از بازگرداندن کلوتيلد ريس، تبعه‌ی فرانسوی که به مدت ده ماه اجازه‌ی خروج از ايران را نداشت به اين نظريه که دو دولت فرانسه و ايران بر سر مبادله‌ی اين دو توافق کرده‌اند دامن زد. انيس نقاش نيز در سال ۱۳۶۵ در تبادل با گروگان‌های فرانسوی در لبنان توسط دولت فرانسه به جمهوری اسلامی تحويل داده شد.
------------------------------------------------------------------------------------
* نظرات مطرح شده در این مقاله الزاما بازتاب دهنده دیدگاه های رادیو فردا نیست
