با فرارسيدن اول مهرماه و باز شدن دوباره مدارس، امسال تهران با بحرانی به نام «بحران اتوبوس» روبه رو خواهد بود.
«بحران اتوبوس» نامی است که يکی از خبرگزاری های داخلی ايران، برای گفته های مدير عامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه انتخاب کرده است.
حسين بيژنی، مدير عامل شرکت واحد، به خبرنگاران گفته است که به دليل تداوم خرابی اتوبوس ها و انجام نشدن تعهدات شرکت های سازنده، قطعا در اول مهرماه بروز بحران، رکود و اختلال در حمل و نقل عمومی شهر تهران، امری طبيعی خواهد بود.
برابر اعلام مدير عامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، از نزديک به شش هزار اتوبوس در اختيار شرکت واحد نزديک به هزار دستگاه آن از رده خارج به حساب می آيند.
مسعود مهاجر، روزنامه نگار و کارشناس صنعت حمل و نقل، در پاسخ به اين پرسش که از ديد او مشکل در کجاست، به رادیو فردا می گويد: «حمل و نقل شهری تهران، بيشتر بر دوش شرکت واحد می چرخد. با وجود اين که متروی تهران حدود يک و نيم ميليون مسافر را زير زمين برده، ولی تغيير زيادی در شهر اتفاق نيفتاده است.»
وی می افزايد: « افزايش فشار تقاضا به خصوص بعد از مشکلات استفده از خودروهای شخصی با زوج و فرد شدن خودروها در تهران و همچنين سهميه بندی بنزين، باعث شده است که گرايش به حمل و نقل عمومی بيشتر شود و تمام فشار آن روی شرکت واحد باشد.»
جدا از جايگزين نشدن اتوبوس های نو به جای اتوبوس های از رده خارج، مدير عامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، خراب شدن اتوبوس ها را نيز يکی از مشکلات می داند.
آقای مهاجر، در پاسخ به اين پرسش که چه عواملی موجب استهلاک زود هنگام حمل و نقل عمومی تهران می شود، چنين می گويد: «استهلاک اتوبوس در تهران بسيار بالاتر از ساير نقاط جهان است. زيرا بخش های زيادی از شهر سربالايی است و اتوبوس ها با وزن بسيار زياد و با ظرفيت بالا و فراتر از ظرفيت های پيش بينی شده حرکت می کنند.»
او می افزايد: « وقتی مسافر زياد باشد، هيچ کس حتی راننده نمی تواند از سوار شدن مسافران پيشگيری کند.»
برخی کارشناسان و صاحب نظران مسائل اقتصادی، گسترش بی رويه شهر تهران و افزايش بيش از اندازه جمعيت در اين شهر نزديک به ۱۵ ميليون نفری را از مهمترين دلايل بروز مسائل پيچيده و گاه غير قابل حل در اين شهر می دانند.
مسائلی که راه حل های معمولی پاسخگوی آن نخواهد بود و مشکلات حمل و نقل عمومی يکی از همين مسائل و پيچيدگی هاست.