به گزارش خبرگزاری رسمی مصر، قرار است پارلمان اين کشور برای بازبينی نتايج دوباره انتخابات سال گذشته به حال تعليق درآيد.
درجريان تظاهرات مخالفان حسنی مبارک بعضی از معترضين خواهان انحلال پارلمان هستند زيرا از نظر آنها اين پارلمان از مشروعيت لازم برخوردار نيست.
از سوی ديگر درگيری هواداران حسنی مبارک، رئيس جمهوری مصر با مخالفان وی که در ميدان تحرير در مرکز قاهره ، فضای پايتخت اين کشور را در روز چهار شنبه بيش از پيش متشنج کرده است.
برای بررسی بيشتر آخرين تحولات مصر، رادیو فردا با مهرزاد بروجردی، رئيس بخش خاورميانه شناسی دانشگاه «سيراکیوز» آمریکا گفت و گو کرده است.
رادیو فردا: با توجه به درگيرهای خيابانی طرفداران و مخالفان حسنی مبارک تحولات سياسی اين کشور به کدام سو می رود؟
مهرزاد بروجردی: فکر می کنم قابل پيش بينی بود. به هر حال اين يکی از تاکتيک های رژيم هايی است که از اين مدل پيروی می کنند. به اصطلاح نيروهايی را بسيج می کنند و بعد آنها را به خيابان ها گسيل می کنند.
قصدشان اين است که به بقيه مردم اين احساس را منتقل کنند که شرايط ناامن است و بنابر اين بهتر است که ما وضع موجود را حفظ کنيم و ارتش بر سر قدرت باشد.
اين مسئله ای که در رسانه ها مطرح کردند که بسياری از زندانيان از زندان ها فرار کردند نيز همگی در راستای ايجاد ناامنی و يک حس تشنج عمومی در جامعه بود.
بايد ديد که در چند روز آينده قدرت نيروهای طرفدار آقای حسنی مبارک چقدر است؟ که من فکر می کنم بسيار ناچيز خواهد بود. اما بايد ديد که آيا اين مسئله منجر به مداخله های قهرآميز ارتش خواهد شد يا نه ؟ اين مسئله می تواند معادله را متغيير کند.
بر اساس گزارش خبرگزاری ها، پارلمان مصر تا زمانی که نتايج انتخابات گذشته مورد بازبينی قرار نگرفته، به حالت تعليق درآمده است. اگر پارلمان مصر منحل شود تکليف حکومت چه خواهد بود؟
انتخابات پارلمان مصر مثل انتخابات رياست جمهوری در ايران به نظر می رسد که با تقلبات گسترده ای مواجه بوده است.
الان با تعليق پارلمان مصر يک مشکل حقوقی ايجاد می شود و آن اين است که اگر پارلمان مصر تعليق شود به چه شکلی می شود آن همه پرسی را که در ارتباط با تغيير قوانين است، به انجام برسد.
اين مسئله به اعتقاد من هنوز هم مشخص نيست که به چه شکل و به چه صورتی اين کار انجام خواهد شد. بايد ببينيم که حکومت چه چاره ای برای اين مسئله انديشه خواهد کرد.
اگر موافق باشيد نگاهی هم داشته باشيم به موضع گيری دولت آمريکا در قبال تحولات مصر. آقای اوباما مستقيما خواستار کناره گيری حسنی مبارک نشده است اما خواهان آزادسازی روند انتقال قدرت در اين کشور است. نگاه آمريکا به تحولات امروز مصر چگونه است؟ آيا واقعا خواهان کناره گيری حسنی مبارک و بر سر کار آمدن يک دولت دمکرات است؟
فکر می کنم دولت آمريکا خواهان کنار رفتن آقای مبارک از مسند قدرت است. چون فکر می کنند که ايشان ديگر يک مهره سوخته است که روزهای بختش به سر آمده و بايد به فکر جايگزين باشند.
اما چيزی که آمريکا مايل به از دست دادنش نيست روابط نزديکی است که با ارتش مصر و نخبگان سياسی فعلی دولت مصر دارد. چون نگرانی های بسيار زيادی در اين باره وجود دارد که با وجود اتفاقاتی که در لبنان رخ داد، در تونس اتفاق افتاد، تغيير حکومت در مصر به عنوان مهمترين و پرجمعيت ترين کشور عرب، بالطبع بقيه رهبران دنيای عرب را دچار نگرانی خواهد کرد و آمريکا هم از اين مسئله بسيار بسيار نگران است.
به غير از مسئله نگرانی رهبران عرب، مسئله رابطه خاص اسرائيل با مصر هم مطرح است که نگرانی دوم آمريکا محسوب می شود.
اما نگرانی سوم اين است که اگر اين جنبش در مصر به شکل قهرآميزی پيروز شود، تعهدات اقتصادی در مصر چه خواهد شد؟ آيا مسئله ملی کردن بسياری از صنايع مطرح خواهد شد؟ مسئله انتقام پيش خواهد آمد؟ و تمام اين سوالات باعث نگرانی کاخ سفيد است.
اسرائيل به قضايای مصر چگونه نگاه می کند؟ و تغيير و تحولات اخير در مصر چه پيامدهايی برای اسرائيل به همراه خواهد داشت؟
اسرائيل معلوم است که از اين مسئله نگران است. چون مصر تنها کشوری بود که با امضا کردن پيمان کمپ ديويد با اسرائيل به صلح رسيد.
ولی وقتی شما در جامعه مصر و در خيابانی قدم می زنيد می بينيد که اين صلح، چيزی است در سطح نخبگان و دولت های سياسی و مردم عامه مصر توافق چندانی با رابطه خاصی که با اسرائيل وجود دارد، ندارند.
به هر حال به نظر می رسد که اسرائيل هم دارد به دولت آمريکا اين مسئله را گوشزد می کند که انتخابی بين بودن حکومت آقای حسنی مبارک و يا آقای سليمان به عنوان جانشين رئيس جمهور از يک سو و به قدرت رسيدن اخوان المسلمين از سوی ديگر وجود دارد.
اما به اعتقاد من اين گزينه ای که مطرح می کنند درست نيست. ولی من فکر می کنم که تبليغات دولت اسرائيل بر اساس نگرانی به قدرت رسيدن اخوان المسلمين بنا خواهد شد. چون اخوان المسلمين و نيروهای راديکال مذهبی در مصر، با حماس و حزب الله و ديگران رابطه حسنه ای دارند.
درجريان تظاهرات مخالفان حسنی مبارک بعضی از معترضين خواهان انحلال پارلمان هستند زيرا از نظر آنها اين پارلمان از مشروعيت لازم برخوردار نيست.
از سوی ديگر درگيری هواداران حسنی مبارک، رئيس جمهوری مصر با مخالفان وی که در ميدان تحرير در مرکز قاهره ، فضای پايتخت اين کشور را در روز چهار شنبه بيش از پيش متشنج کرده است.
برای بررسی بيشتر آخرين تحولات مصر، رادیو فردا با مهرزاد بروجردی، رئيس بخش خاورميانه شناسی دانشگاه «سيراکیوز» آمریکا گفت و گو کرده است.
رادیو فردا: با توجه به درگيرهای خيابانی طرفداران و مخالفان حسنی مبارک تحولات سياسی اين کشور به کدام سو می رود؟
مهرزاد بروجردی: فکر می کنم قابل پيش بينی بود. به هر حال اين يکی از تاکتيک های رژيم هايی است که از اين مدل پيروی می کنند. به اصطلاح نيروهايی را بسيج می کنند و بعد آنها را به خيابان ها گسيل می کنند.
قصدشان اين است که به بقيه مردم اين احساس را منتقل کنند که شرايط ناامن است و بنابر اين بهتر است که ما وضع موجود را حفظ کنيم و ارتش بر سر قدرت باشد.
اين مسئله ای که در رسانه ها مطرح کردند که بسياری از زندانيان از زندان ها فرار کردند نيز همگی در راستای ايجاد ناامنی و يک حس تشنج عمومی در جامعه بود.
چيزی که آمريکا مايل به از دست دادنش نيست روابط نزديکی است که با ارتش مصر و نخبگان سياسی فعلی دولت مصر دارد. چون نگرانی های بسيار زيادی در اين باره وجود دارد که با وجود اتفاقاتی که در لبنان رخ داد، در تونس اتفاق افتاد، تغيير حکومت در مصر به عنوان مهمترين و پرجمعيت ترين کشور عرب، بالطبع بقيه رهبران دنيای عرب را دچار نگرانی خواهد کرد و آمريکا هم از اين مسئله بسيار بسيار نگران است.
مهرزاد بروجردی
بر اساس گزارش خبرگزاری ها، پارلمان مصر تا زمانی که نتايج انتخابات گذشته مورد بازبينی قرار نگرفته، به حالت تعليق درآمده است. اگر پارلمان مصر منحل شود تکليف حکومت چه خواهد بود؟
انتخابات پارلمان مصر مثل انتخابات رياست جمهوری در ايران به نظر می رسد که با تقلبات گسترده ای مواجه بوده است.
الان با تعليق پارلمان مصر يک مشکل حقوقی ايجاد می شود و آن اين است که اگر پارلمان مصر تعليق شود به چه شکلی می شود آن همه پرسی را که در ارتباط با تغيير قوانين است، به انجام برسد.
اين مسئله به اعتقاد من هنوز هم مشخص نيست که به چه شکل و به چه صورتی اين کار انجام خواهد شد. بايد ببينيم که حکومت چه چاره ای برای اين مسئله انديشه خواهد کرد.
اگر موافق باشيد نگاهی هم داشته باشيم به موضع گيری دولت آمريکا در قبال تحولات مصر. آقای اوباما مستقيما خواستار کناره گيری حسنی مبارک نشده است اما خواهان آزادسازی روند انتقال قدرت در اين کشور است. نگاه آمريکا به تحولات امروز مصر چگونه است؟ آيا واقعا خواهان کناره گيری حسنی مبارک و بر سر کار آمدن يک دولت دمکرات است؟
فکر می کنم دولت آمريکا خواهان کنار رفتن آقای مبارک از مسند قدرت است. چون فکر می کنند که ايشان ديگر يک مهره سوخته است که روزهای بختش به سر آمده و بايد به فکر جايگزين باشند.
اما چيزی که آمريکا مايل به از دست دادنش نيست روابط نزديکی است که با ارتش مصر و نخبگان سياسی فعلی دولت مصر دارد. چون نگرانی های بسيار زيادی در اين باره وجود دارد که با وجود اتفاقاتی که در لبنان رخ داد، در تونس اتفاق افتاد، تغيير حکومت در مصر به عنوان مهمترين و پرجمعيت ترين کشور عرب، بالطبع بقيه رهبران دنيای عرب را دچار نگرانی خواهد کرد و آمريکا هم از اين مسئله بسيار بسيار نگران است.
به غير از مسئله نگرانی رهبران عرب، مسئله رابطه خاص اسرائيل با مصر هم مطرح است که نگرانی دوم آمريکا محسوب می شود.
اما نگرانی سوم اين است که اگر اين جنبش در مصر به شکل قهرآميزی پيروز شود، تعهدات اقتصادی در مصر چه خواهد شد؟ آيا مسئله ملی کردن بسياری از صنايع مطرح خواهد شد؟ مسئله انتقام پيش خواهد آمد؟ و تمام اين سوالات باعث نگرانی کاخ سفيد است.
اسرائيل به قضايای مصر چگونه نگاه می کند؟ و تغيير و تحولات اخير در مصر چه پيامدهايی برای اسرائيل به همراه خواهد داشت؟
اسرائيل معلوم است که از اين مسئله نگران است. چون مصر تنها کشوری بود که با امضا کردن پيمان کمپ ديويد با اسرائيل به صلح رسيد.
ولی وقتی شما در جامعه مصر و در خيابانی قدم می زنيد می بينيد که اين صلح، چيزی است در سطح نخبگان و دولت های سياسی و مردم عامه مصر توافق چندانی با رابطه خاصی که با اسرائيل وجود دارد، ندارند.
به هر حال به نظر می رسد که اسرائيل هم دارد به دولت آمريکا اين مسئله را گوشزد می کند که انتخابی بين بودن حکومت آقای حسنی مبارک و يا آقای سليمان به عنوان جانشين رئيس جمهور از يک سو و به قدرت رسيدن اخوان المسلمين از سوی ديگر وجود دارد.
اما به اعتقاد من اين گزينه ای که مطرح می کنند درست نيست. ولی من فکر می کنم که تبليغات دولت اسرائيل بر اساس نگرانی به قدرت رسيدن اخوان المسلمين بنا خواهد شد. چون اخوان المسلمين و نيروهای راديکال مذهبی در مصر، با حماس و حزب الله و ديگران رابطه حسنه ای دارند.
