نرگس محمدی، نایب رئیس زندانی کانون مدافعان حقوق بشر، در پیامی به مراسم اعطای جایزه ساخاروف به او، ضمن تاکید بر دو «مطالبه» استقلال دانشگاهها و «ساختن جامعه مدنی حقیقی» اعلام کرد که «سیطره دین بر علم و اندیشه در ایران، یادآور دوران قرون وسطا است».
جایزه ساخاروف انجمن فیزیک آمریکا در سال ۲۰۱۷ مشترکاً به نرگس محمدی و انجمن راوی کوچیمانچی برای توسعه هند تعلق گرفته و مراسم اعطای این جایزه روز یکشنبه در شهر کلمبوس ایالت اوهایو در آمریکا برگزار شد.
پیام نرگس محمدی به این مراسم توسط نیره توحیدی استاد دانشگاه ایالتی کالیفرنیا قرائت شد.
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، خانم محمدی در این پیام اعلام کرد که شهروندان ایران با «استبدادی» درگیر هستند که «تنوع ایدهها را تاب نمیآورد؛ منطق را نه با منطق، استدلال یا گفتوگو، بلکه با سرکوب پاسخ میگوید».
وی با اشاره به حبسهای طولانیمدت برای روشنفکران، نویسندگان، روزنامهنگاران و فعالان سیاسی و مدنی و حصر افرادی چون آیتالله منتظری و سران جنبش سبز افزود: «منظور من از استبداد قدرتی است که خود را مافوق قانون میداند ...حاکمی که استفاده از شکنجه سفید- حبس متهمان در سلولهای انفرادی- را برای زندانیان سیاسی به امری معمول و رایج تبدیل کرده است».
نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر همچنین با اشاره به شرایط سلولهای انفرادی، تاکید کرد: «به این شرایط فشار بازجویی، تحقیر، تهدید، فریاد، ضربوشتم، توهین، خوراندن داروهایی نامعلوم و بدون برچسب، توهینهای جنسی، بیخوابی، ترس و اضطراب -همه برای گرفتن اعتراف اجباری- را اضافه کنید».
به گفته خانم محمدی، «سلول انفرادی، با هدف شستشوی مغزی به کار گرفته میشود تا انسانها در محرومیت از شرایط زیست طبیعی بشر، شاخصه انسان بودن یعنی افکار و عقایدشان را از دست بدهند یا سلامت جسمی و روحی و روانیشان به خطر افتد».
نرگس محمدی پارسال نیز در نامهای خطاب به اعضای کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، سلول انفرادی را «مصداق شکنجه» خوانده و از آنان خواسته بود که با تشکیل کمیتهای ابعاد حقوقی و امنیتی پدیده سلول انفرادی را بررسی کنند.
این فعال حقوق بشر که به ۱۶ سال زندان محکوم شده، مدتها را در سلول انفرادی به سر برده و به بیماریهای «آمبولی ریه» و «فلج عضلانی» مبتلا است.
در بیانیه انجمن فیزیک آمریکا اعلام شده که جایزه ساخاروف به دلیل «رهبری در فعالیتهای مرتبط با صلح، عدالت و لغو مجازات اعدام و تلاشهای بیقید و شرطش برای ترویج حقوق بشر و آزادیهای مردم ایران» به نرگس محمدی تعلق گرفته است.
«سیطره دین بر علم و اندیشه در ایران، یادآور دوران قرون وسطا است»
نرگس محمدی در پیام خود همچنین «نهادینه کردن تبعیض جنسیتی و جنسی، مذهبی، قومی و ایدئولوژیک به خصوص علیه زنان» و «مدیریت بیکفایت و فساد افراد و دستگاههای دولتی» را از جمله دیگر ویژگیهای حکومت استبدادی دانست.
نایب رئیس زندانی کانون مدافعان حقوق بشر خطاب به اعضای انجمن ساخاروف دو مطالبه استقلال دانشگاهها و «نیاز به ساختن یک جامعه مدنی حقیقی» را مطرح کرد.
وی با اشاره به اخراج اساتید و محرومیت برخی از دانشجویان از جمله دانشجویان بهایی تاکید کرد که «تسلط دولت و سیطره دین بر علم و اندیشه در ایران، یادآور دوران قرون وسطا در اروپا است».
خانم محمدی همچنین نوشت که «راه رسیدن به دموکراسی در جامعه ایران نه جنگ و خشونت، و نه دخالت نظامی کشورهای خارجی، بلکه تحقق جامعه مدنی است».
وی با اشاره به «وحشت» حکومت جمهوری اسلامی از نهادهای مدنی تاکید کرد که این حکومت حتی فعالیت نهادهای صنفی چون انجمن حمایت از کودکان کار را بر نمیتابد.
نرگس محمدی در پایان این پیام تاکید کرد: «برای نهادینه کردن حقوق بشر و رسیدن به صلح بین مردم و حاکمان، من محرومیتم از آزادی و حقوق انسانیم را تاب خواهم آورد، گرچه جدایی از فرزندانم برایم رنجی کمتر از جانکندن نیست».
وی اضافه کرد: «من یک زنم، یک مادر، و با تمام زنانگی و عواطف مادرانگیام، در جستجوی جهانی عاری از خشونت و بیعدالتی هستم حتی اگر خود دهها بار از خشونت و ناعدالتی رنج کشیدهام».
علی و کیانا دو فرزند خردسال نرگس محمدی و تقی رحمانی، همراه با پدرشان در پاریس زندگی میکنند و وی از خرداد ۹۴ با فرزندانش ملاقات نکرده است.
خانم محمدی سال ۹۵ در اعتراض به ممانعت مقامات قضایی ایران از تماس تلفنی با فرزندان خردسالش اعتصاب غذا کرده بود.
درخواستهای بسیاری برای آزادی نرگس محمدی مطرح شده است اما مقامهای جمهوری اسلامی ایران تاکنون به این درخواستها توجهی نکردهاند.
جایزه ساخاروف انجمن فیزیک آمریکا در سال ۲۰۱۴ نیز به امید کوکبی، دانشجوی دکترای فیزیک، تعلق گرفت که پس از سفری که در سال ۸۹ به ایران داشت بازداشت و به ۱۰ سال زندان محکوم شد. او شهریور پارسال و پس از دست دادن یک کلیه خود در زندان به صورت مشروط آزاد شد.
این جایزه به نام آندره ساخاروف، دانشمند و ناراضی مشهور روسی، نامگذاری شده است و به افرادی اهدا میشود که در زمینه ترویج حقوق بشر و دمکراسی در جهان فعالیت میکنند.