روز ۲۲ اردیبهشت در تقویم ایران به عنوان روز پرستار شناخته شده است؛ قشری که از آنها به عنوان فرشتگان سفيد پوش نام برده می شود. اما آيا اين فرشتگان که حيات و سلامتی بيماران به طور عمده به مراقبت و رسيدگی آنها وابسته است، از شرايط کاری و زندگی مناسب برخوردارند؟
محمد شريفی مقدم، دبير کل خانه پرستار، در گفت وگو با یک خبرگزاری ایرانی، صحبت کردن از کيفيت خدمات پرستاری را در شرايطی که آنها از مشکلات بسياری برخوردارند، بيشتر به يک شوخی شبيه دانسته است.
در اين ميان، محدوديت در ادامه تحصيل و نبودن آموزش ضمن خدمت، بالا بودن ميزان کار پرستاران و خستگی ناشی از اين ميزان کار، از جمله مشکلاتی هستند که مسعود نيازی، رییس اتحاديه کارکنان بيمارستان ها و عضو شورای اسلامی کار بيمارستان آسيا، در گفت و گو با راديو فردا به آنها اشاره کرد.
وی می گوید: «پايين بودن حقوق و معيشت پرستاران و شيفت های کاری بالا (حداکثر دو شيفتی در ايران رايج است) به بی تفاوتی آنان در محيط کار منجر شده است.»
به اعتقاد آقای نيازی، اين مسئله ممکن است در دراز مدت، به سلامت جامعه آسيب برساند .
رییس اتحاديه کارکنان بيمارستان ها همچنين شناور بودن و عدم شفافيت مقررات مربوط به بازنشستگی شغل پرستاری در بخش خصوصی، همراه با بی بهره بودن پرستاران از پوشش های رفاهی و تفريحی را از ديگر مشکلات جامعه پرستاری ايران دانست .
در اين حال، گزارش ها، بيش از همه، بر پايين بودن حقوق و دستمزد پرستاران بخش خصوصی نسبت به بخش دولتی تأکيد دارد.
- «پايين بودن حقوق و معيشت پرستاران و شيفت های کاری بالا (حداکثر دو شيفتی در ايران رايج است) به بی تفاوتی آنان در محيط کار منجر شده است.»
مسعود نيازی ضمن هم عقيده بودن با اين موضوع گفت:« اين مشکل موجب عدم استقبال پرستاران از کار کردن در بخش خصوصی شده است.»
از طرف ديگر، محمد شريفی مقدم، دبير کل خانه پرستار، به خبرگزاری مهر گفته است که هنوز بسياری از اضافه کاری ها، کارانه ها و معوقه های پرستاران در دانشگاه های مختلف علوم پزشکی سراسر ايران به آنان پرداخت نشده است.
کارشناسان امور بهداشت و درمان معتقدند اقداماتی مانند کاهش ساعت کار پرستاران، افزايش حقوق آنان و حل مشکلات معيشتی شان همراه با بازنگری در طرح طبقه بندی مشاغل در بخش خصوصی، دادن اجازه تشکيل تشکل های صنفی و اجرای طرح تعرفه گذاری خدمات پرستاری، می تواند در بهبود مشکلات اين قشر از جامعه مؤثر واقع شود.
در همين خصوص، مسعود نيازی عقيده دارد که دولت بايد اقداماتی را که صورت گرفته است، ادامه و گسترش دهد .
در اين وضعيت، آيا پرستاران دارای تشکل های صنفی ای که به آنان برای دست يابی به مطالبات قانونی شان کمک برساند، هستند؟
رئيس اتحاديه کارکنان بيمارستان ها به رادیو فردا می گوید:«تشکل های صنفی مستقل هنوز جا نيفتاده اند. برخی از نهادهای فعلی دولتی اند، برخی حزبی و برخی از آنان غير دولتی هستند.»
به گفته وی، «لازمه فعاليت ها درحوزه روابط کار، اخذ شناسنامه از مراجع مرتبط با روابط کار است که در ايران، طبق مقررات سازمان بين المللی کار، آی ال او، اين مرجع، وزارت کار است.»
مسعود نيازی اضافه کرد:«طبق مقررات آی ال او، حوزه های تشکيلات صنفی می توانند تمامی کارکنان يک حوزه را، هم در بخش خصوصی و هم در بخش دولتی، پوشش دهند. گر چه تشکلات موجود، زحمت خود را می کشند، ولی بايد طوری سازماندهی شوند که با استانداردهای بين المللی و به ويژه کنوانسيون های ۸۷ و۹۸ سازمان بين المللی کار، همگرا شوند.»
روز پرستار در شرايطی برگزار می شود که جامعه ايران با کمبود نيروی پرستار مواجه است.
اين موضوع در ايران، به نوشته خبرگزاری مهر، از معضلاتی است که سختی کار اين قشر را دو چندان کرده است، به نحوی که بنا بر استاندارد جهانی تعداد پرستاران به ازاء هر تخت بيمارستانی دو نفر و برای هر ۱۰۰ نفر جمعيت در کشور برابر هشت يا ۹ پرستار است .
این خبرگزاری می افزاید:«اين در حاليست که ايران به ازای ۱۲۰ هزار تخت بيمارستانی و نياز به ۲۴۰ هزار پرستار، تنها حدود ۱۲۰هزار پرستار دارد و اين امر موجب شده پرستاران به دليل مشغله کاری فراوان تنها قادر به استفاده از ۳۰ درصد توان خود باشند و نتوانند خدمات شايسته ای به بيماران ارائه دهند.»
