موسسه تحلیل مالی و اقتصاد انرژی «آی ای ای اف ای» در گزارشی گفت: تشدید مقررات سختگیرانه اتحادیه اروپا در مورد نیروگاه های آلوده کننده ذغالی ممکن است باعث صرف هزینه های گزاف برای بهبود وضعیت این نیروگاه ها یا تعطیلی یک سوم آنان در سراسر اروپا شود.
این موسسه روز دوشنبه ۱۸ اردیبهشت ماه گزارش کرد که برای انطباق با مقررات جدید تا سال ۲۰۲۱ میلادی، این تاسیسات یا باید در بهینه سازی نیروگاه های ذغالی سرمایه گذاری کنند و میزان فعالیت را به کمتر از ۱۵۰۰ ساعت در سال کاهش دهند، یا تاسیسات را تعطیل کنند.
در این ارتباط، خبرگزاری رویترز نوشت که اعضای اتحادیه اروپا روز ۲۸ آوریل، ۱۱ روز پیش، مقررات سختگیرانه تری در مورد برخی آلوده کننده ها شامل اکسید گوگرد و اکسید نیتروژن که در نیروگاه های بزرگ در اروپا تولید شده است و باعث آلودگی هوا و بیماری های ریوی می شوند وضع کردند.
جرارد وین، مشاورموسسه تحلیل مالی و اقتصاد انرژی، که در نگارش این گزارش شرکت داشته است، گفت: با درنظر گرفتن چشم انداز بازار و دیگر عوامل نامساعد، هزینه انطباق با این مقررات برای بسیاری از این تاسیسات، بازدارنده است.
بر اساس این گزارش، به دلیل پایین بودن قیمت های عمده فروشی، کم بودن تقاضا برای انرژی، و رشد منابع تجدیدشونده، تاسیسات نیروگاهی ذغالی در اروپا در تلاش برای باقی ماندن در شرایط سوددهی هستند.
در همین ارتباط، سال گذشته به طور بی سابقه ای، تعدادی نیروگاه با ظرفیت تولید کل ۱۰ گیگاوات در اروپا تعطیل شدند.
به نوشته رویترز، تعدادی از دولت های عضو اتحادیه اروپا تعهد کرده اند نیروگاه های ذغالی را به صورت تدریجی در طول یک دهه آینده از مدار خارج کنند.
برای برآورده شدن اهداف اتحادیه اروپا در مورد کنترل آلاینده ها، طبق معاهده جهانی پاریس، یک چهارم ظرفیت تولید نیروگاه های کنونی ذغالی در اتحادیه اروپا باید تا سال ۲۰۲۰ و تمام آنها تا سال ۲۰۳۰ تعطیل شوند.
موسسه تحقیقاتی تحلیل مالی و اقتصاد انرژی حدود ۶۰۰ تاسیسات نیروگاهی در اروپا را که از جمله از ذغال سنگ و لیگنیت به عنوان سوخت استفاده می کنند بررسی کرده است.
طبق این بررسی ها، ۱۰۸ نیروگاه با ظرفیت تولید کل ۵۶ گیگاوات که معادل یک سوم ظرفیت تولید برق نیروگاه های اتحادیه اروپاست، قسمت زیادی از آلاینده های اکسید گوگرد و اکسید نیتروژن را تولید می کنند که دست کم ۴۰ درصد بیش از میزان قابل قبول به وسیله اتحادیه اروپاست.
شرکت های لهستانی«پی جی ای» و «تارون»، شرکت ایتالیایی «اینل»، شرکت اسپانیایی«اندیسا»، شرکت فرانسوی «ای دی اف»، شرکت انگلیسی «دراکس»، شرکت یونانی «پی سی سی» و شرکت «سیز» در جمهوری چک بیش از نیمی از این نیروگاه ها را اداره می کنند.
این شرکت ها ملزم هستند از فن آوری کاهش دی اکسید نیتروژن استفاده کنند که ۲ تا ۴ یورو درهر مگاوات ساعت به هزینه تولید برق اضافه می کند. آنها همچنین باید از فن آوری کاهش دی اکسید گوگرد استفاده کنند که هزینه آن ۶ تا ۷ یورو در هر مگاوات ساعت تولید برق است.
زمانی که آلایندگی دی اکسید نیتروژن و دی اکسید گوگرد نیروگاه ها از حد مجاز عبورکند، بهینه سازی می تواند ۸ تا ۱۱ یورو در هرمگاوات ساعت به هزینه های تولید اضافه کند.
این هزینه ها بین ۵ تا ۳۰ درصد قیمت های فروش کلی برق پیش بینی شده در اروپا در سال ۲۰۲۱، که حدود ۴۰ یورو است، خواهد بود که بار سنگینی بر دوش این صنعت است.
در مورد نیروگاه های قدیمی تر، این هزینه ها بازدارنده خواهد بود، و تعطیل کردن چنین تاسیساتی معقول تر است.
