مجموعه سی قسمتی «۳۰ جنجال یک رئیسجمهور»، هر بار یکی از مهمترین جنجالهای محمود احمدینژاد را در طول هشت سال دوران ریاست جمهوریاش ورق میزند. ششمین بخش از این مجموعه رادیویی به جنجال «هولوکاست» میپردازد.
*****
آذرماه ۱۳۸۵ است. هنوز مدت زیادی از سخنان جنجال برانگیز محمود احمدینژاد از افسانه خواندن «هولوکاست» نمیگذرد که او بار دیگر در یک همایش بینالمللی در تهران خواستار تشکیل کمیتهای حقیقتیاب برای بررسی آن میشود. رئیس جمهور ایران قبل از این نیز، نسبت به کشتار میلیونها یهودی در جنگ جهانی دوم توسط نازیها ابراز تردید کرده بود، که این مواضع با انتقاد شدید کشورهای مختلف دنیا روبهرو شد. محمود احمدینژاد:
*****
آذرماه ۱۳۸۵ است. هنوز مدت زیادی از سخنان جنجال برانگیز محمود احمدینژاد از افسانه خواندن «هولوکاست» نمیگذرد که او بار دیگر در یک همایش بینالمللی در تهران خواستار تشکیل کمیتهای حقیقتیاب برای بررسی آن میشود. رئیس جمهور ایران قبل از این نیز، نسبت به کشتار میلیونها یهودی در جنگ جهانی دوم توسط نازیها ابراز تردید کرده بود، که این مواضع با انتقاد شدید کشورهای مختلف دنیا روبهرو شد. محمود احمدینژاد:
«ما پیشنهاد کردیم اگر شما دروغ نمی گویید اجازه بدهید یک گروه از محققین بیطرف و منصف بیایند در اروپا، با مردم گفت و گو کنند و اسناد را ببینند و نتایج تحقیق خودشان را درباره افسانه هولوکاست به اطلاع ملت ها برسانند.»
یک ماه و نیم از کنفرانس هولوکاست در تهران و سخنرانی محمود احمدینژاد نگذشته که مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامهای، انکارکنندگان هولوکاست را محکوم میکند.
دولت جمهوری اسلامی ایران، قطعنامه پیشنهادی آمریکا را «اقدامی سیاسی» میخواند و در آن مشارکت نمیکند. اما بیش از صد کشور دنیا از این قطعنامه حمایت میکنند. اما با وجود موج انتقاداتی که از سوی کشورهای مختلف دنیا علیه سخنان احمدینژاد به وجود آمده است، او نیز بار دیگر ادعای خود را تکرار میکند.
«اگر شما راست میگویید که در جنگ دوم جهانی شش میلیون یهودی را در کورههای آدمسوزی سوزاندهاید و علیالظاهر راست میگویید و بر این ادعای خودتان اصرار دارید و هر کسی مخالفت میکند او را دستگیر میکنید و او را محکوم و زندان میکنید. حتی دانشمندان شما که مخالفت میکنند، آنها را محکوم میکنید. محدود میکنید. زندانی میکنید و مجازات میکنید.
پس معلوم است که شما در این ادعای خودتان جدی هستید. اگر شما این جنایت بزرگ را مرتکب شدهاید، چرا باید ملت مظلوم فلسطین این تقاص را پس بدهد؟»
هارون یشایایی، رئیس انجمن کلیمیان تهران به محمود احمدینژاد نامهای مینویسد و به او گوشزد میکند که «انکار کشتار یهودیان میتواند ارزشهای انقلاب اسلامی را فدای احساساتی زودگذر و به شدت سیاسی کند.»
رئیس انجمن کلیمیان تهران همچنین تأکید میکند که تشکیل سمینارهای متعدد انکار وجود هولوکاست هیچ دستاوردی برای ملت ایران یا مسلمانان جهان و مردم فلسطین نخواهد داشت و به تعبیر او فقط عقدههای نژادپرستان را تسکین میدهد.
همزمان با سخنان تند محمود احمدینژاد، برخی از کارشناسان سیاسی نیز میگویند که طرح این ادعاها نفعی برای مردم و دولت ایران ندارد. مرتضی کاظمیان، روزنامهنگار سیاسی ساکن پاریس در این زمینه میگوید:
«اینکه آقای احمدینژاد حاضر شد با وجود همه پیامدهای سنگین این بحث، آن را مطرح کند، من فکر میکنم ایشان به دلیل همان ماجراجوییهای سیاسی و تلاشی که برای مطرح کردن خودش در صدر رسانهها میکند و بیان کردن موضوعات غیرمترقبه وارد طرح این بحث شد.
البته من تصور میکنم آقای احمدینژاد تصور نمیکردند که این مسئله واجد یک چنین پیامدهای سنگینی برای جمهوری اسلامی و شخص ایشان بشود و به همین خاطر هم بود که در مراحل بعدی ایشان تلاش کرد که ادبیات خودش را ترمیم کرده و همچنین سعی کرد عقبنشینی هم نکند.
اما به هر حال این مسئله هزینههای سنگینی را متوجه منافع ملی کرد و فشارهایی متوجه ایران شد که هیچ ضرورت و اهمیتی برای پرداخت این هزینهها به خصوص با توجه به نفس ماجرا، وجود نداشت.»
برخی از رسانههای ایران مینویسند که محمدعلی رامین، مشاور رئیسجمهور، پیشنهاددهنده طرح انکار هولوکاست به محمود احمدینژاد بوده است. محمدعلی رامین در یکی از برنامههای تلویزیون دولتی ایران در این باره میگوید:
«هولوکاست به مفهوم سوزاندن جمعی آدمهاست. بازماندگانشان بعد از جنگ دوم اروپا ادعایی را مطرح کردند علیه دولت شکستخورده آلمان. یعنی بعد از پایان جنگ ابتدا گفتند عده زیادی یهودی و بعد آرام آرام وقتی فضا را مناسبتر دیدند عدد را هی بالاتر بردند تا اینکه ادعا کردند که شش میلیون یهودی کشته شدهاند. در حالی که در دادگاه نورنبرگ همان رهبران شوروی و آمریکا و انگلیس وقت همچین ادعایی را مطرح نکرده بودند و آن دادگاه اصلاً به این مسئله نپرداخت. اما بعداً برای تأسیس اسرائیل طرح این موضوع که شش میلیون یهودی در اتاقهای گاز خفه شده یا در کورههای آدمسوزی سوزانده شدهاند، ادعایی شد برای مظلومنمایی کسانی که خودشان را بازماندگان و از نسل یهودیها میدانستند که به ادعای این مظلومنمایی گفتند که باید این ظلمی که به ما شده جبران شود و آمریکاییها و انگلیسیها آمدند سرزمینی را که آن موقع در اختیارشان داشتند یعنی سرزمین اشغالی فلسطین را به یهودیها واگذار کردند و اسرائیل را درست کردند.»
محمدعلی رامین در گفتوگویی با روزنامه توقیف شده «اعتماد ملی» گفته بود طرح بحث هولوکاست در بحبوبه درگیریها بر سر پرونده هستهای ایران برای آن بود که یک بحث چالشی با غرب را مطرح کنیم و برای اولین بار بود که ما وارد سیاستی فعال شویم و این ما بودیم که برای اروپاییها موضوع هولوکاست را طرح کردیم.
البته حسین علیزاده، دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی، این سیاست مورد ادعای مشاور رئیس جمهور را سیاستی میداند که ضد دولت ایران نتیجه داد:
«اگر این سیاست، سیاست تهاجمی نظام بوده برای کاستن فشارهای هستهای، پس میبایستی کل نظام، آرایش تهاجمی گرفته باشد در مورد مسئله بزرگ کردن هولوکاست.
اما چرا آقای ولایتی به عنوان مشاور ارشد (رهبر) جمهوری اسلامی ایران، ادعا میکند که طرح مسئله هولوکاست اقدام بیموردی بوده است و دیدیم که مجموعه حاکمیت هم در این مورد هم صدا نبودند.
نکته دوم اینکه این چه آرایش تهاجمی بودهاست که منجر به این میشود که سازمان ملل مسئله هولوکاست را که یک مسئله فراموش شده بود را دوباره زنده کند و روز ۲۷ ژانویه هر سال را به عنوان روز بزرگداشت جهانی هولوکاست اعلام کند.
نکته سوم این که اگر منظور این بوده که با طرح مسئله هولوکاست فشارها را از روی بحث هستهای بکاهند، با توجه به موضعگیری سازمان ملل، عملاً فشارها بر پرونده هستهای ایران افزایش یافت تا حدی که امروز میبینیم ایران در مورد پرونده هستهایاش هیچ متحدی ندارد که از این مسئله دفاع کند.»
***
اردیبهشت سال ۸۸ است. محمود احمدینژاد برای سخنرانی در دومین اجلاس ضد نژادپرستی سازمان ملل به ژنو سفر میکند. در ابتدای سخنرانی او چند نفر که لباس دلقکها را به تن دارند به سوی محمود احمدینژاد اشیائی پرتاب میکنند و سخنرانی او را با سر دادن نژادپرست، نژادپرست مختل میکنند.
محمود احمدینژاد هم بار دیگر با سخنرانیش در این اجلاس جنجال به پا میکند و مدعی میشود هولوکاست بهانهای برای دولتهای بزرگ بود تا به تعبیر او خشنترين نژادپرستان را در فلسطين حاكم کنند:
«بعد از جنگ جهانی دوم به بهانه قربانی شدن یهودیان و سوء استفاده از هولوکاست و با تجاوز و لشکرکشی، یک ملت را آواره و عدهای را از اروپا، آمریکا و سایر کشورها به سرزمین آنان منتقل کردند.»
در حین سخنرانی جنجال برانگیز رئیسجمهور ایران، هیئتهای نمایندگی کشورهای عضو اتحادیه اروپا به نشانه اعتراض سالن اجلاس را ترک میکنند و آن را «تحریککننده»، «توهینآمیز»، «افراطی» و «شرمآور» توصیف میکنند. دبیرکل سازمان ملل از سخنان رئیس جمهور ایران ابراز تأسف میکند و کاخ سفید نیز آن را سخنانی « پر از نفرت» میخواند.
احمدینژاد در مناسبتهای مختلف، همچنان نسلکشی یهودیان در دوران آلمان هیتلری را «آمیخته با دروغ » میخواند. هرچند پس از تضعیف موقعیت سیاسیاش در داخل ایران به تدریج از مواضع قبلیاش درباره هولوکاست عقبنشینی میکند. مواضعی که برخی از کارشناسان میگویند که بدون هیچ سودی، تنها هزینه سنگینی بر کشور تحمیل کرد.