موشه کاتساو، رئیسجمهور پیشین اسرائیل، که نخستین روزها از دوران حبس خود را در پشت میلههای زندان گذرانده است، در آخرین مصاحبهها پیش از زندانی شدن، اسرائیل را با جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی قابل مقایسه دانسته بود؛ مقایسهای که بسیاری از سیاستمداران و فعالان حقوق زنان را به شدت خشمگین کرده است.
آقای کاتساو، ۶۶ ساله، گفته است که او تنها زنی از کارمندانش را که مشکلات شخصی بسیار داشت، بغل کرد تا به او «محبتی عادی و ساده» کند و «تنها در کشورهایی مانند ایران و عربستان، یک رفتار ساده و انسانی با مجازات روبهرو میشود».
رئیسجمهور پیشین اسرائیل به جرم سوء استفاده از اختیارات خود در زمانی که وزیر جهانگردی و نیز در سالهایی که کرسی ریاست جمهوری را در دست داشت، در برقراری روابط جنسی با زنانی که زیر دست او کار میکردند، به هفت سال زندان محکوم شده است. دادگاه شکایت دو زن را وارد دانسته بود اما حکم صادره مشخصاً به خاطر یکی از این دو زن است.
آقای کاتساو میگوید که اخراج این زن به این دلیل بود که وی «کارمندی افتضاح» از آب درآمد ولی پس از آن نیز در طول سالها «نامه عاشقانه» برای وی مینوشته است و میپرسد: اگر خانم «الف» از وی ناراحت بود و او را عامل تجاوز میدانست، چرا مدتها بعد نیز نوشتن این نامههای عاشقانه را ادامه داده است؟
دیوان عالی عدالت اسرائیل ماه گذشته حکم حبس هفت ساله آقای کاتساو را مورد تأیید مجدد قرار داد و او را شایسته تخفیف در مجازات ندانست.
روند قضایی درباره اتهامات وارده به آقای کاتساو، بیش از پنج سال طول کشیده بود و قضات مختلف در دادگاه اولیه، دادگاه تجدید نظر و سپس دیوان عالی عدالت، او را مستحق حبس دانستند.
موشه کاتساو، زاده یزد در ایران، چهارشنبه گذشته برای گذراندن دوران هفت ساله حبس خود، وارد زندان معسیاهو شد.
در حالی که صدها نفر از طرفداران او در کنار خانهاش و زندان، علیه زندانی کردن وی شعار میدادند، بسیاری از فعالان زنان در اسرائیل در رسانههای این کشور، از عملی شدن این حکم ابراز خوشبینی میکردند.
آقای کاتساو در مصاحبه با آسوشیتدپرس و نیز نیویورک تایمز و رسانههای اسرائیل، بر بیگناهی خود، وفاداری به همسرش که ۴۲ سال پیش با او ازدواج کرد و پایبندی به ارزشهای خانوادگی و نیز بر «غلط بودن» قضاوت در اسرائیل تأکید نهاد.
به گفته آقای کاتساو، محبوس کردن «یک بیگناه» در هیچ دموکراسی دیگری چنین اتفاقی نمیافتاد. او «مجموعهای از سیاستمداران حسود، غرض ورزان شخصی» و رسانههای «تشنه به خون» اسرائیلی را در زندانی کردنش مقصر دانسته است.
سیاستمداران و شخصیتهای اسرائیلی روز ورود آقای کاتساو به پشت میلههای زندان را یکی از اندوهناکترین روزهای تاریخ اسرائیل نامیده ولی گفتند که این امر سند محکم دیگری از دموکراسی در این کشور است که هر کسی در برابر قانون یکسان است.
فعالان حقوق زنان که شمار زیادی از نمایندگان کنست و وزیران نیز در بین آنها هستند، تأکید کردهاند که با چنین حکمی، مردان بسیاری بویژه آنها که در شغلهای با نفوذ هستند، از سوء استفاده از زنانی که زیر دست آنان کار میکنند، باز داشته خواهند شد.
در این میان خانم لیمور لیونات، یکی از زنان وزیر، با خشم شدید از مقایسهای که آقای کاتساو میان ایران و اسرائیل کرده است، او را به بیشرمی متهم ساخت.
با وجود این، نمایندگانی از حزب مذهبی افراطی «شاس» تلاش کرده بودند که آقای کاتساو مورد عفو ویژه رئیسجمهور قرار گیرد اما طوفان احساساتی که فعالیتهای زنان مخالف در جامعه به وجود آورده بود، مانع از آن شد که این پیشنهاد حتی به روی کاغذ نوشته شود.
حزب «شاس» در روزهای اخیر تلاش کرد که مقامات سازمان زندانها و پلیس را متقاعد کند که آقای کاتساو زندانی نشود بلکه حبس خود را در این مرحله در خانهاش بگذراند و حق بیرون آمدن از خانه را نداشته باشد. اما وزیر امنیت داخلی که سرپرست پلیس نیز هست، گفت که هرگز به این پیشنهاد نیز تن در نخواهد داد.
شماری از طرفداران آقای کاتساو در مصاحبه با رسانههای کشورشان ابراز نگرانی کرده بودند که او در زندان خودکشی کند و لذا دوربینهایی درون سلول او قرار گرفت تا رفتار زندانی تازه وارد را کنترل کند. اما مسئولان زندان در دومین روز حبس او اعلام کردند که نشانههایی از نومیدی تا حد خودکشی در وی مشاهده نشده و دوربینها را فعال نکردهاند.
از آنجا که آقای کاتساو به اتهامات وارده هرگز اذعان نکرد، فعلاً از هیچگونه مرخصی برخوردار نخواهد شد.
آقای کاتساو پس از گذراندن یک سال و نه ماه، یک سوم از حبس خود، میتواند درخواست عفو کند اما این امر نیز مشروط به اقرار است که وی قاطعانه از آن سر باز میزند.
وی گفته است که روزی، چه زنده باشد، چه نه، بیگناهی او اثبات خواهد شد. آقای کاتساو تأکید کرده است که تمامی اسناد و مدارک در پروندهها و در روند طولانی دادگاه، تنها بیگناهی او را ثابت کرده است اما قضات به دلیل ترس از جنجال بزرگی که رسانهها علیه او به پا کردند، نخواستهاند که وی را از اتهامات مبری کنند.
آقای کاتساو در لحظه ورود به زندان نیز گفت «در کشور اسرائیل یک بیگناه را اعدام میکنند»؛ سخنانی که آن نیز واکنشهای بسیار تندی در میان قضات، سیاستمداران، سازمانهای حقوق زنان و رسانهها گرفته است.
آقای کاتساو که در پنج سال اخیر از مصاحبه با رسانهها خودداری میکرد، از چند روز پیش از آغاز حبس، با شماری از رسانههای اسرائیلی و بینالمللی در خانه خود در شهرک «کریات ملاخی» در جنوب اسرائیل مصاحبه کرد؛ آخرین مصاحبههای او، به صورت تلفنی با آسوشیتدپرس و حضوری با خبرنگاران نیویورک تایمز بود.
آقای کاتساو در این آخرین مصاحبهها ابراز نظرکرده است که از همان زمان اوج گرفتنش در صحنه سیاسی، عوامل بسیاری از «حسودان» میخواستند به او ضربه بزنند. وی چند دوره وزیر جهانگردی، راه و ترابری و نیز معاون نخستوزیر بود.
آقای کاتساو در سال ۲۰۰۰ از سوی حزب لیکود نامزد پست ریاست جمهوری شد و در حالی که با شیمون پرز رقابت میکرد، به دلیل برخوردار شدن از حمایت مستقیم و قاطعانه آریل شارون، از سوی اکثریت اعضای کنست، در اوت آن سال به عنوان هشتمین رئیسجمهور اسرائیل برگزیده شد.
موشه کاتساو از قبل از دوران تحصیل در دانشگاه، به فعالیتهای سیاسی به ویژه به حزب لیکود علاقه شدید نشان میداد. او جوانترین شهردار و نیز جوانترین عضو کنست و جوانترین وزیر در آغاز فعالیتهای سیاسی و اجتماعی بود.
ورود وی به صحنه سیاست علیرغم فقر شدیدی بود که خانوادهاش در آن غوطهور بود. فرزندان خانواده با وجود فقر و چادرنشینی، توانستند به خوبی تحصیل کنند. یکی دیگراز برادران آقای کاتساو نیز که وکیل زبردستی شد، به شهرداری رسید اما علیه او نیز پروندههایی گشوده شد که مانع از ادامه ترقی وی گردید.
نام آقای کاتساو در کودکی، ماشاءالله بود و هنگامی که او در سن پنج سالگی همراه خانواده فقیرش از یزد در ایران به اسرائیل مهاجرت کرد، نام عبری موشه را که نام موسی است، در شناسنامه او نوشتند اما مادرش، گوهر خانم، هنوز او را ماشاءالله صدا میکند.
نام فامیلی کاتساو، به این دلیل است که پدر فقیرش که خادم یک کنیسه یهودیان در یزد بود، مرغ را به شیوه یهودی ذبح میکرد؛ کاتساو یعنی قصاب.
مادر، همسر و بستگانش همانند بسیاری از دوستدارانش تا کنون در کنار او ایستاده و از بیگناهی وی سخن میگویند.
تلویزیون اسرائیل سلول زندان آقای کاتساو را قبل از اینکه وی وارد آن شود، نشان داد؛ جایی که وی با شلومو بن عزری، یک وزیر دیگر که به جرم فساد مالی زندانی شده است، هم سلول شده است.
بدین ترتیب فردی که روزگاری با رهبران جهانی ملاقات میکرد، از چند روز پیش با لباس زندانی، در ساعت ۴ و نیم هر بامداد باید از خواب برخیزد تا در حضور و غیاب زندان شرکت کند.
آقای کاتساو، ۶۶ ساله، گفته است که او تنها زنی از کارمندانش را که مشکلات شخصی بسیار داشت، بغل کرد تا به او «محبتی عادی و ساده» کند و «تنها در کشورهایی مانند ایران و عربستان، یک رفتار ساده و انسانی با مجازات روبهرو میشود».
رئیسجمهور پیشین اسرائیل به جرم سوء استفاده از اختیارات خود در زمانی که وزیر جهانگردی و نیز در سالهایی که کرسی ریاست جمهوری را در دست داشت، در برقراری روابط جنسی با زنانی که زیر دست او کار میکردند، به هفت سال زندان محکوم شده است. دادگاه شکایت دو زن را وارد دانسته بود اما حکم صادره مشخصاً به خاطر یکی از این دو زن است.
آقای کاتساو میگوید که اخراج این زن به این دلیل بود که وی «کارمندی افتضاح» از آب درآمد ولی پس از آن نیز در طول سالها «نامه عاشقانه» برای وی مینوشته است و میپرسد: اگر خانم «الف» از وی ناراحت بود و او را عامل تجاوز میدانست، چرا مدتها بعد نیز نوشتن این نامههای عاشقانه را ادامه داده است؟
دیوان عالی عدالت اسرائیل ماه گذشته حکم حبس هفت ساله آقای کاتساو را مورد تأیید مجدد قرار داد و او را شایسته تخفیف در مجازات ندانست.
روند قضایی درباره اتهامات وارده به آقای کاتساو، بیش از پنج سال طول کشیده بود و قضات مختلف در دادگاه اولیه، دادگاه تجدید نظر و سپس دیوان عالی عدالت، او را مستحق حبس دانستند.
موشه کاتساو، زاده یزد در ایران، چهارشنبه گذشته برای گذراندن دوران هفت ساله حبس خود، وارد زندان معسیاهو شد.
در حالی که صدها نفر از طرفداران او در کنار خانهاش و زندان، علیه زندانی کردن وی شعار میدادند، بسیاری از فعالان زنان در اسرائیل در رسانههای این کشور، از عملی شدن این حکم ابراز خوشبینی میکردند.
آقای کاتساو در مصاحبه با آسوشیتدپرس و نیز نیویورک تایمز و رسانههای اسرائیل، بر بیگناهی خود، وفاداری به همسرش که ۴۲ سال پیش با او ازدواج کرد و پایبندی به ارزشهای خانوادگی و نیز بر «غلط بودن» قضاوت در اسرائیل تأکید نهاد.
به گفته آقای کاتساو، محبوس کردن «یک بیگناه» در هیچ دموکراسی دیگری چنین اتفاقی نمیافتاد. او «مجموعهای از سیاستمداران حسود، غرض ورزان شخصی» و رسانههای «تشنه به خون» اسرائیلی را در زندانی کردنش مقصر دانسته است.
سیاستمداران و شخصیتهای اسرائیلی روز ورود آقای کاتساو به پشت میلههای زندان را یکی از اندوهناکترین روزهای تاریخ اسرائیل نامیده ولی گفتند که این امر سند محکم دیگری از دموکراسی در این کشور است که هر کسی در برابر قانون یکسان است.
فعالان حقوق زنان که شمار زیادی از نمایندگان کنست و وزیران نیز در بین آنها هستند، تأکید کردهاند که با چنین حکمی، مردان بسیاری بویژه آنها که در شغلهای با نفوذ هستند، از سوء استفاده از زنانی که زیر دست آنان کار میکنند، باز داشته خواهند شد.
در این میان خانم لیمور لیونات، یکی از زنان وزیر، با خشم شدید از مقایسهای که آقای کاتساو میان ایران و اسرائیل کرده است، او را به بیشرمی متهم ساخت.
با وجود این، نمایندگانی از حزب مذهبی افراطی «شاس» تلاش کرده بودند که آقای کاتساو مورد عفو ویژه رئیسجمهور قرار گیرد اما طوفان احساساتی که فعالیتهای زنان مخالف در جامعه به وجود آورده بود، مانع از آن شد که این پیشنهاد حتی به روی کاغذ نوشته شود.
حزب «شاس» در روزهای اخیر تلاش کرد که مقامات سازمان زندانها و پلیس را متقاعد کند که آقای کاتساو زندانی نشود بلکه حبس خود را در این مرحله در خانهاش بگذراند و حق بیرون آمدن از خانه را نداشته باشد. اما وزیر امنیت داخلی که سرپرست پلیس نیز هست، گفت که هرگز به این پیشنهاد نیز تن در نخواهد داد.
شماری از طرفداران آقای کاتساو در مصاحبه با رسانههای کشورشان ابراز نگرانی کرده بودند که او در زندان خودکشی کند و لذا دوربینهایی درون سلول او قرار گرفت تا رفتار زندانی تازه وارد را کنترل کند. اما مسئولان زندان در دومین روز حبس او اعلام کردند که نشانههایی از نومیدی تا حد خودکشی در وی مشاهده نشده و دوربینها را فعال نکردهاند.
از آنجا که آقای کاتساو به اتهامات وارده هرگز اذعان نکرد، فعلاً از هیچگونه مرخصی برخوردار نخواهد شد.
آقای کاتساو پس از گذراندن یک سال و نه ماه، یک سوم از حبس خود، میتواند درخواست عفو کند اما این امر نیز مشروط به اقرار است که وی قاطعانه از آن سر باز میزند.
وی گفته است که روزی، چه زنده باشد، چه نه، بیگناهی او اثبات خواهد شد. آقای کاتساو تأکید کرده است که تمامی اسناد و مدارک در پروندهها و در روند طولانی دادگاه، تنها بیگناهی او را ثابت کرده است اما قضات به دلیل ترس از جنجال بزرگی که رسانهها علیه او به پا کردند، نخواستهاند که وی را از اتهامات مبری کنند.
آقای کاتساو در لحظه ورود به زندان نیز گفت «در کشور اسرائیل یک بیگناه را اعدام میکنند»؛ سخنانی که آن نیز واکنشهای بسیار تندی در میان قضات، سیاستمداران، سازمانهای حقوق زنان و رسانهها گرفته است.
آقای کاتساو که در پنج سال اخیر از مصاحبه با رسانهها خودداری میکرد، از چند روز پیش از آغاز حبس، با شماری از رسانههای اسرائیلی و بینالمللی در خانه خود در شهرک «کریات ملاخی» در جنوب اسرائیل مصاحبه کرد؛ آخرین مصاحبههای او، به صورت تلفنی با آسوشیتدپرس و حضوری با خبرنگاران نیویورک تایمز بود.
آقای کاتساو در این آخرین مصاحبهها ابراز نظرکرده است که از همان زمان اوج گرفتنش در صحنه سیاسی، عوامل بسیاری از «حسودان» میخواستند به او ضربه بزنند. وی چند دوره وزیر جهانگردی، راه و ترابری و نیز معاون نخستوزیر بود.
آقای کاتساو در سال ۲۰۰۰ از سوی حزب لیکود نامزد پست ریاست جمهوری شد و در حالی که با شیمون پرز رقابت میکرد، به دلیل برخوردار شدن از حمایت مستقیم و قاطعانه آریل شارون، از سوی اکثریت اعضای کنست، در اوت آن سال به عنوان هشتمین رئیسجمهور اسرائیل برگزیده شد.
موشه کاتساو از قبل از دوران تحصیل در دانشگاه، به فعالیتهای سیاسی به ویژه به حزب لیکود علاقه شدید نشان میداد. او جوانترین شهردار و نیز جوانترین عضو کنست و جوانترین وزیر در آغاز فعالیتهای سیاسی و اجتماعی بود.
ورود وی به صحنه سیاست علیرغم فقر شدیدی بود که خانوادهاش در آن غوطهور بود. فرزندان خانواده با وجود فقر و چادرنشینی، توانستند به خوبی تحصیل کنند. یکی دیگراز برادران آقای کاتساو نیز که وکیل زبردستی شد، به شهرداری رسید اما علیه او نیز پروندههایی گشوده شد که مانع از ادامه ترقی وی گردید.
نام آقای کاتساو در کودکی، ماشاءالله بود و هنگامی که او در سن پنج سالگی همراه خانواده فقیرش از یزد در ایران به اسرائیل مهاجرت کرد، نام عبری موشه را که نام موسی است، در شناسنامه او نوشتند اما مادرش، گوهر خانم، هنوز او را ماشاءالله صدا میکند.
نام فامیلی کاتساو، به این دلیل است که پدر فقیرش که خادم یک کنیسه یهودیان در یزد بود، مرغ را به شیوه یهودی ذبح میکرد؛ کاتساو یعنی قصاب.
مادر، همسر و بستگانش همانند بسیاری از دوستدارانش تا کنون در کنار او ایستاده و از بیگناهی وی سخن میگویند.
تلویزیون اسرائیل سلول زندان آقای کاتساو را قبل از اینکه وی وارد آن شود، نشان داد؛ جایی که وی با شلومو بن عزری، یک وزیر دیگر که به جرم فساد مالی زندانی شده است، هم سلول شده است.
بدین ترتیب فردی که روزگاری با رهبران جهانی ملاقات میکرد، از چند روز پیش با لباس زندانی، در ساعت ۴ و نیم هر بامداد باید از خواب برخیزد تا در حضور و غیاب زندان شرکت کند.