چهاردهمين دوره فستيوال تئاتر ايرانی در کلن که از جمعه هفته گذشته آغاز شده، تا يکشنبه هفته آينده با اجرای نمايش های مختلفی از داخل و خارج ايران ادامه خواهد داشت.
اين فستيوال که در تئاتر«آرکاداش» در مرکز کلن به همت انجمن تئاتر ايران و آلمان برگزار می شود، باسابقه ترين جشنواره تئاتر ايرانی در خارج از ايران محسوب می شود و سعی دارد با دعوت از گروه های ايرانی از سراسر دنيا، امکان ارائه تجربه های گوناگون را فراهم کند.
در جشنواره امسال تاکنون نمايش های پرده ها می رسند نوشته چارلز ديزنزو و کارگردانی هوشمند هنرکار از ايران، جشن در ماه نوشته توم تله خن و کارگردانی حميد عبدالملکی از هلند، بن بوری اقتباسی از اسکار وايلد به کارگردانی پرويز بريد از آلمان، گيل گمش به نويسندگی و کارگردانی رامين يزدانی از آلمان، سوته دل نوشته ولفانگ وينکه و کارگردانی رضا جعفری از آلمان و با کاروان سوخته نوشته عليرضا کوشک جلالی و کارگردانی باربارا دوس به زبان المانی اجرا شده اند.
نمايش فاسق کاری از گروه تئاتر ارامنه آمريکا نوشته هارولد پينتر، نمايشنامه نويس برجسته بريتانيايی، به کارگردانی آرامازد استپانيان در نوبت نمايش قرار دارد. در اين جشنواره نمايش های ديگری چون آوازهای ماندلا کاری از اصغر خليلی از ايران هم حضور دارند.
مجيد فلاح زاده که خود کارگردان تئاتر است به همراه همسرش بهرخ بابايی که او هم بازيگر تئاتر و نمايشنامه نويس است، بانيان برگزاری اين فستيوال هستند. قرار است روز يکشنبه که روز پايانی جشنواره است، نمايشگاهی از آثار زنان نقاش هم برگزار شود که در کنار آن جلسه بحث و گفت و گو درباره اين نمايشگاه هم برگزار خواهد شد.
نمايش ويدئويی تئاتر مکبث از تايوان و فرشته و دارکوب از کره جنوبی و برپايی سميناری درباره مولوی از ديگر برنامه های جنبی اين جشنواره است.
مجيد فلاح زاده که خود کارگردان تئاتر است به همراه همسرش بهرخ بابايی که او هم بازيگر تئاتر و نمايشنامه نويس است، بانيان برگزاری اين فستيوال هستند که از سوی کليسای پروتستان آلمان و اداره فرهنگ کلن حمايت می شود.
آقای فلاح زاده پيشتر درباره پيدايش اين جشنواره به رسانه ها گفته بود:« در طول سال های ۱۹۹۳ و ۹۴، شش کار نمايش آماده داشتيم که در چارچوب گروه تئاتر سکوت بر صحنه می آورديم. فکر کرديم به جای رپرتوار می توانيم اين کارها را در طول يک هفته بر صحنه ببريم. پس با چند گروه ديگر هم تماس گرفتيم و ثمره آن برگزاری نخستين فستيوال تئاتر در سال ۱۹۹۴ در کلن شد.»
به گفته وی ملاک انتخاب تئاتر های داخل ايران بر دو اصل استوار است:« عدم ارتباط با دستگاه های دولتی و دعوت از گروه های جوان و با استعداد که امکانات اندکی برای ارائه کارهای خود دارند.»
