در دومین سالگرد حبس خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، از رهبران مخالف سیاست‌های حکومت ایران، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، شاخه خارج از کشور، با انتشار بیانیه‌ای در روز شنبه، ۲۸ بهمن خواستار آزادی آنها شد.
هم‌زمان کمپین‌های مختلفی نیز تشکیل شده است که هدف از آنها رفع حبس خانگی این چهره‌های سیاسی است.
به گزارش وبسایت خبری کلمه، در بیانیه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی آمده است که حبس خانگی موسوی، رهنورد و کروبی گواهی بر «رسوایی» انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ است که «همه نامزدهای رقیب به‌جز نامزد مورد حمایت رهبری، در مورد تخلفات و تقلبات گسترده در آن اتفاق نظر داشتند و هرگز سلامت آن را نپذیرفتند.»
میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو نامزد اصلاح‌طلب انتخابات سال ۱۳۸۸ بودند که پیروزی محمود احمدی‌نژاد را نپذیرفتند و آن را نتیجه «تقلب و مهندسی آرا» دانستند. این در حالی بود که علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ضمن رد اتهام تقلب در انتخابات، به‌صراحت حمایت خود را از محمود احمدی‌نژاد اعلام کرد و دیدگاه‌های خود را به او نزدیک دانست.
در این بیانیه با اشاره به تشدید محدودیت‌ها و فشارهای سیاسی و دستگیری گسترده فعالان مدنی ایران در پی انتخابات سال ۱۳۸۸، تاکید شده است که «این راهبرد برای قدرت مطلقه» رهبر جمهوری اسلامی هیچ دستاوردی نداشته است.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی می‌نویسد: «حصر و حبس سبزها گره از کار فروبسته حاکمیت کنونی نخواهد گشود. اگر رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی از حصر و زندان ماندلا طرفی بست و اگر نظامیان برمه از حصر خانگی خانم آنگ سان سوچی، رهبر اصلاح طلبان این کشور به هدف خود رسیدند، اقتدارگرایان وطنی نیز با حصر خانگی کروبی و موسوی و رهنورد و زندان فعالان سیاسی می‌توانند به فرارسیدن روزهایی بهتر برای خود امیدوار باشند.»
این تشکل اصلاح‌طلب در نهایت ضمن تاکید بر رفع حصر خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، از حکومت ایران می‌خواهد امکان برگزاری دادگاهی «صالح، بی‌طرف و علنی» را برای رسیدگی به «افترائاتی که متوجه آنان hاست» فراهم آورد.
کمپین‌هایی برای آزادی رهبران جنبش سبز
وبسایت کلمه همچنین از تشکیل کمپین‌های مختلفی برای آزادی میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد خبر داده است که از جمله آنها می‌توان به «کمپین جهانی آزادی رهبران جنبش سبز» اشاره کرد.
اصطلاح «جنبش سبز» اشاره به اعتراضات گسترده‌ای دارد که در پی انتخابات ۱۳۸۸ به رهبری میرحسین موسوی و مهدی کروبی در تهران و چند شهر بزرگ ایران به وقوع پیوست.
سبز رنگی نمادین برای تبلیغات انتخاباتی میرحسین موسوی بود، اما پس از انتخابات حامیان مهدی کروبی و بسیاری از منتقدان و مخالفان دیگر حکومت ایران نیز آن را به عنوان نماد خود برگزیدند.
بر اساس این گزارش، در وبسایت کمپین جهانی آزادی رهبران جنبش سبز آمده است، که این کمپین «قصد دارد از طریق اطلاع رسانی موثر و مداوم، توجه افکار عمومی در سراسر دنیا را به مساله حصر و وضعیت‌نگران کننده رهبران جنبش سبز ایران جلب کند.»
«چهارشنبه چرا؟» هم نام کمپین دیگری است که به مناسبت ۲۵ بهمن، دومین سالگرد حصر خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی تشکیل شده است.
بانیان این کمپین با طرح پرسش‌‌های مختلفی تلاش کرده‌اند سیاست‌های حکومت ایران را به چالش بکشند، پرسش‌هایی نظیر «چرا یکم هوا برای نفس کشیدن نیست؟ چرا شیر و ماست و چای و پنیر یکباره انقدر گرون شده؟ چرا سایۀ جنگ بالای سرمونه و اثر تحریم تو زندگیمون؟ چرا سی سال بعد از بزرگترین انقلاب این سرزمین برای آزادی، بزرگترین آرزومون کمترین آزادیه؟»
کمپین «چهارشنبه چرا؟» در نهایت از مردم دعوت می‌کند که با «بازنویسی»، «کپی» و «ارسال ایمیل» این پرسش‌ها را در فضایی عمومی مطرح کند تا به گوش حاکمیت برسد.
پیش از این، جمعی از نمایندگان ادوار مجلس ایران نیز با انتشار بیانیه‌ای خواستار رفع حبس خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی شده بودند.
در این بیانیه که به امضای فاطمه حقیقت جو، احمد سلامتیان، اسماعیل گرامی مقدم، علی مزروعی، علی اکبر موسوی (خوئینی)، حسن یوسفی اشکوری، رسیده، آمده است که «در دوسال گذشته دستگاه قضایی، حتی از ارائه یک برگ سند درمحکومیت حقوقی این رهبران درمانده است.»
آنها در نهایت مسئولیت این اقدام را متوجه علی خامنه‌ای می‌دانند و می‌نویسند: «رهبری که باید حافظ شرع و قانون باشد باید به این اقدام، که نه مبنای شرع و قانونی دارد، پایان داده و از رهبران جنبش سبز رفع حصر کند.»
هم‌زمان کمپین‌های مختلفی نیز تشکیل شده است که هدف از آنها رفع حبس خانگی این چهره‌های سیاسی است.
به گزارش وبسایت خبری کلمه، در بیانیه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی آمده است که حبس خانگی موسوی، رهنورد و کروبی گواهی بر «رسوایی» انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ است که «همه نامزدهای رقیب به‌جز نامزد مورد حمایت رهبری، در مورد تخلفات و تقلبات گسترده در آن اتفاق نظر داشتند و هرگز سلامت آن را نپذیرفتند.»
میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو نامزد اصلاح‌طلب انتخابات سال ۱۳۸۸ بودند که پیروزی محمود احمدی‌نژاد را نپذیرفتند و آن را نتیجه «تقلب و مهندسی آرا» دانستند. این در حالی بود که علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ضمن رد اتهام تقلب در انتخابات، به‌صراحت حمایت خود را از محمود احمدی‌نژاد اعلام کرد و دیدگاه‌های خود را به او نزدیک دانست.
در این بیانیه با اشاره به تشدید محدودیت‌ها و فشارهای سیاسی و دستگیری گسترده فعالان مدنی ایران در پی انتخابات سال ۱۳۸۸، تاکید شده است که «این راهبرد برای قدرت مطلقه» رهبر جمهوری اسلامی هیچ دستاوردی نداشته است.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی می‌نویسد: «حصر و حبس سبزها گره از کار فروبسته حاکمیت کنونی نخواهد گشود. اگر رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی از حصر و زندان ماندلا طرفی بست و اگر نظامیان برمه از حصر خانگی خانم آنگ سان سوچی، رهبر اصلاح طلبان این کشور به هدف خود رسیدند، اقتدارگرایان وطنی نیز با حصر خانگی کروبی و موسوی و رهنورد و زندان فعالان سیاسی می‌توانند به فرارسیدن روزهایی بهتر برای خود امیدوار باشند.»
این تشکل اصلاح‌طلب در نهایت ضمن تاکید بر رفع حصر خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، از حکومت ایران می‌خواهد امکان برگزاری دادگاهی «صالح، بی‌طرف و علنی» را برای رسیدگی به «افترائاتی که متوجه آنان hاست» فراهم آورد.
کمپین‌هایی برای آزادی رهبران جنبش سبز
وبسایت کلمه همچنین از تشکیل کمپین‌های مختلفی برای آزادی میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد خبر داده است که از جمله آنها می‌توان به «کمپین جهانی آزادی رهبران جنبش سبز» اشاره کرد.
اصطلاح «جنبش سبز» اشاره به اعتراضات گسترده‌ای دارد که در پی انتخابات ۱۳۸۸ به رهبری میرحسین موسوی و مهدی کروبی در تهران و چند شهر بزرگ ایران به وقوع پیوست.
سبز رنگی نمادین برای تبلیغات انتخاباتی میرحسین موسوی بود، اما پس از انتخابات حامیان مهدی کروبی و بسیاری از منتقدان و مخالفان دیگر حکومت ایران نیز آن را به عنوان نماد خود برگزیدند.
بر اساس این گزارش، در وبسایت کمپین جهانی آزادی رهبران جنبش سبز آمده است، که این کمپین «قصد دارد از طریق اطلاع رسانی موثر و مداوم، توجه افکار عمومی در سراسر دنیا را به مساله حصر و وضعیت‌نگران کننده رهبران جنبش سبز ایران جلب کند.»
«چهارشنبه چرا؟» هم نام کمپین دیگری است که به مناسبت ۲۵ بهمن، دومین سالگرد حصر خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی تشکیل شده است.
بانیان این کمپین با طرح پرسش‌‌های مختلفی تلاش کرده‌اند سیاست‌های حکومت ایران را به چالش بکشند، پرسش‌هایی نظیر «چرا یکم هوا برای نفس کشیدن نیست؟ چرا شیر و ماست و چای و پنیر یکباره انقدر گرون شده؟ چرا سایۀ جنگ بالای سرمونه و اثر تحریم تو زندگیمون؟ چرا سی سال بعد از بزرگترین انقلاب این سرزمین برای آزادی، بزرگترین آرزومون کمترین آزادیه؟»
کمپین «چهارشنبه چرا؟» در نهایت از مردم دعوت می‌کند که با «بازنویسی»، «کپی» و «ارسال ایمیل» این پرسش‌ها را در فضایی عمومی مطرح کند تا به گوش حاکمیت برسد.
پیش از این، جمعی از نمایندگان ادوار مجلس ایران نیز با انتشار بیانیه‌ای خواستار رفع حبس خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی شده بودند.
در این بیانیه که به امضای فاطمه حقیقت جو، احمد سلامتیان، اسماعیل گرامی مقدم، علی مزروعی، علی اکبر موسوی (خوئینی)، حسن یوسفی اشکوری، رسیده، آمده است که «در دوسال گذشته دستگاه قضایی، حتی از ارائه یک برگ سند درمحکومیت حقوقی این رهبران درمانده است.»
آنها در نهایت مسئولیت این اقدام را متوجه علی خامنه‌ای می‌دانند و می‌نویسند: «رهبری که باید حافظ شرع و قانون باشد باید به این اقدام، که نه مبنای شرع و قانونی دارد، پایان داده و از رهبران جنبش سبز رفع حصر کند.»
