نایب قهرمان دوی صحرانوردی ۲۰۱۴ آسیا به میزبانی ژاپن، برای تامین معاش خانوادهاش کولبری میکند. طاها غفاری اهل روستای چور از توابع مریوان است. او قهرمان دوهای نیمه استقامت ایران شده و از سکوی آسیایی بالا رفته.
غفاری این روزها بار دیگر خبرساز شده اما نه برای موفقیتهای ورزشی. بلکه به خاطر تصاویر او که در مناطق صعبالعبور مرزی، مشغول کولبری است.
عکسهایی که خبرگزاری ایلنا منتشر کرد و در شبکههای اجتماعی هم بازتاب یافت. او میگوید برای خرید یک جفت کفش مخصوص دوومیدانی باید دو کول را از کوهها جابجا کنم ولی چاره نیست و به اجبار انجامش میدهم.
اسم طاها غفاری از اوایل دهه نود خورشیدی با درخشش در مسابقات قهرمانی کشور به میزبانی قزوین مطرح شد.
در این باره به فارس نیوز گفته وضعیت مالی مساعدی نداشتیم. زندگی دور از خانواده برای ادامه تحصیل در خانه استیجاری سخت بود اما برای هدفم که موفقیت آسیایی و جهانی بود، ادامه دادم.
او سال ۹۲ در مسابقات کشوری موسوم به «برف و سرما» اول شد تا راهی رقابتهای آسیایی شود و روی سکوی دوم تیمی بایستد. پاداش این موفقیت، چهار سکه بود که «همان زمان بابت بدهی به طلبکاران دادم.»
او میگوید در ادامه، فشار روانی سنگینی را هنگام مسابقات تحمل میکرد و رکوردهای خوب را به دلیل تداخل کار با تمرین از دست میداد و از دستیابی به نتیجه مطلوب باز میماند.
با این حال در دو رویداد بینالمللی عراق و ایران بار دیگر به موفقیت رسید تا عناوین خود را به ۳۰ مدال کشوری و برون مرزی برساند.
مدیر ورزش و جوانان کردستان به دلیل تحصیل غفاری و زندگی بدون منبع درآمد، خوابگاە در اختیارش گذاشت اما موقعیت غفاری سختتر از آن بود که بتواند به ورزش حرفهای ادامه دهد.
میگوید: امثال من که دغدغه نان داریم نیازمند حمایت جدی هستیم. مریوان مگر چند قهرمان دارد؟ اینجا شورا، شهرداری، نمایندە مجلس و فرماندار دارد که میتوانند موقعیت جهانی شدن برای افرادی مثل مرا فراهم کنند اما کوچکترین حمایتی نکردهاند.
غفاری تا مقطع فوق دیپلم در رشته تربیت بدنی تحصیل کرده. اما به خاطر مشکلات مالی و نیاز خانوادهاش، ناگزیر شده درس را رها کند.
او گفته: در این سالها از کارگری تا هر شغل سختی که تصورش کنید انجام دادهام. با کسب درآمد بخور و نمیر، به تمرینات ورزشی ادامه میدادم اما خستگی ناشی از فعالیتهای سخت کارگری، کمترین نیرو را برای تمرین باقی میگذاشت.
چرا به کولبری روی آوردی؟ غفاری در پاسخ گفته: «کولبری شغل نیست، اجباری است که برای نان خانوادهام انتخاب کردهام، شغل دیگری در مناطق مرزی وجود ندارد مگر اینکه سرمایه داشته باشی برای خرید و فروش. نمیخواهم دستم را به سمت کسی دراز کنم. قهرمان غروری دارد که حاضر نیست زیر پا له شود.
نایب قهرمان آسیا به دلیل مشکلات مالی، برادر کوچکتر خود را از حضور در عرصه ورزش منع کرده.
با این حال، خودش همچنان رویای المپیک دارد و دوست دارد برای موفقیت ایران تلاش کند.
زیر نظر ابوبکر راوند برای آماده شدن در دوهای استقامت، روزی ۳۰ کیلومتر و هفتهای ۲۰۰ کیلومتر میدود اما گاهی تمرینات را به خاطر کولبری در مرز از دست میدهد.