نبرد مرگ و زندگی دموکرات‌ها در «ایالت امپراتوری»

حزب دموکرات بالاخره به جایی رسید که در میانه مناظره، مجری برنامه خطاب به نامزدها گفت: «اگر همین‌طور مدام سر هم داد بزنید، مردم نمی‌فهمند که چه می‌گویید!»

مناظره خارج از برنامه حزب دموکرات در روز پنج‌شنبه در بروکلین (یکی از پنج منطقه شهر نیویورک) برگزار شد و در آن برنی سندرز و هیلاری کلینتون، به تندترین شکل به هم تاختند.

در جریان مبارزات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ تا امروز، فریادهای پرهیجان و صحبت‌کردن همزمان و حملات شخصی، از ویژگی‌های مناظره‌های پربیننده حزب جمهوریخواه بود. اما آخرین مناظره دموکراتها نشان داد که آنها هم اگر ناچار شوند، به هم رحم نخواهند کرد.

قدم بعدی انتخابات درون حزبی برای برگزیدن نامزد انتخابات ریاست جمهوری در دو حزب اصلی آمریکا در روز سه‌شنبه، ۱۹ آوریل (۳۱ فروردین) در «ایالت امپراتوری»^۱ برداشته خواهد شد و رقابت بسیار نزدیک دو نامزد دموکرات‌ها موجب شده تا هر دوشان مناظره‌ای متفاوت را تجربه کنند.

بگو مگو

مهمترین قسمت مناظره چهارشنبه شب سندرز و کلینتون لحظاتی بود که این دو بگو مگو می‌کردند! در این لحظات بود که هر دو مهمترین انتقادهایشان را علیه همدیگر مطرح کردند. و از لابه‌لای همین انتقادات روشن شد که اختلاف‌نظرهای این دو در چارچوب سیاست‌‌های حزب دموکرات، عمیق‌تر از آن است که تا امروز به نظر می‌رسید.

سندرز در این مناظره بار دیگر مساله حمایت بدون محدودیت سرمایه‌داران از کلینتون را به رخش کشید؛ حمایتی که در قالب «ابرکمیته‌های اقدام سیاسی» (سوپر پک) انجام می‌شوند و اگر چه هیچ ارتباطی با ستاد انتخاباتی کلینتون ندارند، اما بهرحال هزینه‌های میلیونی‌شان برای خرید آگهی‌های تبلیغاتی به نفع کلینتون توسط سرمایه‌داران بزرگ تامین می‌شود.

در مقابل کلینتون نیز در مهمترین بخش سخنانش، سیاست‌های پیشنهادی سندرز را برای مقابله با موسسات سرمایه‌گذاری و اعتباری در وال‌استریت زیر سئوال برد و گفت که او هیچ نقشه قابل اجرایی برای اصلاح نظام مالی آمریکا و مقررات خرید و فروش سهام ارائه نکرده است.

خانم کلینتون همچنین در دفاع از مساله کمکهای مالی سرمایه‌داران، وضعیت خود را با باراک اوباما مقایسه کرد که به همین شیوه در انتخابات سال ۲۰۰۸ پیروز شد و در نهایت این کمکها به گفته کلینتون تاثیری بر تصمیماتش نگذاشت و او در مقام رئیس جمهور، سخت‌گیرانه‌ترین ابتکارات را برای کنترل موسسات مالی اجرا کرد.

خانم کلینتون همچنین انگشت بر روی پاشنه آشیل سندرز گذاشت و مساله آزادی اسلحه در آمریکا و سیاست محافظه‌کارانه سندرز در مقابل این موضوع را به رخش کشید. در دورانی که لیبرال‌های آمریکایی بیش از هر زمان دیگری به دنبال محدود کردن آزادی اسلحه هستند، برنی سندرز از قانونی بودن خرید وفروش اسلحه در برخی ایالت‌ها (از جمله ایالت خودش ورمانت) به شکل تلویحی دفاع کرد و گفت وقتی اسلحه‌ای به شکل قانونی فروخته می‌شود و با‌ آن اسلحه جنایتی انجام می‌شود، فروشنده اسلحه هیچ گناهی ندارد؛ موضعی که احتمالا بسیاری از طرفداران حزب دموکرات را خوشحال نمی‌کند.

اما سندرز در یک بخش از جنگ رودرویش با کلینتون، استراتژی متفاوتی نسبت به چند روز اخیر انتخاب کرد: مساله صلاحیت ریاست جمهوری.

سندرز گفت که این موضوع برای نخستین بار از سوی ستاد کلینتون مطرح شده و گفته‌اند که او صلاحیت ندارد. و در ادامه به جای تکرار کردن موضعی که در چند روز اخیر اتخاذ کرده بود و مصر بود که خود کلینتون صلاحیت ریاست جمهوری ندارد، این‌بار با لحنی آرام‌تر گفت که متعقد است کلینتون «تجربه» و «ذکاوت» ریاست جمهوری را دارد، اما آنچه که کم دارد، قدرت قضاوت و تشخیض خوب از بد است.

سندرز رای مثبت کلینتون به جنگ عراق در مجلس سنا و همچنین رای مثبت او به قراردادهای تبادل تجاری را به عنوان شاهد ادعای خود مطرح کرد.

و وقتی صحبت از اسرائیل شد – در شهری که ساکنین یهودی قابل توجهی دارد – هر دو نامزد بر لزوم رسیدن به صلح تاکید کردند. اما این سندرز بود که گفت باید در مساله خاورمیانه، به فلسطینی‌ها احترام گذاشت و منزلت آنها را در نظر گرفت.

و البته کلینتون هم خیلی زود گفت آخرین دیدار رهبران فلسطین و اسرائیل با میانجیگری او در زمان وزارت امور خارجه او رخ داده است.

با این حال در همین مناظره کلینتون بار دیگر نشان داد که به سیاست خارجی تهاجمی باور دارد. در جایی که سندرز مدام تاکید می‌کرد تغییر دادن رژیم‌‌های سیاسی کشورهای دیگر می‌تواند نتایج غیرقابل پیش‌بینی داشته باشد، کلینتون مثال سوریه را پیش کشید و گفت اگر آمریکا با سرعت در بحران سوریه مداخله می‌کرد، کار به اینجا نمی‌کشید.

و همه اینها در حالی بیان می‌شد که مخاطبان نیویورکی مناظره بی‌وفقه در حال تشویق یا هو کردن یکی از این نامزدها بودند!

سر‌آخر آنچه که نصیب هرکدام از این نامزدها شد، راضی‌کردن طرفدارانشان بود، اما هنوز روشن نیست که به دلیل همین مناظره، آرای نامصمم هم نصیب کسی شد یا نه.

در حال حاضر در برآیند نظرسنجی‌ها هنوز کلینتون از سندرز جلوتر است و سایت‌های کارشناسی مانند سایت ۵۳۸ می‌گویند که کلینتون به احتمال بسیار بالایی برنده انتخابات نیویورک خواهد بود.

از آن طرف سندرز به دلیل باخت‌های سنگین در ایالت‌های پرجمعیت جنوبی، نه تنها باید در نیویورک پیروز شود بلکه باید این پیروزی را با آرای بالای قابل قبول به دست بیاورد تا بتواند فاصله خود را با کلینتون کم کند.

وگرنه این رقابت اصولا از اینجا در ایالت‌های پرجمعیتی ادامه خواهد داشت که در بسیاری‌شان کلینتون در نظرسنجی‌ها پیشتاز است و بخت اصلی پیروزی است.

معجزه «انقلاب سیاسی» سندرز بدون نیویورک کمابیش غیرممکن است و در صورت شکست، خیلی زود حتی از نظر ریاضی نامزدی سندرز غیرممکن خواهد شد.

اما از آن طرف اگر بعد از این همه نظرسنجی و جمع‌بندی که پیروزی کلینتون را پیش‌بینی می‌کنند، سندرز ببرد، نه تنها از نظر تعداد نمایندگان (دلیگیت‌ها) در کنوانسیون ملی دموکراتها وضعیت سندرز بهتر خواهد شد، بلکه روحیه و انرژی خارق‌العاده‌ای به کارزار او تزریق می‌شود که می‌تواند او را تا کاخ سفید بالا ببرد.

معمای سندرز و کلینتون روز سه‌شنبه هفته آینده روشن خواهد شد.

-----------------------

^{۱ «ایالت امپراتوری» یا Empire State از لقب‌های قدیمی ایالت نیویورک است.}