چند مقام مسئول در حوزه انرژی در ایران روز یک‌شنبه از شتاب گرفتن مهاجرت متخصصان حوزه نفت و حتی کارگران نفتی از ایران خبر داده و نسبت به پیامدهای این وضعیت ابراز نگرانی کردند.
ازجمله آرش نجفی، عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی، روز یک‌شنبه ششم خرداد به خبرگزاری کار ایران، ایلنا، گفت: «متأسفانه به‌سادگی نیروهای ماهر و متخصص را از دست می‌دهیم و اگر اقدام جدی نشود ممکن است در حوزه نیروی انسانی نفت با مشکل جدی مواجه شویم.»
او افزود: «یک کارگر فنی و نیروی ماهر در کشور حداقل تا سن ۲۵ سالگی تحصیل و ۵ تا ۱۰ سال هم حرفه‌ای‌گری کرده و تجربه‌اندوزی می‌کند تا نیروی ماهر باشد یعنی به ازای فرار مغز و نیروی ماهر ۳۵ سال عمر را از دست می‌دهیم.»
آرش نجفی در مورد یکی از دلایل این افزایش مهاجرت نیز توضیح داد که در ایران، «مدیر درجه یک ماهانه حدود ۱۷۰۰ دلار حقوق دریافت می‌کند اما همین مدیر ارشد در معمولی‌ترین شرکت‌های دنیا ۵ هزار دلار حقوق دریافت می‌کند.»
او اضافه کرد: «وقتی در ایران معیشت و ارزاق را مقایسه می‌کنیم و می‌بینیم با شهری مثل دبی یکی است یعنی هزینه‌های دو کشور یکسان و درآمدها بسیار متفاوت و یک‌چهارم امارات است، همین باعث می‌شود از پرستار تا تکنیسین فنی و متخصص به کشورهای حاشیه خلیج فارس و همسایه جذب شوند.»
این عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی در ادامه، دولت‌های جمهوری اسلامی را متهم کرد که «کاری نکردند، یارانه‌ها و نقدینگی را به بدترین شکل بین مردم و جامعه توزیع ایجاد کردند و تورم ایجاد کردند» و گفت که در ایران «نبود شایسته‌سالاری» نیز باعث شده است که «مدیری که باید الگوی مصرف را اصلاح کند راه آن را نمی‌شناسد.»
همچنین ناصر عاشوری، دبیر انجمن صنفی کارفرمایی پالایش نفت، در همین روز در گفت‌وگو با ایلنا از بروز چالش در برخی پالایشگاه‌ها در پی مهاجرت نیروهای متخصص خبر داد.
او گفت: «تا پیش از این، مهندسین ما درخواست رفتن به خارج از کشور داشتند، اکنون افراد فنی و آچاربه‌دست پالایشگاه‌ها نیز درخواست کار در کشورهای خارجی را دارند؛ به‌طوری که از کشورهای همسایه دعوت‌نامه برای کارگران ماهر پالایشگاه‌ها با حقوق ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان در ماه ارسال می‌شود.»
همزمان، علیرضا دانشی، مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب، نیز در نشست خبری خود در نمایشگاه بین‌المللی نفت تهران، وضعیت پرسنلی صنعت نفت ایران را دشوار توصیف کرد و از رسانه‌ها خواست «تا به موضوع مهاجرت ورود کرده و در این باره روشنگری کنند.»
در پی افزایش افسارگسیخته نرخ تورم در ایران و فاصله زیاد بین درآمد و هزینه خانوار، اصناف و گروه‌های مختلف از جمله کارگران، معلمان و بازنشستگان در سال‌های اخیر اعتراضات و اعتصابات گسترده‌ای را شکل داده‌اند.
این اقدامات اعتراضی در بحبوحه اعتراضات «زن زندگی آزادی» در پی کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد شدت گرفت، اما با سرکوب شدید حکومت همراه شد.
کارگران حوزه انرژی و نفت ایران در ماه‌های اخیر تجمعات اعتراضی پرشماری برگزار کرده و خواستار افزایش ۷۹ درصدی دستمزد، پرداخت به‌موقع آن، برخورداری از ۲۰ روز کار و ده روز استراحت در ماه، بیمه، بهبود وضعیت ایاب و ذهاب، غذا، بهداشت و خوابگاه‌های خود شده‌اند.
