در بسياری از کشورهای جهان روز شنبه هشتم مارس در گراميداشت روز زن و در اعتراض به ازدواج اجباری، خشونت عليه زنان و تبعیض جنسيتی راهپيمايی هايی برگزار شد.
اين درحالی است که دولت ايران چنين روزی را به رسميت نمی شناسد، و به گفته فعالان حقوق زنان فشار های دولت باعث شده است که زنان نتوانند امسال به طور علنی و عمومی مراسمی در این زمینه برگزار کنند.
در راهپيمايی های روز هشتم مارس طيف وسيعی از خواست های زنان از جمله؛ در ايتاليا برای حق سقط جنين، در عراق برای پایان دادن به خشونت عليه زنان و در هند، اندونزی و چین پایان دادن به تبعیض طبقاتی و شغلی مطرح شد.
گراميداشت روز جهانی زن که عمرش به صد سال می رسد، فرصتی است تا زنان در سراسر جهان بخشی از مبارزه برای دست يافتن به حقوق خود را نشان دهند.
«کشتن زنان را متوقف کنيد»
در همین زمینه، دهها زن عراقی روز شنبه در مقابل هتلی در بغداد تجمع کردند و خواهان پايان دادن به خشونت عليه زنان در اين کشور شدند.
اين زنان که از گروه های مختلف قومی عراق بودند پلاکاردهای در دست داشتند که بر روی آنها نوشته بود:«به ناديده گرفتن زنان پايان دهيد» و «کشتن زنان را متوقف کنيد».
زنان عراقی پس از تجمع در مقابل هتل بابلون در منطقه کراده بغداد، به همراه گروه زيادی از مردان و کودکان در مراسمی که در اين هتل برگزار شد، شرکت کردند.
ازدواج اجباری دختران خردسال
در افغانستان نيززنان افغان روز شنبه، در دانشگاه آمريکايی کابل، پايتخت اين کشور، و در استان پنجشير در شمال پايتخت، مراسمی را برگزار کردند.
حامد کرازی، رييس جمهوری افغانستان در مراسمی که در دانشگاه آمريکايی کابل برگزار شد، برعليه ازدواج اجباری زنان سخنرانی کرد و گفت تهديد های طالبان و ديگرهای گروه های تندرو باعث شده که بسياری از دختران از رفتن به مدرسه محروم شوند.
آقای کرازی گفت:«من از رهبران دينی، سران قبايل و به ويژه مردان می خواهم که ازدواج اجباری دختران خردسال را متوقف کنند. ازادواج انها با پير مردان را متوقف کنند».
طبق آمار سازمان ملل متحد، ۸۰ درصد دختران افغان با ازدواج اجباری مواجه اند و دو-سوم دختران افغان در سن پايين تر از شانزده سالگی ازدواج می کنند.
فعالان حقوق زنان افغان می گويند: «برگزاری چنين مراسمی در افغانستان معنی و مفهوم خاصی برای ما دارد چرا که در زمان حکومت طالبان زنان و دختران از کار کردن و تحصيل محروم بودند.»
در پاکستان نيز مراسمی روز جهانی زن برگزار شد. کشوری که به طور چشم گيری خبر وقوع «قتل های ناموسی» و «تجاوز های دستجمعی»، به عنوان شيوه ای برای تنبيه و مجازات، در اين کشور مخابره شده است.
در همین حال صد ها زن چپ گرای فلیپینی در راهپیمایی گرامیداشت روز جهانی زن در مر کز مانیل خواهان استعفای گلوریا آرویا، رییس جمهوری این کشور، به دلیل فساد شدند.
در کشورهای هند، اندونزی، و چين فعالان حقوق زنان مراسمی برگزار کرده و خواستار پايان دادن به مسايل همچون؛ تبعيض طبقاتی، سقط جنين دختران و تبعيض شغلی شدند.
مشکلات زنان فقط محدود به کشورهای جهان سوم نيست و تانيا پليبرسک، وزير زنان استراليا اعلام کرد که روز زن فرصتی است تا نگرانی خود را از مسايلی که زنان استراليا با آن روبرو هستند، مانند عدم استقلال مالی اعلام کنيم.
وی افزود از زمانی که يک زن وارد محل کار می شود از همکار مردش کمتر حقوق می گيرد.
در کشور ژاپن نيز تظاهراتی در شهر اوزاکا به حمايت از زنان عراق برگزار شد.
بخشی از فعالان حقوق زنان ژاپن نيز در گردهم آيی ديگری در هوکايدو، درباره تبعيض حقوقی کارگران و کارمندان نيمه وقت چه مرد و چه زن سخن گفتند و به شدت از اين موضوع انتقاد کردند.
در کره شمالی، دولت اين کشور ضمن جشن گرفتن هشتم مارس، از زنان اين کشور خواست از الگوها و مد غربی پيروی نکنند و خود مدلی برای ديگران باشند.
لوئيز آربور کميسر عالی سازمان ملل متحد در حقوق بشر نيز طی بيانيه ای روز جمعه گفت که قوانين تبعيض آميز عليه زنان تقريبا در تمامی کشورها وجود دارد.
بسياری اولين مراسم هشتم مارس را، تظاهرات ۱۵۰۰۰ نفر از زنان آمريکايی در سال ۱۹۰۸ ، در نيويورک ، برای اعتراض به شرايط کار در کارخانه های اين کشور می دانند.