گزارش ها از بازداشت شش فعال کارگر در دو منطقه ايران در دو روز گذشته و همزمان با روز جهانی کارگر، اول ماه مه، حکايت دارد.
ماموران انتظامی و امنيتی جمهوری اسلامی، اين شش فعال کارگری را درعسلويه و اشنويه بازداشت کرده اند.
اين بازداشت ها در شرايطی انجام گرفته است که فعالان و تشکل های مستقل کارگری در چند روز گذشته کوشيدند مراسمی را به مناسبت روز جهانی کارگر، اول ماه مه، برگزار کنند، اما اين تلاش ها با ممانعت نيروهای امنيتی و انتظامی جمهوری اسلامی مواجه شد. ضمن آنکه حتی پيش از برگزاری اين مراسم با فعالان کارگری تماس گرفته شده و از آنان خواسته شده بود که مراسمی برگزار نکنند.
در اين ارتباط، می توان به روز هشتم ارديبهشت اشاره کرد که صدها کارگر و فعال کارگری کوشيدند مراسمی را در پارک چيتگر، بين تهران و کرج، برگزار کنند که صدها نيروی انتظامی و امنيتی از اين کار جلوگيری کردند.
اين موضوع در روز پنجشنبه، دوازدهم ارديبهشت، در عسلويه تکرار شد و ماموران انتظامی، به گفته جعفر عظيم زاده، رييس هيات مديره اتحاديه آزاد کارگران ايران، مانع برگزاری مراسم روز جهانی کارگران توسط برخی از اعضای آن تشکل کارگری و نيز کارگرانی شدند که قصد شرکت در آن را داشتند.
وی به راديو فردا گفت:«مراسم تازه در ساعت هفت عصر شروع شده بود و کارگران در حال جمع شدن بودند که نيروهای انتظامی سر رسيدند، پلاکاردها را از کارگران گرفتند و جوانمير مرادی، يکی از اعضای هيات مديره اتحاديه آزاد کارگران ايران، را بازداشت کردند و به پاسگاه بردند.»
به گفته آقای اين فعال کارگری، «پس از آنکه کارگران برای پيگيری مسئله آقای مرادی به پاسگاه رفتند، ماموران طه ازادی، عضو علی البدل هيات مديره اتحاديه آزاد کارگران ايران، را هم بازداشت کردند.»
او اضافه کرد که تا جمعه شب، ۱۳ ارديبهشت، خبری از اين دو فعال کارگری دردست نبوده است و تنها گفته شده است که به اداره اطلاعات برده شده اند و تحت بازجويی قرار دارند. ضمن آنکه آقای حضرتی در عسلويه احضار و سپس بازداشت شده است.
آقای عظيم زاده همچنين خبر داد که سه عضو ديگر اين تشکل صنفی کارگری، روز چهارشنبه، ۱۱ ارديبهشت، پيش از برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در شهر اشنويه در غرب ايران توسط نيروهای امنيتی بازداشت شده اند.
خبر اين بازداشت ها با سکوت رسانه ها در ايران و همچنين دستگاه های انتظامی و امنيتی همراه بوده است.
کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران روز هشتم ارديبهشت با انتشار بيانيه ای از جمهوری اسلامی خواسته بود به ممنوعيت تجمع فعالان مستقل کارگری و برگزاری مراسم روز اول ماه مه پايان دهد.
اين سازمان حقوق بشری همچنين به بازداشت فعالان کارگری در ايران اعتراض کرده و خواستار آزادی آنان شده بود. چنين درخواست هايی پيش از اين نيز توسط اتحاديه های بين المللی کارگری مطرح شده بودند.
جعفر عظيم زاده در پاسخ پرسشی در خصوص دليل بازداشت فعالان کارگری در روزهای گذشته، می گوید: «آنها نمی خواهند که کارگر روز خودش را برگزار کند. آنها در ايران، کارگر را ارزان و خاموش می خواهند که برده مطلق شان باشد. آنها می دانند که اگر کارگران موفق شوند که روز خود را جشن بگيرند و اين را جا بيندازند که با همبستگی ميان خود می توانند کارهايی را در ارتباط با بحث دستمزد و اخراج ها انجام دهند، ديگر نمی توان به کارگران زور گفت. به همين خاطر حساسيت ويژه ای به روز جهانی کارگر دارند.»
وی بااشاره به اينکه مراسم روز جهانی کارگر در خارج از شهر سنندج برگزار شد، افزود:«از روزهای قبل به دوستان ما فشار وارد می شد تا مراسم در داخل شهر برگزار نشود و صبح روز پنجشنبه ، ۱۲ ارديبهشت، قبل از آغاز مراسم تماس گرفته و گفته بودند که در صورت برگزاری مراسم در داخل سنندج به آنها حمله خواهند کرد.»
به گفته اين فعال کارگری، در شهر کرمانشاه نيز مقام های جمهوری اسلامی مانع برگزاری مراسم روز جهانی کارگر شده اند.
در اين حال، دکتر محمدعلی دادخواه، حقوقدان، از زاويه ديگری به اين موشوع نگاه می کند:«برابر اصل ۲۷ قانون اساسی، همه راهپيمايی ها و اجتماعات آزادند، مگر اينکه کسانی که مبادرت به تجمعی کرده اند، اسلحه داشته باشند و يا برخلاف موازين اسلام اقدام کرده باشند که اصولا هيچيک از اين دو، تحقق نمی پذيرد.»
او با اشاره به اينکه بايستی پيش از اين، نسبت به اين موارد تحقيق انجام گيرد، افزود:« با احضار و بازداشت هر کسی، بايد ظرف ۲۴ ساعت به او تفهيم اتهام بشود که بر مبنای کدام اتهامف او را احضار و يا بازداشت کرده اند.»
