نمایندگان مجلس شورای اسلامی روز سهشنبه ۳۰ اردیبهشت طرحی را تصویب کردند که بر اساس آن برای «استفاده از شیوههای کنترل ذهن و القائات روانی در فضای واقعی یا مجازی»، مجازات تعیین شده است.
بر اساس این مصوبه، «هر کس در قالب فرقه، گروه، جمعیت یا مانند آن و استفاده از شیوههای کنترل ذهن و القائات روانی در فضای واقعی یا مجازی» اقدام به «فعالیت آموزشی و یا تبلیغی انحرافی مغایر و یا مخل» به اسلام کند، به مجازاتهای زندان، شلاق و جریمه مالی محکوم میشود.
در مصوبه مجلس برای حمایت مالی از این اقدامات نیز مجازات تعیین شده و «مجازات سردستگی فرقه و یا گروه» نیز طبق ماده ۱۳۰ قانون مجازات اسلامی تعیین خواهد شد.
بر اساس ماده ۱۳۰ قانون مجازات اسلامی، «هرکس سردستگی یک گروه مجرمانه را برعهده گیرد به حداکثر مجازات شدیدترین جرمی که اعضای آن گروه مرتکب شوند»، محکوم میشود.
در این ماده همچنین در مواردی ممکن است که «محاربه و افساد فی الارض» بر سردسته گروه «صدق کند». این اتهام مجازات سنگین و در مواردی مجازات اعدام را به همراه خواهد داشت.
جمهوری اسلامی ایران سالهاست که شدیدا با مروجان عرفانهای نوظهور برخورد میکند.
یکی از موارد پرسروصدا در سالهای گذشته، برخورد امنیتی و قضایی با محمدعلی طاهری، بنیانگذار مکتب «عرفان حلقه»، بود که به «افساد فیالارض» متهم شد.
آقای طاهری ابتدا به اعدام محکوم شد ولی این حکم پس از مدتی در مرحله تجدیدنظر به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت ملی» به پنج سال زندان تغییر یافت.
تعدادی از هواداران او نیز در سال های اخیر بازداشت شدهاند.
در مصوبه روز چهارشنبه مجلس ایران همچنین برای «ارتباط گروههای موضوع این ماده با مرکزیت خود در خارج از کشور برای دریافت حمایت یا هدایتهای تشکیلاتی» مجازات درجه یک تعیین شده است.
مجازات درجه یک شامل مواردی چون بیش از ۲۵ سال زندان و مصادره کل اموال است.
این مصوبه برای تبدیل شدن به قانون باید به تایید شورای نگهبان برسد.
مقامات جمهوری اسلامی و مراجع تقلید شیعه علاوه بر حمله به عرفانهای نوظهور، برخی از گروههای مذهبی مانند دراویش را نیز «عرفان کاذب» میخوانند.
گروهی از فقهای شیعه معتقدند که قرائت اهل تصوف از دین اسلام، بهخصوص در تعریف جایگاه پیامبر و امامان شیعه، با اعتقادات شیعی همخوانی ندارد، همچنانکه امروزه برخی از گروههای صوفی از جمله دروایش گنابادی با فشارهای گستردهای روبهرو هستند.