آژانس بین‌المللی انرژی روز سه‌شنبه، چهارم مهر اعلام کرد که اگر جهان بخواهد به اهداف توافق اقلیمی پاریس نزدیک شود، کشورهای ثروتمند و کشورهای در حال توسعه باید با شتابی زیاد به سمت تولید کل انرژی خود از منابع تجدیدپذیر، یعنی وضعیت «صفر خالص» بروند.
«صفر خالص» یا «کربن‌خنثی» اصطلاحاً به وضعیتی گفته می‌شود که کل انرژی مورد استفاده یک کشور یا منطقه در یک دوره زمانی خاص برابر با انرژی تجدیدپذیری باشد که در مدت مشابه زمانی در آن کشور یا منطقه تولید می‌شود.
آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش تازه خود گفت که «کشورهای ثروتمند اکنون باید در حدود سال ۲۰۴۵، یعنی پنج سال زودتر [از برنامه قبلی]، به وضعیت کربن‌خنثی برسند و چین نیز باید تا سال ۲۰۵۰، یعنی یک دهه زودتر به صفر خالص برسد، تا بتوان به هدف پاریس برای محدود کردن گرمایش زمین به میزان ۱.۵ درجه سانتیگراد بالاتر از سطح پیش از صنعتی شدن دست یافت.»
دیده‌بان انرژی جهانی افزود که «مهلت اتخاذ تصمیم‌های دشوار و لازم برای جهان چندی است که گذشته و دیگر وقتی باقی نمانده‌است.»
این گزارش که در آستانه مذاکرات بحرانی آب و هوایی سازمان ملل ارائه شده، نسخه به‌روزشدهٔ «نقشهٔ راه صفر خالص» آژانس بین‌المللی انرژی است که در سال ۲۰۲۱ منتشر شده بود.
گزارش قبلی با اشاره به افزایش تولید سوخت‌های فسیلی در جهان، نسبت به تحقق توافق پاریس ابراز ناامیدی کرده بود، اما اکنون، یعنی دو سال بعد، آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید که رشد بی‌سابقه‌ای در تولید انرژی خورشیدی و فروش خودروهای الکتریکی مشاهده کرده، و این امر، امید به دستیابی به هدف مهار گرمایش در حد ۱.۵ درجه سانتیگراد را دوباره زنده کرده است.
در گزارش آژانس بین‌المللی انرژی آمده است که بخش انرژی «سریع‌تر از آنچه بسیاری فکر می‌کنند در حال تغییر است و پیش‌بینی می‌شود فناوری‌های انرژی پاک تا سال ۲۰۳۰ یک سوم از کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را به خود اختصاص دهد.»
به گزارش خبرگزاری رویترز، فاتح بیرول، رئیس آژانس بین‌المللی انرژی در این مورد توضیح داده است که «مسیر دستیابی به ۱.۵ درجه سانتیگراد در دو سال گذشته تنگ و تاریک شده بود، اما فناوری‌های انرژی پاک آن را باز نگه داشته است».
به گفته او، بازگشت فعالیت‌های اقتصادی پس از همه‌گیری کرونا و همزمان، بحران انرژی ناشی از تهاجم روسیه به اوکراین وضعیت را چالش‌برانگیزتر کرده است.
گزارش آژانس انرژی هشدار می‌دهد که حتی یک تأخیر کوچک در کاهش سریع انتشار گازهای گلخانه‌ای در حد مورد نیاز، باعث خواهد شد که دمای جهانی برای تقریباً ۵۰ سال از ۱.۵ درجه سانتیگراد فراتر رود.»
حتی با افزایش دمای کمتر از ۱.۲ درجه سانتیگراد که تاکنون رخ داده، جهان در حال حاضر شاهد بلایای طبیعی روزافزون است.
دانشمندان همواره هشدار می‌دهند که ادامه این وضع، به آوارگی و گرسنگی صدها میلیون نفر دیگر در جهان و نابودی اکثر گونه‌های زیستی و به مخاطره انداختن زیربنای حیات در کره زمین خواهد انجامید.
