جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران که در تیر ماه در این مقام برگزیده شد، در نخستین گزارش خود، از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته‌است به ممنوعیت سفر گزارشگر ویژه پایان داده و به او اجازه ورود دهند.
آقای رحمان پیش از این به رادیو فردا گفته بود قصد دارد با مقام‌های ایران درباره سفر به داخل کشور صحبت کند: «این برای فعالان حقوق بشر و همچنین سازمان ملل بسیار ناامیدکننده است که گزارشگران ویژه نتوانسته‌اند به ایران سفر کنند. این مهم است که گزارشگران دسترسی کاملی به منابع داشته باشند».
گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران در گزارش نخست خود بر قصدش برای ایجاد مذاکراتی سازنده با مقام‌های جمهوری اسلامی، در جهت اجرای وظایفی که دارد، تاکید کرده‌است.
او با استقبال از وجود روحیه تعامل در پی دیدارش با نماینده جمهوری اسلامی، می‌گوید سفر احتمالی به ایران، برپایه ارتباطات و تماس‌های بدون مانع، اهمیت به‌سزایی دارد و به افزایش تعاملات بین گزارشگر ویژه و مقام‌های مسئول در امور حقوق بشر در جمهوری اسلامی، می‌انجامد.
جاوید رحمان در نخستین گزارش خود، با مروری بر گزارش‌های پیشین از سوی سازمان ملل و نهادهای ناظر، بار دیگر شماری از نگرانی‌های موجود در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران را برشمرده‌است: از جمله این موارد نقض حق حیات (اعدام‌ها)، به‌طور مشخص اعدام متهمان نوجوان، شکنجه، حق آزادی تجمع، آزادی بیان و عقیده، حقوق زنان، تبارها و باورمندان به دین‌ها و آیین‌های مختلف، به شمار می‌روند.
او در عین حال خواستار توجه و مذاکره در مورد مسائل دیگری که موجب نگرانی ناظران حقوق بشر است، شده؛ از جمله نقض حقوق اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، وضعیت مدافعان حقوق بشر، وضعیت زندانیان دوتابعیتی و یا اتهام‌های مربوط به اعدام‌های دست‌جمعی در دهه ۱۳۶۰.
آقای رحمان با تاکید بر درخواست‌های دبیرکل سازمان ملل، مجددا از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته است به حبس افرادی که در جریان اعتراضات مسالمت‌آمیز بازداشت شده‌اند، از جمله راهپیمایان و معترضان ماه‌های اخیر، پایان دهند. این حقوقدان پاکستانی خواستار انجام تحقیقات در مورد مرگ بازداشت‌شدگان در زمان حبس و دیگر اتهام‌های وارد شده در مورد نقض حقوق زندانیان شده‌است.
جاوید رحمان در مورد اعدام متهمان در نوجوانی «عمیقا ابراز نگرانی» کرده‌است و از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته فورا اجرای حکم اعدام تمام کسانی که زیر ۱۸ سالگی مرتکب جرم شده‌اند را متوقف کنند.
این درخواست نیز تا کنون بارها از سوی نهادهای بین‌المللی، از جمله سازمان‌های وابسته به ملل متحد و نیز مدافعان جهانی حقوق بشر مطرح شده‌است. با این وجود این اعدام‌ها همچنان انجام می‌شوند. از جمله تازه‌ترین موردی که در مورد آن ابراز نگرانی شده، موضوع زینب سکانوند است؛ سازمان عفو بین الملل روز ۹ مهر با صدور بیانیه‌ای گفت خانم سکانوند که در سن ۱۷ سالگی «مرتکب جرم» شده احتمالا به‌زودی اعدام می‌شود.
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، خواستار توقف موارد شکنجه و دیگر آزارهای غیرانسانی در طول بازداشت و زندان، پایان دادن به تمامی موارد نقض حقوق زنان و احترام به حقوق اقوام و اقلیت‌ها شده‌است.
تهران هنوز به گزارش جاوید رحمان واکنشی نشان نداده‌است، اما تقریبا در تمامی موارد پیشین، این گزارش‌ها را رد کرده‌است. در واپسین ماه‌های ماموریت عاصمه جهانگیر، گزارشگر پیشین در امور ایران، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی، گزارش او را «مجموعه ای از اطلاعات نادرست و پیش داوری های ناصواب» توصیف کرده و گفته بود تهران، گزارش و ماموریت گزارشگر ویژه را « به رسمیت نمی شناسد».
جاوید رحمان، ۵۱ ساله متولد شهر فیصل‌آباد پاکستان است و دکترای حقوق بین‌الملل دارد. این فعال حقوق بشر، تحقیقاتی در زمینه آزادی ادیان، قوانین جهانی حقوق بشر و قوانین اسلامی انجام داده و هم اکنون استاد دانشگاه برونِل لندن است. شورای حقوق بشر سازمان ملل، روز جمعه ۱۵ تیرماه، او را رسماً به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران معرفی کرد.
آندرس آگوئیلار، نخستین گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران در سال ۱۹۸۴ برگزیده شد. پس از او پرفسور ریندالدو پول به این مقام برگزیده شد که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲، سه بار به ایران سفر کرد اما پس از سومین بار، ورود او به ایران ممنوع شد. بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ کسی در این مقام برگزیده نشد. سپس احمد شهید، عاصمه جهانگیر و در نهایت جاوید رحمان در این مقام انتخاب شدند.
