يک دادگاه تجديد نظر در بريتانيا روز چهارشنبه ۱۸ ارديبهشت ماه، رای نهايی خود را در باره خروج یا عدم خروج نام سازمان مجاهدين خلق از فهرست سازمان های تروريستی بريتانيا اعلام می کند.
آذر ماه سال ۸۶ يک داده دادگاه بريتانيايی، در پی شکايت سازمان مجاهدين خلق، طی حکمی از دولت بريتانيا خواست نام اين سازمان را از فهرست گروه های تروريستی خارج کند.
در پی صدور اين رای، وزارت کشور بريتانيا که بخشی از مسئوليت مبارزه با تروريسم را در این کشور بر عهده دارد، اعلام کرد که زیر بار این حکم نمی رود و از يک دادگاه عالی تقاضای تجديد نظر کرد.
حکم اين دادگاه که روز چهارشنبه ۱۸ ارديبهشت ماه اعلام می شود، وضعيت سازمان مجاهدين خلق را مشخص می کند.
در صورت پيروزی این سازمان، دولت بريتانيا بايد نام اين سازمان را از فهرستی که در آن نام گروه هايی چون القاعده و پ کا کا قرار دارد، خارج کند.
رای دادگاه اولیه اگر چه توسط وزارت کشور بريتانيا به دادگاه تجديد نظر ارجاع شد اما از سوی سران اين سازمان در اطلاعيه های منتشر شده اين سازمان يک «پيروزری بزرگ» خوانده شد چرا که در صورت پيروزی در اين دادگاه، اين سازمان می تواند از اين رای برای طرح دعوی در دادگاه های ديگر کشورهای عضو اتحاديه اروپا استفاده کند.
آمريکا و اتحاديه اروپا نام سازمان مجاهدین خلق ایران را در فهرست سازمان های تروريستی قرار داده اند و فعاليت اين سازمان در اروپا و آمریکا محدود است.
از مبارزه با شاه ايران تا فهرست گروه های تروريستی
سازمان مجاهدين خلق در ميانه دهه ۶۰ ميلادی به عنوان يک سازمان «مارکسيست اسلام گرا» و برای سرنگون ساخت رژيم پادشاهی در ايران تاسيس شد.
به نوشته آسوشيتدپرس اين سازمان در جريان مبارزه با محمد رضا شاه پهلوی، به دليل حمايت آمريکا از شاه ايران، چند شهروند آمريکايی را در دهه ۷۰ ميلادی در تهران ترور کرد.
همچنين بر اساس اعلام وزارت امور خارجه آمريکا، سازمان مجاهدين خلق و وابستگانش از جمله گروه هايی بوده اند که در اشغال سفارت آمريکا در تهران در سال ۱۳۵۸ خورشيدی و به گروگان گرفتن ديپلمات های قانونی اين کشور در تهران دست داشته است.
آسوشيتدپرس در گزارش خود آورده است اين سازمان در حالی که در پيروز شدن انقلاب اسلامی ايران نقش داشت، بعد از قدرت گرفتن روحانيون شيعه در نظام سياسی تازه، به مبارزه با اين روحانيون روی آورد و سلسله ای از بمب گذاری ها، ترورها و به قتل رساندن مخالفان خود را آغاز کرد.
در جريان اين بمب گذاری ها و ترورهای دنباله دار سازمان مجاهدين خلق، گروه بزرگی از اعضای سابق اين سازمان کشته شدند.
اين گروه مسلح همزمان با حمله نظامی صدام حسين به ايران، به عراق منتقل شد و تا سال ۲۰۰۳ ميلادی که ديکتاتور پيشين عراق در پی حمله نظامی نيروهای ائتلاف برای مبارزه با تروريسم سرنگون شد، از حمايت او برخوردار بود.
سازمان مجاهدين خلق که در تمامی مدت هشت سال جنگ عراق با ايران، در کشور عراق مستقر بود، تا سال ۲۰۰۳ موفق شده بود که شهرکی نيز برای خود در اين کشور بسازد.
اين شهرک که سازمان مجاهدين خلق آن را «شهر اشرف» می نامد، هم اکنون نيز هنوز سکونتگاه گروهی از اعضای سازمان مجاهدين خلق است.
ارتش آمريکا بعد از سرنگون ساختن صدام حسين، سازمان مجاهدين خلق را که تا آن زمان يک گروه مسلح بود، خلع سلاح کرد.
وزارت امور خارجه آمريکا، سازمان مجاهدين خلق را به حمله به ارتش ايران و داشتن «شخصيت فرقه گونه» متهم می کند.
اما هواداران اين سازمان داشتن ساختار و رفتارهای فرقه ای را تکذيب و تاکيد می کنند که از مبارزه مسلحانه عليه ايالات متحده آمريکا، ايران و هر کشور ديگری دست کشيده اند؛ موضعی که روز جمعه ۹ آذر از سوی دادگاه بريتانيايی پذيرفته شد.
اين دادگاه اعلام کرد: «سازمان مجاهدين خلق از سال ۲۰۰۱ تا کنون در ايران يا هرکجای ديگر در جهان در فعاليت نظامی، مشارکت نداشته است.»
در سال ۲۰۰۳ ميلادی، در فرانسه، اقدامات قانونی گسترده ای برای محدود کردن فعاليت های اين سازمان انجام شد و مريم رجوی نيز توسط پليس فرانسه دستگير شد.
دستگيری مريم رجوی موجب شد تا چند تن از اعضای اين سازمان خود را به نشانه اعتراض آتش بزنند.
شورای ملی مقاوت که از آن به عنوان بازوی سیاسی سازمان مجاهدین خلق یاد می شود، در سال ۲۰۰۶ ميلادی موفق شد تا تصميم اتحاديه اروپا را مبنی بر مسدود ساختن دارايی های اين سازمان در اتحاديه اروپا به چالش بکشد، اما اين موضوع موجب نشد تا اتحاديه اروپا، سازمان مجاهدين خلق را از فهرست سازمان های تروريستی خود خارج کند.
در حالی که کماکان فعاليت اين سازمان در بسياری از کشورهای غربی، غيرقانونی است، موضع سازمان مجاهدين خلق در پرونده هسته ای ايران موجب شده تا پرونده اين سازمان در کشورهای مختلف با پيچيدگی هايی رو به رو شود.
به نوشته آسوشيتدپرس، «جاه طلبی سازمان مجاهدين خلق» برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی در ايران، با استقبال تعداد اندکی از نمايندگان کنگره آمريکا رو به رو شده که از دستيابی ايران به سلاح هسته ای، نگرانند.
آسوشيتدپرس می نويسد که اين گروه در ميان ايرانيان تبعيدی، «فدائيانی» دارد و رسانه های تبليغاتی اين گروه نيز گاه می توانند همدردی ايرانيان خشمگين از جمهوری اسلامی را برانگيزد.
سازمان مجاهدين خلق با شعارهای ضد جمهوری اسلامی خود توانسته همراهی برخی نمايندگان پارلمان اروپايی را جلب کند.
رهبران این سازمان در دیدارهای پی در پی خود با مقام های اروپایی، سازمان مجاهدین خلق را «محبوب ترین» گروه مخالف جمهوری اسلامی در داخل ایران معرفی می کنند، اما منتقدان این سازمان - به ویژه اعضای سابق آن - می گویند که سازمان مجاهدین خلق، هوداران بسیار اندکی در میان جمعیت هفتاد میلیونی ایران دارد.