تازه‌ترین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حاکی از آن است که ایران شمار سانتریفیوژهای فعال در غنی‌سازی اورانیوم خود را به نزدیک پنج هزار دستگاه افزایش داده و این موضوع کار بازرسان آژانس برای تحت نظر داشتن موضوع اتمی ایران را مشکل‌تر کرده است.
بر اساس گزارش آژانس، که خبرگزاری رویتزر و فرانس پرس روز جمعه به نسخه‌ای از آن دست یافته‌اند، ایران در شش ماه گذشته با افزایش درجه غنی‌سازی اورانیوم با غلظت پایین، میزان انباشته خود را به یک هزار و ۳۳۹ کیوگرم رسانده است.
بر اساس این گزارش ایران در فاصله ۱۸ نوامبر ۲۰۰۸ تا ۳۱ می ۲۰۰۹ در مجموع ۵۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده با غلظت پایین تولید کرده است.
گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همچنین اشاره می‌کند که در پایان ماه مه سال میلادی جاری چهار هزار و ۹۲۰ سانتریفیوژ فعال در زمینه غنی‌سازی اورانیم در مجموعه غنی‌سازی نطنز مورد استفاده قرار گرفته است که نسبت به فوریه سال جاری نزدیک به یک هزار دستگاه افزایش داشته است.
ایران همچنین دو هزار و ۱۳۲ سانتریفیوژ دیگر را در تأسیسات نطنز نصب کرده که هنوز گاز اورانیوم به آنها تزریق نشده است.
در فروردین ماه امسال مقامات جمهوری اسلامی از آزمایش سانتریفیوژهای جدیدی خبر دادند که «با ظرفيت چند برابر سانتريفوژهای موجود در چرخه سوخت هسته‌ای» فعالیت می‌کند.
توان رو به گسترش ایران در تولید بالقوه سوخت اتمی نگرانی‌هایی را در میان کشورهای غربی نسبت به احتمال نزدیک بودن جمهوری اسلامی به توانایی ساخت بمب‌های اتمی، در صورتی که تصمیم به چنین کاری داشته باشد، برانگیخته است.
رویترز به نقل دیوید آلبرایت، بازرس هسته‌ای سابق سازمان ملل متحد، می‌گوید: ایران هم اکنون مقدار کافی اورانیوم غنی‌شده با غلظت پایین که برای تبدیل به اورانیوم با غلظت بالای و ساخت یک بمب اتمی مورد نیاز است را در اختیار دارد.
با این حال این کار نیازمند پیکربندی دوباره شبکه سانتریفیوژهای ایران و همچنین فشرده سازی اورانیوم با غلظت بالا برای جاگذاری در یک کلاهک هسته‌ای است که مراحل فنی این کار ممکن است یک تا دو سال به طول انجامد و نمی‌تواند از چشم بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پوشیده بماند، مگر آنکه در محل‌های اعلام نشده صورت گیرد و در حال حاضر هیچ نشانی از وجود چنین مکان‌های مخفی در دست نیست.
در اسفند ماه سال ۸۴ پس از آن که شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نتوانست در مورد برنامه اتمی ایران به نتیجه روشنی دست یابد، این پرونده را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع داد.
از آن زمان شورای امنيت سازمان ملل متحد تا کنون طی پنج قطعنامه از جمله سه قطعنامه تحريمی از ايران خواسته است تا فعاليت‌های مربوط به غنی‌سازی اورانيوم را متوقف کند. ايران با رد اين در خواست‌ها برنامه غنی‌سازی خود را توسعه داده است.
به دليل کاربرد دوگانه غنی‌سازی اورانيوم برای سوخت هسته‌ای نيروگاه و همچنين توليد سلاح اتمی، کشورهای غربی نگرانند که ايران در پوشش برنامه هسته ای خود در صدد توليد جنگ افزار هسته ای باشد. اين در حالی است که ايران می‌گويد برنامه هسته‌ایش صلح‌آميز و صرفاً برای توليد انرژی است.
بر اساس گزارش آژانس، که خبرگزاری رویتزر و فرانس پرس روز جمعه به نسخه‌ای از آن دست یافته‌اند، ایران در شش ماه گذشته با افزایش درجه غنی‌سازی اورانیوم با غلظت پایین، میزان انباشته خود را به یک هزار و ۳۳۹ کیوگرم رسانده است.
بر اساس این گزارش ایران در فاصله ۱۸ نوامبر ۲۰۰۸ تا ۳۱ می ۲۰۰۹ در مجموع ۵۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده با غلظت پایین تولید کرده است.
گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همچنین اشاره می‌کند که در پایان ماه مه سال میلادی جاری چهار هزار و ۹۲۰ سانتریفیوژ فعال در زمینه غنی‌سازی اورانیم در مجموعه غنی‌سازی نطنز مورد استفاده قرار گرفته است که نسبت به فوریه سال جاری نزدیک به یک هزار دستگاه افزایش داشته است.
ایران همچنین دو هزار و ۱۳۲ سانتریفیوژ دیگر را در تأسیسات نطنز نصب کرده که هنوز گاز اورانیوم به آنها تزریق نشده است.
در فروردین ماه امسال مقامات جمهوری اسلامی از آزمایش سانتریفیوژهای جدیدی خبر دادند که «با ظرفيت چند برابر سانتريفوژهای موجود در چرخه سوخت هسته‌ای» فعالیت می‌کند.
توان رو به گسترش ایران در تولید بالقوه سوخت اتمی نگرانی‌هایی را در میان کشورهای غربی نسبت به احتمال نزدیک بودن جمهوری اسلامی به توانایی ساخت بمب‌های اتمی، در صورتی که تصمیم به چنین کاری داشته باشد، برانگیخته است.
رویترز به نقل دیوید آلبرایت، بازرس هسته‌ای سابق سازمان ملل متحد، می‌گوید: ایران هم اکنون مقدار کافی اورانیوم غنی‌شده با غلظت پایین که برای تبدیل به اورانیوم با غلظت بالای و ساخت یک بمب اتمی مورد نیاز است را در اختیار دارد.
با این حال این کار نیازمند پیکربندی دوباره شبکه سانتریفیوژهای ایران و همچنین فشرده سازی اورانیوم با غلظت بالا برای جاگذاری در یک کلاهک هسته‌ای است که مراحل فنی این کار ممکن است یک تا دو سال به طول انجامد و نمی‌تواند از چشم بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پوشیده بماند، مگر آنکه در محل‌های اعلام نشده صورت گیرد و در حال حاضر هیچ نشانی از وجود چنین مکان‌های مخفی در دست نیست.
در اسفند ماه سال ۸۴ پس از آن که شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نتوانست در مورد برنامه اتمی ایران به نتیجه روشنی دست یابد، این پرونده را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع داد.
از آن زمان شورای امنيت سازمان ملل متحد تا کنون طی پنج قطعنامه از جمله سه قطعنامه تحريمی از ايران خواسته است تا فعاليت‌های مربوط به غنی‌سازی اورانيوم را متوقف کند. ايران با رد اين در خواست‌ها برنامه غنی‌سازی خود را توسعه داده است.
به دليل کاربرد دوگانه غنی‌سازی اورانيوم برای سوخت هسته‌ای نيروگاه و همچنين توليد سلاح اتمی، کشورهای غربی نگرانند که ايران در پوشش برنامه هسته ای خود در صدد توليد جنگ افزار هسته ای باشد. اين در حالی است که ايران می‌گويد برنامه هسته‌ایش صلح‌آميز و صرفاً برای توليد انرژی است.