زیدآبادی؛ «تحت شکنجه برای عذرخواهی از رهبر»

  • نیوشا بقراطی

احمد زیدآبادی در دادگاه متهمان انتخاباتی

سازمان دانش‌آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) با صدور بیانیه‌ای، ضمن انتقاد مجدد از اتفاقات پس از انتخابات ریاست جمهوری، و بازداشت چهره‌های سیاسی، نگرانی شدید خود را از وضعیت احمد زیدآبادی، دبیرکل این سازمان ابراز داشته است.

آقای زیدآبادی جزو صدها چهره سیاسی و اجتماعی بود که در پی اعلام نتایج انتخابات، بازداشت شد؛ و اکنون به نوشته این بیانیه، بیش از ۴۰ روز است که هیچ خبری از وضعیت او در دست نیست.

محمد صادقی، عضو شورای مرکزی و شورای سیاستگذاری ادوار تحکیم وحدت، در گفت‌وگو با رادیو فردا می‌گوید که آقای زیدآبادی در آخرین ملاقات خود گفته بود: «تحت شکنجه و فشار شدید قرار دارد تا در جلسه دادگاه، به خاطر نشر مقاله‌ای انتقادآمیز نسبت به رهبر جمهوری اسلامی، که در آن آیت‌الله خامنه ای را با عنوان «معظم» خطاب قرار نداده، علناً، عذرخواهی کند».

به گفته وی، احمد زیدآبادی در پی رد این درخواست، مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته است.



  • رادیو فردا: آقای صادقی، وضعیت آقای زیدآبادی در حال حاضر چگونه است؟

محمد صادقی: پنج ماه از بازداشت غیرقانونی دبیرکل و سخنگوی سازمان دانش آموختگان ایران یعنی آقایان دکتر زیدآبادی و عبدالله مؤمنی می‌گذرد.

آخرین خبری که ما از آقای زیدآبادی داشتیم مربوط به ۴۰ روز پیش است که همسر ایشان توانست یک ملاقات کابینی در زندان اوین با آقای زیدآبادی داشته باشد. اکنون‌ ۴۰ روز است که خانواده او و اعضای سازمان دانش‌آموختگان نسبت به وضعیت آقای زیدآبادی در بی‌خبری کامل به سر می‌برند.

همان طور که در خبرگزاری‌ها هم منتشر شد، آخرین صحبت‌های آقای زیدآبادی با همسرش صحبت‌های نگران‌کننده‌ای بوده است.

  • از چه نظر نگران‌کننده بوده است؟

آقای زیدآبادی در ملاقاتی که به صورت کابینی با همسر خود داشت، مطرح کرده که مدتی است بازجوی او را عوض کرده‌اند و فشارها و شکنجه‌های روحی و روانی بسیار شدیدی بر او وارد می‌کنند تا متن دفاعیه‌ای که نیروهای امنیتی و عوامل کودتا برای او آماده کرده‌اند را در دادگاه قرائت کند.

قرار بوده هم زمان با دادگاه آقای مؤمنی، دادگاه آقای زیدآبادی هم برگزار شود و در دادگاه به صورت دروغین و ساختگی اعتراف کند.

  • آیا آقای زیدآبادی به مواردی که در این اعترافات و متن دفاعیه آمده، اشاره کرده است؟

بله، او در آخرین ملاقات خود گفته است فشارهای زیادی که به او وارد می‌شود، بیشتر مربوط به نامه‌ای است که در فروردین ماه سال ۸۶ به آیت‌الله خامنه‌ای نوشته است. بازجویان به او گفته‌اند چون در این نامه از لفظ معظم برای آیت‌الله خامنه‌ای استفاده نکرده، باید در دادگاه در متن دفاعیات یا همان اقرارنامه خود از آقای خامنه‌ای عذرخواهی کند. گویا این امر مورد قبول آقای زیدآبادی قرار نمی‌گیرد و بازجوها به شدت او را کتک می‌زنند.

آقای زیدآبادی مطرح کرده که بازجوها به او گفته‌اند یا باید متن این دفاعیات را بپذیری و در دادگاه از رهبری عذرخواهی کنی و یا این برگه‌های بازجویی را در حلقومت فرو می‌کنیم و به خوردت می‌دهیم.

اکنون حدود ۴۰ روز از آخرین صحبت آقای زیدآبادی با همسرش می‌گذرد و ما دراین مدت نسبت به سلامتی ایشان به شدت نگران هستیم.

  • دراین مدت وکیل پرونده یا خانواده آقای زیدآبادی، موفق نشده‌اند با او ملاقات کنند؟

به هیچ عنوان، حتی یک تماس تلفنی هم با او نداشتند و آخرین صحبت‌ها مبتنی بر ضرب و شتم و فشارهای روحی و روانی او در زندان بوده است.

دسترسی به وکیل برای آقای زیدآبادی امکان‌پذیر نیست و وکلایی که قبل از بازداشت شدن از طرف خودش تعیین شده بودند، به پرونده او دسترسی ندارند. در هفته‌های گذشته ابتدا به یکی از وکلایی که پیگیر پرونده آقای زیدآبادی بود اعلام شد که قرار بازداشت ایشان به ۲۵۰ میلیون وثیقه تبدیل شده و خانواده این وثیقه را تأمین کردند، اما گویا اختلافی بین بازپرس پرونده و دادستان جدید انقلاب به وجود آمده و دادستان از قبول وثیقه ممانعت می‌کند و حبس آقای زیدآبادی ادامه می‌یابد.

  • آقای صادقی، در بیانیه ادوار تحکیم وحدت نوشته شده «جرم زیدآبادی این است که متراکم‌ترین واحد اختیارات را به اندکی مسئولیت فراخوانده است». منظور سازمان دانش‌آموختگان ایران از این جمله چیست؟

متراکم‌ترین نهادی که اختیارات بی‌حد و مرز دارد، جایگاه رهبری است و همان طور که گفتم بیشترین فشار روی آقای زیدآبادی مربوط به نامه‌ای است که در فرودین سال ۸۶ خطاب به آیت‌الله خامنه‌ای نوشته و در آن کمی احساس مسئولیت از ایشان خواسته است و در یک نامه با ادبیات کاملاً ‌محترمانه بعضی از مواضع و دیدگاه‌های رهبری را مورد انتقاد قرار داده است. امروز پس از گذشت دو سال از آن ماجرا، آقای زیدآبادی تاوان سنگین پرسشگری از جایگاه رهبری را پس می‌دهد.

هر گونه سؤال و به چالش کشیدن رهبری درخصوص عملکرد و مواضعش سرانجامی جز ضرب و شتم، بازداشت، محرومیت و محدودیت ندارد.