درحالی که رویدادهای اخیر مصر، این روزها در صدر گزارش‌های رسانه‌های اسرائیل بوده است، نخست‌وزیر و ارتش اسرائیل در این خصوص سکوت کرده و نظاره‌گر خاموش این رخدادها هستند.
شیمون پرز، رییس جمهور اسرائیل و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این کشور شامگاه پنجشنبه، ۱۳ تیرماه، همراه با سفیر یهودی آمریکا در تل آویو سالروز استقلال آمریکا را جشن گرفتند و درباره مسائل مختلف، از جمله ایران سخن گفتند، اما اشاره‌ای به مصر نکردند.
تنها سخنانی که در این زمینه از یک مقام رسمی اسرائیلی بیان شده، اظهارات ییسرائل کاتس، وزیرکشاورزی در مصاحبه با رادیوی ارتش اسرائیل است که یک روز پس از برکناری محمد مرسی از سوی ارتش مصر، گفت: «اسرائیل همیشه به منافع خود توجه دارد و آنچه که در مصر می‌گذرد، یک مسئله داخلی است.»
عوفر گندلمن، دبیردولت اسرائیل نیز گفته بود: «ارزیابی خاصی نداریم.»
از آغاز این هفته که تجمع مخالفان محمد مرسی و اخوان المسلمین گسترده شد و به ویژه پس از آنکه ارتش مصر با دادن ضرب الاجل ۴۸ ساعته به آقای مرسی برای رسیدن به مصالحه با معترضین، شرایط را حساس‌تر کرد، رسانه‌های اسرائیل نوشتند که بنیامین نتانیاهو به همه وزیران خود دستور داده است از هرگونه اظهار نظر در این باره خودداری کنند.
با وجود این، روزنامه هاآرتص نوشته بود که اسرائیل ممکن است بزودی برای محمد مرسی، مانند حسنی مبارک، «دلتنگ» شود.
مجموعه شواهد نشان می‌داد که شاید اسرائیل بیش از هر کشور دیگری از سقوط حکومت حسنی مبارک زیان ببیند اما بسیار زود محمد مرسی و حکومت اخوان المسلمین نشان دادند که پیمان صلح دیرینه مصر را با اسرائیل که در پاییز ۱۹۷۸ در زمان انور سادات منعقد شد، محترم می شمارند.
اسرائیل از اقدامات یکسال اخیر ارتش مصر نیز در مقابله با نیروهای افراطی اسلامگرا در صحرای سینا در شمال مصر خشنود بود.
در آخرین روز از حکومت محمد مرسی نیز دولت اسرائیل تایید کرد که با موافقت این کشور بوده که ارتش مصر ده‌ها دستگاه تانک را در صحرای سینای و در طول الرفح مستقر کرده تا مانع از احتمال رخنه اسلامگرایان از غزه به خاک مصر برای کمک به نیروهای سلفی و جهادی در مصر شود.
از زمان آغاز تظاهرات علیه حسنی مبارک تا چند هفته پس از آغاز حکومت محمد مرسی، افراطیون مصری بارها خط لوله انتقال گاز مصر به سوی اسرائیل را منفجر کردند اما مرسی و ارتش مصر جلوی این تعرض‌ها را گرفتند و عوامل انفجارها را تا حد زیادی مهار کردند.
تنها یک روز پس از سقوط مرسی نیز عوامل جهادی اسلامی در الرفح و صحرای سینای ارتش مصر را در چند نقطه نشانه گرفتند که یک سرباز این کشور در الرفح کشته شد، امری که نشان می‌دهد در نبود حکومت مرکزی قوی، صحرای وسیع سینای بسیار زود می‌تواند به صحنه تاخت و تاز اسلامگرایان افراطی مبدل شود.
هرچند سکوت سنگین رسمی اسرائیل در باره برکناری مرسی و مداخلات ارتش مصر به سود معترضین آن کشور قابل توجه است، همانگونه که تسوی مازال یکی از سفیران پیشین اسرائیل در مصر ۱۳ تیر به رادیو اسرائیل گفت «اسرائیل نفسی به آسودگی کشیده و در دل شادمانی می‌کند».
تل‌آویو از این نظر می‌تواند از سقوط حکومت اخوان المسلمین خشنود باشد که جایگاه حماس تضعیف می‌شود بویژه آنکه سران حماس با خطای راهبردی در روزهای اخیر، آشکارا از مرسی و اخوانی‌ها حمایت کردند، درحالی که جنبش فتح از برکناری مرسی وتحولات اخیر خشنود شده است.
از سوی دیگر احتمال زیر زمینی شدن دوباره جنبش دیرپای اخوان المسلمین و همکاری آتی آنها با حماس و سلفی‌ها در صحرای سینای می‌تواند برای اسرائیل یک خطر جدی باشد.
ژنرال ذخیره گابی اشکنازی، رییس پیشین ستاد کل ارتش اسرائیل ضمن اشاره به خطر اقدامات زیرزمینی اخوانی‌ها، به رسانه‌های این کشور گفته است که نیروهای اطلاعاتی اسرائیل هیچ تصوری از وقوع این «زلزله سیاسی» در مصر نداشتند.
شیمون پرز، رییس جمهور اسرائیل و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این کشور شامگاه پنجشنبه، ۱۳ تیرماه، همراه با سفیر یهودی آمریکا در تل آویو سالروز استقلال آمریکا را جشن گرفتند و درباره مسائل مختلف، از جمله ایران سخن گفتند، اما اشاره‌ای به مصر نکردند.
تنها سخنانی که در این زمینه از یک مقام رسمی اسرائیلی بیان شده، اظهارات ییسرائل کاتس، وزیرکشاورزی در مصاحبه با رادیوی ارتش اسرائیل است که یک روز پس از برکناری محمد مرسی از سوی ارتش مصر، گفت: «اسرائیل همیشه به منافع خود توجه دارد و آنچه که در مصر می‌گذرد، یک مسئله داخلی است.»
عوفر گندلمن، دبیردولت اسرائیل نیز گفته بود: «ارزیابی خاصی نداریم.»
از آغاز این هفته که تجمع مخالفان محمد مرسی و اخوان المسلمین گسترده شد و به ویژه پس از آنکه ارتش مصر با دادن ضرب الاجل ۴۸ ساعته به آقای مرسی برای رسیدن به مصالحه با معترضین، شرایط را حساس‌تر کرد، رسانه‌های اسرائیل نوشتند که بنیامین نتانیاهو به همه وزیران خود دستور داده است از هرگونه اظهار نظر در این باره خودداری کنند.
با وجود این، روزنامه هاآرتص نوشته بود که اسرائیل ممکن است بزودی برای محمد مرسی، مانند حسنی مبارک، «دلتنگ» شود.
مجموعه شواهد نشان می‌داد که شاید اسرائیل بیش از هر کشور دیگری از سقوط حکومت حسنی مبارک زیان ببیند اما بسیار زود محمد مرسی و حکومت اخوان المسلمین نشان دادند که پیمان صلح دیرینه مصر را با اسرائیل که در پاییز ۱۹۷۸ در زمان انور سادات منعقد شد، محترم می شمارند.
اسرائیل از اقدامات یکسال اخیر ارتش مصر نیز در مقابله با نیروهای افراطی اسلامگرا در صحرای سینا در شمال مصر خشنود بود.
در آخرین روز از حکومت محمد مرسی نیز دولت اسرائیل تایید کرد که با موافقت این کشور بوده که ارتش مصر ده‌ها دستگاه تانک را در صحرای سینای و در طول الرفح مستقر کرده تا مانع از احتمال رخنه اسلامگرایان از غزه به خاک مصر برای کمک به نیروهای سلفی و جهادی در مصر شود.
از زمان آغاز تظاهرات علیه حسنی مبارک تا چند هفته پس از آغاز حکومت محمد مرسی، افراطیون مصری بارها خط لوله انتقال گاز مصر به سوی اسرائیل را منفجر کردند اما مرسی و ارتش مصر جلوی این تعرض‌ها را گرفتند و عوامل انفجارها را تا حد زیادی مهار کردند.
تنها یک روز پس از سقوط مرسی نیز عوامل جهادی اسلامی در الرفح و صحرای سینای ارتش مصر را در چند نقطه نشانه گرفتند که یک سرباز این کشور در الرفح کشته شد، امری که نشان می‌دهد در نبود حکومت مرکزی قوی، صحرای وسیع سینای بسیار زود می‌تواند به صحنه تاخت و تاز اسلامگرایان افراطی مبدل شود.
هرچند سکوت سنگین رسمی اسرائیل در باره برکناری مرسی و مداخلات ارتش مصر به سود معترضین آن کشور قابل توجه است، همانگونه که تسوی مازال یکی از سفیران پیشین اسرائیل در مصر ۱۳ تیر به رادیو اسرائیل گفت «اسرائیل نفسی به آسودگی کشیده و در دل شادمانی می‌کند».
تل‌آویو از این نظر می‌تواند از سقوط حکومت اخوان المسلمین خشنود باشد که جایگاه حماس تضعیف می‌شود بویژه آنکه سران حماس با خطای راهبردی در روزهای اخیر، آشکارا از مرسی و اخوانی‌ها حمایت کردند، درحالی که جنبش فتح از برکناری مرسی وتحولات اخیر خشنود شده است.
از سوی دیگر احتمال زیر زمینی شدن دوباره جنبش دیرپای اخوان المسلمین و همکاری آتی آنها با حماس و سلفی‌ها در صحرای سینای می‌تواند برای اسرائیل یک خطر جدی باشد.
ژنرال ذخیره گابی اشکنازی، رییس پیشین ستاد کل ارتش اسرائیل ضمن اشاره به خطر اقدامات زیرزمینی اخوانی‌ها، به رسانه‌های این کشور گفته است که نیروهای اطلاعاتی اسرائیل هیچ تصوری از وقوع این «زلزله سیاسی» در مصر نداشتند.