پرتره يک نابغه؛ در خلوت پيکاسو

اين عکس ها، بخشی از خصوصی ترين لحظات پابلو پيکاسو را ثبت کرده اند.

برای نخستين بار در اتريش، گالری «وست ليشت» در وين از تاريخ ۴ دسامبر ۲۰۰۷ تا ۲۷ ژانويه ۲۰۰۸، آثار ديويد داگلاس داکن، عکاس مشهور آمريکايی و يکی از تاثيرگذارترين عکاسان سده بيستم ميلادی را با عنوان پيکاسو به نمايش گذاشته است.


داکن که عکس های درام او به ويژه در باره جنگ های کره و ويتنام مشهورند، در اين مجموعه، زندگی شخصی پيکاسو را به تصوير کشيده است.


ولت آنلاين، سايت اينترنتی روزنامه دی ولت آلمان، گزارشی در باره اين نمايشگاه نوشته است که متن کامل آن را در ادامه می خوانيد:


تقريبا هيچ عکاسی نتوانسته است چنين نزديک از پابلو پيکاسو، نابغه دنيای نقاشی عکس بگيرد.


ديويد داگلاس داکن، عکاس آمريکايی، زندگی اين نقاش بزرگ را در خصوصی ترين لحظات آن ثبت کرده است.


از وان حمام آغاز شد!


همه چيز از وان حمام آغاز شد! در ماه فوريه سال ۱۹۵۶، عکاس افسانه ای آمريکا، ديويد داگلاس داکن، به توصيه همکار خود رابرت کاپا، پابلو پيکاسو را در «لا کاليفرنی»، ويلای شخصی اش در جنوب فرانسه ملاقات کرد.


اين ملاقات، غيرمتعارف و بی تعارف بود چرا که استاد، مهمان خود را در وان حمام پذيرا شد و بدين ترتيب، اولين عکس از هزاران عکس داکن از پيکاسو شکل گرفت.


آنها از همان نخستين برخورد با هم صميمانه رفتار کردند.


از کمتر نقاشی به اندازه پيکاسو در سده بيستم عکس گرفته شده است و کمتر عکاسی چون داکن توانسته از او عکس هايی چنين خصوصی بگيرد.


در واقع، به نوشته داکن در زندگينامه خود، ويلای «لا کاليفرنی» پيکاسو، با اتاق های دلباز و روشن و چشم انداز بی مانند آن بر خليج شهر کن، در طول سال ها به دومين سرزمين عکاس بدل شد.


پيکاسو، رييس قبيله سرخ پوستان


داکن عضوی از خانواده پيکاسو شده بود و همگی آنها را با دوربين خود جاودانه و ثبت می کرد؛ به ويژه کلود و پالوما، فرزندان پيکاسو و همچنين آخرين همسرش ژاکلين را. داکن از آنها به هنگام خوردن و نوشيدن، بازی، شوخی و کار عکس گرفت.


هر شکار لحظه توسط دوربين داکن، برشی از فضای خصوصی اعضای خانواده پيکاسو بود.


در اين مجموعه، پرتره های درخشانی را که به شکل طبيعی گرفته شده اند، می بينيم.


در يکی از اين تصاوير، پيکاسو را در نيمرخ با لباس رييس قبيله سرخ پوستان می بينيم، لباسی که گری کوپر، بازيگر نامی آمريکا به او هديه داده بود.


در اين عکس پيکاسو همچون يک رييس قبيله قاطع و واقعی ديده می شود.


در اثر ديگر داکن، تصوير بزرگ چشمان پيکاسو در کولاژی به چشمان جغد سفيدی بدل گشته است.


سگ کوچکی که اثر پيکاسو را پاره پاره کرد


ديويد داگلاس داکن در کتاب شيرين خود پيکاسو و لومپ خاطرات جالبی را در باره رابطه لومپ، سگ کوچکش و پيکاسو نقل می کند.


در اين کتاب که در کنار خاطرات نوشته شده تصاويری ديدنی نيز دارد؛ داکن تعريف می کند که لومپ از همان ابتدا قلب پيکاسو را تسخير و رابطه ويژه ای با او ايجاد کرد.


لومپ بر روی زانوی پيکاسو می نشست و اجازه داشت هر وقت که می خواست و بدون آنکه تنبيه شود در کارگاه او با سر و صدا بازی کند. پيکاسو او را به اين سو و آن سو می برد و لومپ می توانست غذای باقی مانده در بشقاب پيکاسو را بخورد.


لومپ حتی يک بار يک اثر پيکاسو را پاره پاره کرد!


اين سگ کوچک ۱۷ ساله شد؛ سنی که برای اين نوع سگ رکورد محسوب می شود؛ چيزی مثلا معادل ۱۱۹ سال عمر آدمی؛ و پيکاسو در ۱۹۷۳، در سن ۹۱ سالگی، ده روز پس از مرگ لومپ، دوست صميمی اش درگذشت.


برگزاری اين نمايشگاه جذاب با صد و ده عکس از پيکاسو و با حضور ديويد داگلاس داکن ۹۲ ساله در روز افتتاح آن و استقبال بيش از ۵۰۰ تن از علاقه مندان و چهره های سرشناس اتريش در اين روز، از وقايع مهم فرهنگی در اتريش محسوب می شود.