درشرايطی که کشورهای ۱+۵ برسرتعيين مجازات های تازه عليه جمهوری اسلامی دچاراختلاف شده اند، گزارشگر روزنامه لوموند، که درايران به سرمی برد، در گزارش مفصلی ازتهران، اظهارنظرهای مقامات حکومتی و ديپلمات های غربی را منتشر کرده است.
گزارشگر لوموند در تهران، زيرعنوان «ايران می خواهد گفت و گوها ادامه يابد، بدون آنکه ظاهر را ازدست بدهد»، می نويسد: «نظام جمهوری اسلامی درتله افتاده و با بسيج همگانی، نگران عواقب سنگين مجازات های تازه بين المللی است. ازسويی، نشانه هايی برای ادامه ی گفت و گوها می فرستد، و از سويی نمی داند چگونه ظاهر امر را ازدست ندهد.»
لوموند به نقل از يک مقام ارشد وزارت کشور که پس از به قدرت رسيدن محمود احمدی نژاد از کار برکنارشده، می نويسد: «نظام ديگر نمی تواند بدون کسب امتيازی، پيش شرط تعليق غنی سازی اورانيوم را بپذيرد. از آن گذشته، رقابت های شديد داخلی بين محاقظه کاران و ميانه روها به اندازه ای است که کسی جرئت اظهارنظری را پيش از آنکه رهبر جمهوری اسلامی تصميمی اتخاذ کند، ندارد.»
لوموند می افزايد:«اين رقابت ها به صورت نبردی داخلی بين سپاه پاسداران که منافعش را با توليد اسلحه و فروش آن با هدف پيشرفت های تکنولوژيک نظامی دنبال می کند، و گروه ديگری که طرفدار مانورهای سياسی است و روشنفکران و پيشه وران را شامل می شود، جريان دارد. گروه دوم معتقد است، خطرات داشتن يک بمب، بيشتراز امتيازات آن است.»
به نوشته لوموند، نظراين گروه که متمايل به ديدگاه های رييس جمهوری پيشين، محمد خاتمی است، پيگيری روشی مانند ژاپن خواهد بود که درآن فن آوری هسته ای با مقاصد غيرنظامی مورد نظراست. با اين امکان، که درصورت لزوم، مرز رسيدن به تکنولوژی هسته ای نظامی به سرعت پيموده خواهد شد.
لوموند می افزايد اين گروه به گونه ای با هدف تمايل به اروپاييان، با توقف غنی سازی به مدت دو سال ونيم، با اين اميد که نقش منطقه ای ايران از سوی غرب به رسميت شناخته شود، موافق است.
لوموند ازقول يک ديپلمات غربی می نويسد: «اروپاييان فرصتی را دراين ميان ازدست دادند، و آن هم اين بود که درنبود يک چماق بزرگ، هويج بزرگی نيز پيشنهاد ندادند. و همين امر، سبب رنجش محافظه کاران شده است.»
به نوشته اين روزنامه، علاءالدين بروجردی، رييس پرنفوذ کميسيون امورخارجی مجلس گفته است:« شما اروپاييان شامل ۲۷ کشوريد، امّا وزن سياسی تان به سنگينی خودتان نيست. درسال ۲۰۰۳، همه فعاليت های هسته ای ما متوقف شده بود، و بازرسی های همه ی تاًسيسات ازجمله ۲۰ پايگاه نظامی را هم پذيرفته بوديم. اما شما اروپاييان نتوانستيد خودرا از ايالات متحده متمايزکنيد.»
لوموند سپس ازمضمون يک جلسه محرمانه با حضورآيت الله علی خامنه ای، رهبرجمهوری اسلامی پرده برداشته و نوشته خبر اين جلسه توسط يکی از شرکت کنندگان افشا شده است.
به نوشته لوموند، آيت الله خامنه ای دراين جلسه گفته است:«آمريکايی ها خيال تخريب ايران را دارند، و چهارپرونده مهم را بهانه می کنند: خاورميانه، اتهام کمک جمهوری اسلامی به نيروهای تروريست، حقوق بشر و مسئله هسته ای که تنها مسئله ای است که می توانيم مردم ايران را برای آن بسيج کنيم.»
به نوشته لوموند، رهبر جمهوری اسلامی گفته است: «اگر ايران برسرمسئله هسته ای کوتاه بيايد، از ما طلب دمکراسی بيشتری را خواهند کرد. و اگر دراين مورد هم کوتاه بياييم، مسئله حقوق بشر را پيش خواهند کشيد و درنهايت، پايه های نظام درهم خواهد ريخت.»
لوموند سپس از زبان يکی از مقامات عالی رتبه پيشين ايران می نويسد:«نظام جمهوری اسلامی تمام ورق های بازی خود را يک جا بازی خواهد کرد. ورق اروپا، با توجه به اينکه زمينه آن محدود است، و ورق مسکو، که ازهنگامی که روسيه ساختمان نيروگاه بوشهر را نيمه تمام گذارده، درمورد استحکام آن ترديد وجود دارد.»
به گفته اين مقام، آنچه که مقامات تهران بدون آنکه بگويند می خواهند، گفت و گوهای کاملی است که دربرگيرنده ضمانت آمريکا برای عدم حمله به ايران نيز باشد واين درحالی است که هيچ اعتمادی به غرب نيز وجود ندارد.
لوموند می افزايد: «در سال ۲۰۰۳، محمد خاتمی برای انجام گفت و گوهای سری با آمريکا تلاش کرده بود که توسط محافظه کاران ناکام گذاشته شد. به همين دليل، اعلام برگزاری کنفرانس بغداد که از شنبه قرار است آمريکاييان و ايرانيان را بر سر يک ميز بنشاند، سبب پديد آمدن ترديدهای تازه ای درميان رهبران جمهوری اسلامی شده است.»
علی لاريجانی، دبير شورای عالی امنيت ملی ايران گفته است: « اگر آمريکا خواهان گفت وگوهای مستقيم با ا يران است، بايد اين خواست را به صورت کتبی و رسمی و نه از طريق رسانه ها به اطلاع ما برساند.»
لوموند درپايان می نويسد: «فعلاً رفتار غيرقابل کنترل آقای آحمدی نژاد که مورد نکوهش اصلاح طلبان قرارگرفته، همراهان وی درجناح محافظه کار را نيز در تنگنا قرارداده است.»
لوموند در زمينه اظهارات به نوشته اين روزنامه جنگ طلبانه محمود احمدی نژاد، به نقل از حميد رضا ترقی، مسئول امور بين المللی درحزب موتلفه اسلامی می نويسد: «گناه آقای احمدی نژاد، صراحت لهجه اوست. آقای احمدی نژاد مقاوله نامه های ديپلماتيک را که از سوی قدرت های پر تکبر تحميل شده، با صراحت کلام خود به باد تمسخر می گيرد و موفقيت اين سياست خشن در آن است که منجربه برانگيختن نفرت جهانی از بوش شده و از طريق حزب الله، اسرائيل را به عقب نشانده است».
با وجود اين، وی می گويد:« آقای احمدی نژاد می بايد وزيران بهتری را برمی گزيد و به توصيه های احزاب توجهی نمی کرد.»
عماد افروغ، نماينده ديگرمجلس به نيابت از سوی جريان منتقد محمود احمدی نژاد می گويد: «سخنان رييس جمهوری سبب تشديد تشنج ها شده است.»
به نوشته لوموند، وی با آهی حاکی از تاسف می افزايد: «دراين زمينه با وی گفت و گو کرده است، امّا او چيزی را درک نمی کند و نمی توان شخصيت کسی را تغييرداد.»