«بنیاد عبدالرحمن برومند» بتازگی و به مناسبت روز جهانی حذف خشونت علیه زنان (۲۵ نوامبر) خودآموزی را ترجمه و منتشر کرده است که در آن روش‌های جمع آوری اسناد مربوط به نقض حقوق زنان بررسی می‌شود.
این خودآموز، که با عنوان «روش جمع‌آوری اسناد نقض حقوق بشر زنان توسط عوامل غيردولتی» منتشر شده، در وب‌سایت بنیاد عبدالرحمان برومند در دسترس است.
بنیاد عبدالرحمن برومند، آن چنان که در وب‌سایت رسمی‌اش اشاره شده، بنیادی غیر انتفاعی و غیردولتی است که «برای پیشبرد حقوق بشر و دموکراسی (مردم‌سالاری) در ایران» به یاد دکتر عبدالرحمن برومند، وکیل دادگستری و یکی ازهواخواهان فعال دموکراسی در ایران، پایه‌گذاری شده است.
لادن برومند، مدیر پژوهشی این بنیاد، در گفت‌وگویی با رادیو فردا جزییات بیشتری در باره این خودآموز می‌گوید:
رادیو فردا: خانم برومند! علت اینکه این جزوه ترجمه و در وب‌سایت شما منتشر شد چه بود؟
لادن برومند: ترجمه اين جزوه، در رابطه با خشونتِ عوامل غيردولتی، يعنی خشونتِ خانگی مثل شوهر، پدر، برادر يا ديگر اقوام، يا خشونت جمعی يا قومی عليه زنان، به اين دليل بود كه يكی از حوزه‌هایی كه بيشترين خشونت در رابطه با زنان اعمال می‌شود همين حوزه‌های سنتی است.
در مبارزات فمينيستی و مبارزاتی كه در طول پنجاه سال اخير برای حقوق زنان، برابری و رفع خشونت شده، تمركز همه سازمان‌ها و فعالان حقوق زنان روی مسأله دولت بوده.
یعنی خواسته‌اند دولت‌ها را از مسأله حياتی حقوق زنان آگاه كنند و نشان دهند که در واقع حقوق زنان باید جزیی از حقوق بشر شناخته شود.
زيرا اصولا تصميم گيرنده‌های اساسی و رؤسای دولت‌ها مردان بوده‌اند؛ مردان هم متأثر از سنن كهنه و قديمی بوده‌اند.
در اين مبارزات زنان موفقيت‌های زيادی در دنیا كسب كرده‌اند. البته به غير از دولت جمهوری اسلامی.
جمهوری اسلامی خود عامل اصلی نقض حقوق بشر در ایران است. زنان كشور ما الان در دو جبهه مشغول مبارزه هستند.
همان طور كه اطلاع داريد روز چهارم آذر خانمی اعدام شد؛ به جرم كشتن همسرش، كه او را در حال تجاوز به دخترش ديده بود و برای جلوگيری از تجاوز او را كشته بود.
در جمهوری اسلامی به جای اينكه از اين شخص دفاع شود، محكوم به اعدام می‌شود. در واقع جمهوری اسلامی به جای اينكه از نقض حقوق بشر توسط عوامل غيردولتی، يعنی نقض حقوق بشر در خانه، در قوم، در جامعه و غيره، جلوگيری كند، آن را بسط می‌دهد و تقويت می‌كند.
در هر حال فكر كرديم كه اهميت دارد فعالان حقوق زن در ايران از ابعاد مسأله و چگونگی مبارزه عليه خشونت خانگی يا قوم يا جمعی عليه زنان در كشورهای ديگر آشنا شوند.
«نكته ديگری که در اين خودآموز آمده اين است كه چطور زن‌ها می‌توانند در محله‌ها و در ميان قوم خود با همبستگی، عاملان خانگی خشونت از طریق تمسخر و شوخی را خجالت‌زده كنند و بتدريج در فرهنگ خود تغييراتی ايجاد كنند.»
لادن برومند
بخصوص كه تمركز اين خودآموز روی مبارزات زنان در كشورهاي اسلامی و كشورهایی است كه فرهنگ اسلامی به عنوان بهانه‌ای برای اعمال خشونت عليه زنان استفاده می‌شود.
گفتید که هدف اين جزوه بيشتر متوجه مسایل فرهنگی است تا مسایل دولتی. اما تغيير فرهنگ در يک جامعه كاری بسيار دشوار است و به پيگيری و تداوم نیاز دارد. گفته می‌شود که حتی خيلی وقت‌ها خود زنان ناقض حقوق زن هستند. آيا شما برنامه‌ای بلندمدت برای رویارویی با اين مسأله داريد؟
لادن برومند: اين سؤال بسيار مهمی است. در همين خودآموز اشاره شده است كه چگونه خود خانم‌ها بعضی وقت‌ها آن سنن را ادامه می‌دهند و عامل مؤثر خشونت عليه زنان می‌شوند.
اين جزوه در چارچوب مبارزه با فرهنگ ضدزن، نهادهای مختلف را تهييج می‌كند. و مهم‌تر از همه دولت را.
متأسفانه در ايران دولت كمک كه نمی‌كند هیچ، در مقابل اين فعاليت و رفرم فرهنگی هم مشكل ايجاد می‌كند.
يكی از نكات ديگری كه در اين خودآموز آمده آموزشی است برای اينكه چگونه باید خشونت خانگی يا قومی يا جماعتی را مستند كرد و آنها را به چه نهادهای بين‌المللی و حتی نهادهای دولتی ارسال كرد.
این مستندات در سطح بين‌المللی جمع می‌شوند، سازمان‌های ديگر حمايت می‌كنند و بر دولت فشار می‌آورند.
نكته ديگری كه در اين خودآموز خيلی جالب است، اين است كه چطور زن‌ها در محله‌ها و در ميان قوم خود می‌توانند با همبستگی عاملان خانگی خشونت از طریق تمسخر و شوخی را خجالت‌زده كنند و بتدريج در فرهنگ خود تغييراتی ايجاد كنند.
خانم برومند! درحال حاضر وب‌سايت شما مانند بسیاری دیگر از وب‌سايت‌های مرتبط با فعالان زنان در ایران فيلتر است و بنابر این، به دست آوردن اين جزوه برای ساکنان داخل ایران دشوار است. راه‌های ديگر دسترسی به این خودآموز چيست؟
راه ديگر دسترسی به اين متن فرستادن يک ای‌ميل است که درخواست ارسال این جزوه در آن ذکر شده باشد. نشانی ای‌میل ما: omid@abfiran.org