از زمان انتخاب پل رایان به عنوان فرد دوم حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری و نامزدی وی برای معاونت میت رامنی بخش اعظم تبلیغات و کارزار سیاسی این اردو بر مسائل داخلی کشور متمرکز بوده است. در مواردی که بحث سیاست خارجی مطرح شده میت رامنی با کاهش بودجه نظامی آمریکا مخالفت کرده و در عین حال سعی کرده است خود را دوستی بهتر برای اسرائیل معرفی کند.
هفته‌نامه «بیزنس ویک» با نگاهی به موضع‌گیری‌های پل رایان در سال‌های اخیر می‌نویسد که نه وی و نه میت رامنی، هیچ یک در عرصه سیاست خارجی تجربه زیادی ندارند، ولی طی سیزده سال گذشته که پل رایان عضو کنگره آمریکا بوده همیشه به اعمال فشار و تشدید مجازات‌ها علیه ایران توجه ویژه‌ای نشان داده است.
بر اساس اسناد کنگره آمریکا پل رایان حداقل در هشت مورد به لوایح مربوط به تحریم و مجازات ایران رای مثبت داده است.
در سال ۲۰۰۱ او از تحریم‌های مربوط به ایران و لیبی حمایت کرد. هدف این تحریم‌ها اعمال فشار بر ایران برای پذیرش بازرسی نهادهای بین‌المللی از فعالیت‌های هسته‌ای آن کشور بود.
در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ پل رایان از لایحه پیشنهادی دیگری برای تشدید تحریم‌ها و مجازات شدید‌تر کشور‌ها و شرکت‌های طرف معامله با ایران حمایت کرد. اگر این لایحه تصویب می‌شد، دولت آمریکا می‌توانست علاوه بر ممنوع کردن فعالیت این شرکت‌ها در آمریکا حتی اموال مدیران آنها را نیز مصادره کند.
به نوشته «بیزنس ویک»، در مورد اخیر تحریم‌ها علیه ایران نیز پل رایان از پیشنهاددهندگان و امضاکنندگان اصلی این لایحه بود که در ماه اوت پس از امضای آن توسط باراک اوباما به قانون تبدیل شد. بر اساس این قانون شرکت‌های بیمه‌ای که حمل و نقل دریایی ایران را تضمین می‌کنند مورد مجازات قرار خواهند گرفت.
پل رایان در سال ۲۰۱۰ به کشورهای خاورمیانه سفر کرد و سپس مقاله‌ای را در مورد دیدار خود با مقام‌های ارشد کشورهای منطقه نوشت که در یک روزنامه محلی در آمریکا چاپ شد. وی در این مقاله از تاکید خود بر ضرورت تحریم ایران و جلوگیری از صادرات کالاهایی که می‌توانند مصرف دوگانه داشته باشند سخن می‌گوید و می‌نویسد که از میزان اشتیاق و آمادگی رهبران عربستان سعودی برای مقابله با تهدیدهای امنیتی در منطقه تعجب کرده بود.
پل رایان همزمان با ارتقاء موقعیت و جایگاه سیاسی‌اش علاوه بر حمایت از لوایح مربوط به تحریم و تشدید مجازات‌های ایران، مسئله تاثیر محدودیت‌های اقتصادی آمریکا بر سیاست خارجی و موقعیت بین‌المللی این کشور را نیز به مضمون سخنرانی‌های خود افزوده است.
سال گذشته او در یکی از سخنرانی‌های خود هشدار داد که اگر مشکلات مالی و کسر بودجه آمریکا به شکل سریعی حل نشود این محدودیت‌های مالی باعث خواهند شد که موقعیت بین‌المللی این کشور به عنوان ابرقدرت رو به زوال برود.
پل رایان می‌کوشد که در مورد کاهش بودجه نظامی آمریکا به باراک اوباما حمله کند. به نظر می‌رسد که این بخش از سخنرانی‌ها و کارزار تبلیغاتی معاون میت رامنی توانسته است توجه برخی از محافل و رسانه‌های دست راستی و طرفدار جمهوری‌خواهان را به خود جلب کند.
برای نمونه، چندی پیش یکی از ستون‌نویسان شبکه خبری «فاکس نیوز» او را به عنوان «بهترین گزینه در عرصه سیاست خارجی» معرفی کرد. «فاکس نیوز» در این مقاله تاکید کرد که بزرگ‌ترین تهدید امنیتی برای آمریکا نه شبکه القاعده، بلکه کاهش بودجه نظامی این کشور است.
نویسنده وب‌سایت «بیزنس ویک» در پایان تحلیل خود از محورهای تبلیغاتی پل رایان در زمینه سیاست خارجی یادآوری می‌کند که تاکید بر افزایش بودجه نظامی موضوع تازه‌ای نیست. در سال‌های پس از حملات یازده سپتامبر یک‌باره بودجه نظامی آمریکا به شکل چشمگیری افزایش یافت.
اکثر صاحب‌نظران معتقدند که با توجه به حساسیت این مسئله هیچ یک از دو حزب سیاسی حاضر نیستند در این بودجه و مخارج سرسام‌آور تجدید نظر کنند و این در حالی است که بسیاری از سیاستمداران آمریکا به خوبی می‌دانند سیاست‌های نظامی و جنگ‌هایی که آمریکا طی دهه اخیر به راه انداخته است یکی از دلایل اصلی کسری بودجه و محدودیت‌های مالی است که امروزه با آن روبه‌رو است.
هفته‌نامه «بیزنس ویک» با نگاهی به موضع‌گیری‌های پل رایان در سال‌های اخیر می‌نویسد که نه وی و نه میت رامنی، هیچ یک در عرصه سیاست خارجی تجربه زیادی ندارند، ولی طی سیزده سال گذشته که پل رایان عضو کنگره آمریکا بوده همیشه به اعمال فشار و تشدید مجازات‌ها علیه ایران توجه ویژه‌ای نشان داده است.
بر اساس اسناد کنگره آمریکا پل رایان حداقل در هشت مورد به لوایح مربوط به تحریم و مجازات ایران رای مثبت داده است.
در سال ۲۰۰۱ او از تحریم‌های مربوط به ایران و لیبی حمایت کرد. هدف این تحریم‌ها اعمال فشار بر ایران برای پذیرش بازرسی نهادهای بین‌المللی از فعالیت‌های هسته‌ای آن کشور بود.
در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ پل رایان از لایحه پیشنهادی دیگری برای تشدید تحریم‌ها و مجازات شدید‌تر کشور‌ها و شرکت‌های طرف معامله با ایران حمایت کرد. اگر این لایحه تصویب می‌شد، دولت آمریکا می‌توانست علاوه بر ممنوع کردن فعالیت این شرکت‌ها در آمریکا حتی اموال مدیران آنها را نیز مصادره کند.
به نوشته «بیزنس ویک»، در مورد اخیر تحریم‌ها علیه ایران نیز پل رایان از پیشنهاددهندگان و امضاکنندگان اصلی این لایحه بود که در ماه اوت پس از امضای آن توسط باراک اوباما به قانون تبدیل شد. بر اساس این قانون شرکت‌های بیمه‌ای که حمل و نقل دریایی ایران را تضمین می‌کنند مورد مجازات قرار خواهند گرفت.
پل رایان در سال ۲۰۱۰ به کشورهای خاورمیانه سفر کرد و سپس مقاله‌ای را در مورد دیدار خود با مقام‌های ارشد کشورهای منطقه نوشت که در یک روزنامه محلی در آمریکا چاپ شد. وی در این مقاله از تاکید خود بر ضرورت تحریم ایران و جلوگیری از صادرات کالاهایی که می‌توانند مصرف دوگانه داشته باشند سخن می‌گوید و می‌نویسد که از میزان اشتیاق و آمادگی رهبران عربستان سعودی برای مقابله با تهدیدهای امنیتی در منطقه تعجب کرده بود.
پل رایان همزمان با ارتقاء موقعیت و جایگاه سیاسی‌اش علاوه بر حمایت از لوایح مربوط به تحریم و تشدید مجازات‌های ایران، مسئله تاثیر محدودیت‌های اقتصادی آمریکا بر سیاست خارجی و موقعیت بین‌المللی این کشور را نیز به مضمون سخنرانی‌های خود افزوده است.
سال گذشته او در یکی از سخنرانی‌های خود هشدار داد که اگر مشکلات مالی و کسر بودجه آمریکا به شکل سریعی حل نشود این محدودیت‌های مالی باعث خواهند شد که موقعیت بین‌المللی این کشور به عنوان ابرقدرت رو به زوال برود.
پل رایان می‌کوشد که در مورد کاهش بودجه نظامی آمریکا به باراک اوباما حمله کند. به نظر می‌رسد که این بخش از سخنرانی‌ها و کارزار تبلیغاتی معاون میت رامنی توانسته است توجه برخی از محافل و رسانه‌های دست راستی و طرفدار جمهوری‌خواهان را به خود جلب کند.
برای نمونه، چندی پیش یکی از ستون‌نویسان شبکه خبری «فاکس نیوز» او را به عنوان «بهترین گزینه در عرصه سیاست خارجی» معرفی کرد. «فاکس نیوز» در این مقاله تاکید کرد که بزرگ‌ترین تهدید امنیتی برای آمریکا نه شبکه القاعده، بلکه کاهش بودجه نظامی این کشور است.
نویسنده وب‌سایت «بیزنس ویک» در پایان تحلیل خود از محورهای تبلیغاتی پل رایان در زمینه سیاست خارجی یادآوری می‌کند که تاکید بر افزایش بودجه نظامی موضوع تازه‌ای نیست. در سال‌های پس از حملات یازده سپتامبر یک‌باره بودجه نظامی آمریکا به شکل چشمگیری افزایش یافت.
اکثر صاحب‌نظران معتقدند که با توجه به حساسیت این مسئله هیچ یک از دو حزب سیاسی حاضر نیستند در این بودجه و مخارج سرسام‌آور تجدید نظر کنند و این در حالی است که بسیاری از سیاستمداران آمریکا به خوبی می‌دانند سیاست‌های نظامی و جنگ‌هایی که آمریکا طی دهه اخیر به راه انداخته است یکی از دلایل اصلی کسری بودجه و محدودیت‌های مالی است که امروزه با آن روبه‌رو است.