رسانههای اسرائیل گزارش میدهند که درصد رایدهندگان در انتخابات این کشور در نخستین ساعات گشایش حوزههای رایگیری «تا حدی بالاتر» از میانگین چند دوره پیشین است، امری که میتواند نشان دهد که نتیجه واقعی رایگیری با نتایج نظرسنجیهای متعدد هفتهها و روزهای پیش از انتخابات اندکی متفاوت خواهد بود.
روز سهشنبه سوم بهمن، بیست و دوم ژانویه، با آغاز رایگیری در انتخابات «کنست»، پارلمان اسرائیل، در حالی که نامزدهای اصلی انتخابات و رهبر احزاب مهم در بین نخستین افرادی بودند که رای خود را به صندوقها انداختند، کارزار حزبی را نیز برای جلب آرای شهروندان ادامه دادهاند.
رایگیری در اسرائیل از ساعت هفت بامداد به وقت محلی، هشت و نیم بامداد ایران، در هزاران حوزه در سراسر این کشور آغاز شد. رایگیری در شهرها و حوزههای بزرگ تا ساعت ده شامگاه و در حوزههای کمجمعیتتر تا ساعت هشت شامگاه سهشنبه ادامه خواهد یافت.
رایدهندگان سرنوشت ۱۲۰ کرسی مجلس اسرائیل را تعیین میکنند. کمیته مرکزی انتخابات به ۴۸ حزب و فهرست سیاسی اجازه رقابت داده است که در این میان شماری از احزاب عربی نیز حضور دارند.
بنیامین نتانیاهو، رهبر حزب لیکود، که در چهار سال گذشته نخست وزیر بوده است، در حالی که همراه با همسر و دو پسر خود در مدرسهای در کنار خانه شخصیاش در اورشلیم رای میداد، روز انتخابات را «روز جشن دموکراسی» برای اسرائیل نامید.
شیمون پرز، رئیس جمهور ۹۰ ساله اسرائیل، نیز که رسانههای کشورش تاکید داشتند پشت پرده در تلاش برای تشکیل ائتلافی از احزاب میانه برای رقابت با ائتلاف راستگرای «لیکود- بیتینو» بوده است، به هنگام رای دادن در اورشلیم گفت که تنها دخالتی که در انتخابات کرده است، همین انداختن یک رای به صندوق بوده است.
شیمون پرز باید در روزهای آینده رهبر حزبی را که از بیشترین بخت برای تشکیل دولت ائتلافی برخوردار است، مامور برپایی دولت کند.
خانم شلی یخیموویچ، رهبر حزب کارگر، سهشنبه به هنگام انداختن رای خود به صندوق، شعار انتخاباتی خود را تکرار کرد که «میتوان در اینجا روزگار بهتری هم داشت».
حزب کارگر و احزاب میانهروی دیگر امیدوارند که از شمار کافی کرسیها برخوردار شوند تا ائتلافی در برابر ائتلاف راستگرایان تشکیل دهند.
در هر حال دو حزب اصلی میانه روی «یش عاتید» (یا «راه آینده») و «هاتنوعا» («جنبش») این احتمال را بعید ندانستهاند که وارد ائتلاف دولتی با رهبری حزب لیکود شوند.
در نظرسنجیهای روزهای پیش از انتخابات تاکید بر این بود که دو حزب همپیمان راستگرای لیکود و «اسرائیل خانه ماست» به رهبری آویگدور لیبرمن تنها بین ۳۲ تا ۳۸ کرسی به دست میآورند، هرچند که لیبرمن نسبت به رسیدن این شمار کرسیها به ۴۰ کرسی نیز ابراز خوشبینی کرده است.
نظرسنجیها میگوید که راستگرایان و مذهبیون با احتساب کرسیهای زیادی که برای حزب جدید «کانون یهودی» به رهبری آقای نفتالی بنت پیشبینی میشود، ممکن است حداکثر ۶۳ کرسی به دست آورند و لذا میانهروها و چپها تلاش گستردهای انجام میدهند تا شاید با کسب چند کرسی بیشتر، خود بتوانند تشکیلدهنده دولت باشند.
نخست وزیر اسرائیل باید برای تشکیل دولت از حمایت دستکم ۶۱ نماینده (نیمی از نمایندگان کنست + یک) برخوردار باشد.
در اسرائیل بیش از پنج میلیون و ششصد هزار نفر شهروندان هجده ساله به بالا هستند که از حق رای برخوردارند و حدود بیست درصد آنها را اعراب تشکیل میدهند. اعراب اسرائیلی نیز از حق رای برخوردارند و عمدتا به چند حزب عربی خود رای میدهند و در دوره گذشته ۱۲ کرسی داشتهاند.
ساعت ده شامگاه اسرائیل، یازده و نیم شب ایران، همزمان با بسته شدن حوزههای رایگیری، بلافاصله نخستین نتایج اولیه اعلام خواهد شد و تا دو ساعت پس از آن، نتیجه دیگری انتشار خواهد یافت، اما بنظر میرسد که تا ساعات بامدادی چهارشنبه نتیجه اصلی در سراسر کشور تا حد زیادی تعیین شده باشد.
بر اساس سنت، رهبر حزب «برنده» معمولا دو تا سه ساعت پس از بسته شدن حوزههای رایگیری در جمع هواداران خود خبر «پیروزی» را اعلام میکند، که معمولاً نیز پس از شمارش کلی آرا، نتیجه، کمابیش طبق همان نتایج اعلام شده در چند ساعت نخست پس از بسته شدن صندوقهاست.
شیمون پرز باید از روز چهارشنبه رهبران احزابی را که صاحب کرسیهایی در کنست شدهاند، به اقامتگاه ریاست جمهوری فرا بخواند و نظر آنها را برای نخست وزیری یکی از سیاستمداران بشنود.
احزاب راست و مذهبی به نخست وزیری بنیامین نتانیاهو تمایل دارند، اما این احتمال نیز مطرح است که اگر نتانیاهو نخواهد درخواستهای مالی احزاب مذهبی را پاسخ دهد، سران مذهبیون خانم شلی یخیموویچ رهبر حزب کارگر را برای نخست وزیری پیشنهاد کنند.
نظرسنجیها پیشبینی میکند که حزب کارگر دومین حزب باشد.
دولت جدید اسرائیل، از سوی هر رهبری تشکیل شود، در حالی روی کار میآید که باید با رفع تنش با دولت آمریکا با کابینه دوم باراک اوباما همکاری کند و زیر فشار جامعه جهانی و بهویژه اتحادیه اروپا برای ازسرگیری روند راکد مانده صلح اسرائیلی- فلسطینی تلاش نماید و نیز با چالشهای عمده ناشی از تغییرات سیاسی در تمامی کشورهای عربی اطراف و نیز با پرونده هستهای ایران دست و پنجه نرم کند.
ولی در کنار اینها، باید درخواست اصلی مردم اسرائیل را که بهبود وضع اقتصادی شهروندان است، نیز تامین کند.
روز سهشنبه سوم بهمن، بیست و دوم ژانویه، با آغاز رایگیری در انتخابات «کنست»، پارلمان اسرائیل، در حالی که نامزدهای اصلی انتخابات و رهبر احزاب مهم در بین نخستین افرادی بودند که رای خود را به صندوقها انداختند، کارزار حزبی را نیز برای جلب آرای شهروندان ادامه دادهاند.
رایگیری در اسرائیل از ساعت هفت بامداد به وقت محلی، هشت و نیم بامداد ایران، در هزاران حوزه در سراسر این کشور آغاز شد. رایگیری در شهرها و حوزههای بزرگ تا ساعت ده شامگاه و در حوزههای کمجمعیتتر تا ساعت هشت شامگاه سهشنبه ادامه خواهد یافت.
رایدهندگان سرنوشت ۱۲۰ کرسی مجلس اسرائیل را تعیین میکنند. کمیته مرکزی انتخابات به ۴۸ حزب و فهرست سیاسی اجازه رقابت داده است که در این میان شماری از احزاب عربی نیز حضور دارند.
بنیامین نتانیاهو، رهبر حزب لیکود، که در چهار سال گذشته نخست وزیر بوده است، در حالی که همراه با همسر و دو پسر خود در مدرسهای در کنار خانه شخصیاش در اورشلیم رای میداد، روز انتخابات را «روز جشن دموکراسی» برای اسرائیل نامید.
شیمون پرز، رئیس جمهور ۹۰ ساله اسرائیل، نیز که رسانههای کشورش تاکید داشتند پشت پرده در تلاش برای تشکیل ائتلافی از احزاب میانه برای رقابت با ائتلاف راستگرای «لیکود- بیتینو» بوده است، به هنگام رای دادن در اورشلیم گفت که تنها دخالتی که در انتخابات کرده است، همین انداختن یک رای به صندوق بوده است.
شیمون پرز باید در روزهای آینده رهبر حزبی را که از بیشترین بخت برای تشکیل دولت ائتلافی برخوردار است، مامور برپایی دولت کند.
خانم شلی یخیموویچ، رهبر حزب کارگر، سهشنبه به هنگام انداختن رای خود به صندوق، شعار انتخاباتی خود را تکرار کرد که «میتوان در اینجا روزگار بهتری هم داشت».
حزب کارگر و احزاب میانهروی دیگر امیدوارند که از شمار کافی کرسیها برخوردار شوند تا ائتلافی در برابر ائتلاف راستگرایان تشکیل دهند.
در هر حال دو حزب اصلی میانه روی «یش عاتید» (یا «راه آینده») و «هاتنوعا» («جنبش») این احتمال را بعید ندانستهاند که وارد ائتلاف دولتی با رهبری حزب لیکود شوند.
در نظرسنجیهای روزهای پیش از انتخابات تاکید بر این بود که دو حزب همپیمان راستگرای لیکود و «اسرائیل خانه ماست» به رهبری آویگدور لیبرمن تنها بین ۳۲ تا ۳۸ کرسی به دست میآورند، هرچند که لیبرمن نسبت به رسیدن این شمار کرسیها به ۴۰ کرسی نیز ابراز خوشبینی کرده است.
نظرسنجیها میگوید که راستگرایان و مذهبیون با احتساب کرسیهای زیادی که برای حزب جدید «کانون یهودی» به رهبری آقای نفتالی بنت پیشبینی میشود، ممکن است حداکثر ۶۳ کرسی به دست آورند و لذا میانهروها و چپها تلاش گستردهای انجام میدهند تا شاید با کسب چند کرسی بیشتر، خود بتوانند تشکیلدهنده دولت باشند.
نخست وزیر اسرائیل باید برای تشکیل دولت از حمایت دستکم ۶۱ نماینده (نیمی از نمایندگان کنست + یک) برخوردار باشد.
در اسرائیل بیش از پنج میلیون و ششصد هزار نفر شهروندان هجده ساله به بالا هستند که از حق رای برخوردارند و حدود بیست درصد آنها را اعراب تشکیل میدهند. اعراب اسرائیلی نیز از حق رای برخوردارند و عمدتا به چند حزب عربی خود رای میدهند و در دوره گذشته ۱۲ کرسی داشتهاند.
ساعت ده شامگاه اسرائیل، یازده و نیم شب ایران، همزمان با بسته شدن حوزههای رایگیری، بلافاصله نخستین نتایج اولیه اعلام خواهد شد و تا دو ساعت پس از آن، نتیجه دیگری انتشار خواهد یافت، اما بنظر میرسد که تا ساعات بامدادی چهارشنبه نتیجه اصلی در سراسر کشور تا حد زیادی تعیین شده باشد.
بر اساس سنت، رهبر حزب «برنده» معمولا دو تا سه ساعت پس از بسته شدن حوزههای رایگیری در جمع هواداران خود خبر «پیروزی» را اعلام میکند، که معمولاً نیز پس از شمارش کلی آرا، نتیجه، کمابیش طبق همان نتایج اعلام شده در چند ساعت نخست پس از بسته شدن صندوقهاست.
شیمون پرز باید از روز چهارشنبه رهبران احزابی را که صاحب کرسیهایی در کنست شدهاند، به اقامتگاه ریاست جمهوری فرا بخواند و نظر آنها را برای نخست وزیری یکی از سیاستمداران بشنود.
احزاب راست و مذهبی به نخست وزیری بنیامین نتانیاهو تمایل دارند، اما این احتمال نیز مطرح است که اگر نتانیاهو نخواهد درخواستهای مالی احزاب مذهبی را پاسخ دهد، سران مذهبیون خانم شلی یخیموویچ رهبر حزب کارگر را برای نخست وزیری پیشنهاد کنند.
نظرسنجیها پیشبینی میکند که حزب کارگر دومین حزب باشد.
دولت جدید اسرائیل، از سوی هر رهبری تشکیل شود، در حالی روی کار میآید که باید با رفع تنش با دولت آمریکا با کابینه دوم باراک اوباما همکاری کند و زیر فشار جامعه جهانی و بهویژه اتحادیه اروپا برای ازسرگیری روند راکد مانده صلح اسرائیلی- فلسطینی تلاش نماید و نیز با چالشهای عمده ناشی از تغییرات سیاسی در تمامی کشورهای عربی اطراف و نیز با پرونده هستهای ایران دست و پنجه نرم کند.
ولی در کنار اینها، باید درخواست اصلی مردم اسرائیل را که بهبود وضع اقتصادی شهروندان است، نیز تامین کند.