رخدادهای روز عاشورا:
- نيروى انتظامى كشته شدن پنج نفر در حوادث روز عاشورا در تهران را تاييد كرد
- نا آرامی های تهران در روز عاشورا یکشنبه شب ادامه یافت
- موج جدید دستگیریها پس از وقایع خشونتبار عاشورا
- بازتاب درگیریهای روز عاشورا در ایران در رسانههای جهانی
- آمريكا خشونت های حکومت ایران در روز عاشورا را محکوم کرد
- فرانسه خواستار راه حل سياسى براى نا آرامی های ايران شد
آیا رخدادهای روز عاشورا، روند مخالفت‌ها و رفتار معترضان و نیروهای امنیتی را تغییر خواهد داد؟
در خیابان‌ها شهرهای ایران چه گذشت و از این پس چه احتمالاتی فرا روی جنبش اعتراضی در ایران است؟
این پرسش‌ها و بیشتر از آن را با تحلیلگران و فعالان مدنی و سیاسی مختلف مطرح کرده‌ایم. پرسش‌ها و پاسخ‌ها را در اختیار کاربران رادیو فردا قرار می‌دهیم، ضمن آنکه از شما هم دعوت می‌کنیم تا با نوشتن نظرات خود بر هر مصاحبه و گزارشی در این بحث شرکت کنید.
سعید رضوی فقیه، فعال سیاسی اصلاح طلب، یکی از سخنگویان ستاد مهدی کروبی در جریان انتخابات دهم ریاست جمهوری: را برعهده داشت مهم‌ترين مسئله‌ای که ما می‌توانيم در مورد حوادث اين روزها بگوييم اين است که حکومت جمهوری اسلامی و رهبران اين نظام تصميم گرفته‌اند از شيوه‌هايی برای سرکوب مردم استفاده کنند که عبيدالله بن زياد در واقعه کربلا و قيام امام حسين از آن استفاده کرد، يعنی ايجاد فضای رعب و وحشت و استفاده از دستگاه پليسی و امنيتی برای سرکوب مردم و مرعوب کردن آنها.
به نظر می‌رسد اين شيوه‌ها در شرايط فعلی به نتيجه مورد نظر حاکمان منجر نخواهد شد، بلکه موجب التهاب بيشتر فضای سياسی جامعه ايران خواهد شد.
اين التهاب کار را به کجا خواهد رساند؟
متأسفانه سير وقايع به سمتی پيش می‌رود که شرايط اجتماعی و سياسی ايران روز به روز بغرنج‌تر می‌شود و راه‌حل‌هايی که می‌تواند تنش و بحران را مرتفع کند و باعث ايجاد تفاهم و آشتی در کشور شود، محدودتر و کمتر می‌شوند.
به نظر من هر چه زمان بگذرد چيزی به مشروعيت و حتی اقتدار حکومت اضافه نخواهد شد، بلکه به نقطه برخورد نهايی نزديک‌تر می‌شويم و ممکن است مردم به تدريج احساس کنند هيچ راهی برای تفاهم با حکومت و مطالبه خواست‌هايشان در چهارچوب قانون و نظم موجود امکان پذير نيست و دست به حرکاتی بزنند تا بتوانند با يک شورش عمومی به خواست‌های خودشان برسند و شعارهايشان را به کل نظام سياسی و رهبری نظام سياسی معطوف کنند.
چرا حاکميت تصميم گرفته با معترضين، به شکل راديکال‌تری برخورد کند؟
سال‌هاست در لايه‌های امنيتی جمهوری اسلامی اين بحث مطرح است که بايستی از تاکتيک رعب و وحشت استفاده کنند و به کارگيری اين تاکتيک را هم به شيوه پيامبر اسلام نسبت می‌دهند، در حالی که چنين اقدامی در سيره پيامبر اسلام صرفاً برای ارعاب دشمن بيرونی و در يک عمليات نظامی بوده که اين کار را با شيوه‌هايی چون افروختن آتش زياد برای زياد جلوه دادن شمار لشگر اسلام انجام داده‌اند.
اما در سيستمی مانند سيستم پليسی بنی اميه و حکومت عبيدالله بن زياد در عراق، ارعاب نه به عنوان يک تاکتيک نظامی بلکه به عنوان يک استراتژی سياسی در برابر مردم کشور استفاده شد.
متأسفانه جمهوری اسلامی هم از استراتژی رعب نه به عنوان يک استراتژی نظامی بلکه به عنوان يک استراتژی سياسی برای ساکت کردن مردم، به خانه راندن و ترساندن آنها استفاده می‌کند.