دادگاه رسیدگی به اتهامات روزنامه توس پس از گذشت یازده سال از توقیف این روزنامه روز یکشنبه برگزار شد.
براساس کیفرخواست صادرشده از دادسرای کارکنان دولت و رسانه اتهامات مدیر مسئول روزنامه توقیف شده توس انتشار این نشریه به جای نشریه توقیف شده جامعه، انتشار مطالب خلاف عفت عمومی ، درج مطالب توهین‌آمیز ، نشر اکاذیب و افترا ، نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی ، چاپ مطالب خلاف واقع و توهین اعلام شده است .
روزنامه توس به مدیرمسوولی محمدصادق جوادی حصار منتشر می‌شد. جوادی حصار روز یکشنبه به همراه محمد سیف زاده وکیل مدافع خود برای رسیدگی به پرونده روزنامه توس در شعبه ۱۰۸۳ دادگاه عمومی تهران به ریاست قاضی حسینیان حاضرشد.
محمد سیف زاده، وکیل جوادی حصار در گفت‌وگو با رادیو فردا از روند برگزاری جلسه دادگاه گفت:
روزنامه «توس» مصاحبه ای با ژیسکاردستن داشت و در آن ژیسکاردستن مدعی می‌شود که مرحوم خمینی با پاسپورت معتبر وارد فرودگاه پاریس شد و تقاضای پناهندگی کرد.
روزنامه توس این مطلب را عیناً در روزنامه درج کرد و در آن زمان افرادی از وابستگان حکومت ریختند و مسئولین روزنامه توس را مضروب کردند، سپس آنها را زندانی و روزنامه را هم تعطیل کردند. پرونده به دادگاه تجدید نظر رفت و در آنجا گفته شد که توقیف روزنامه قانونی نبوده و محاکمه باید با حضور هیئت منصفه انجام می‌شد.
از طرفی دیگر نیروی انتظامی‌هم شکایت کرده بود که شهرداران مدعی شده‌اند توسط نیروی انتظامی‌تحت شکنجه قرار گرفته بودند. بالاخره مدعی العموم هم مدعی شده بود که روزنامه «توس» دقیقاً شبیه روزنامه «جامعه» است.
البته من و آقای جوادی حصار دفاعیات خود را در مورد این پرونده انجام دادیم. دادگاه با حضور هیئت منصفه تشکیل شد و ضمن ایراداتی که من به دادگاه و هیئت منصفه به لحاظ شکلی داشتم، گفتم که موسسه نشر اندیشه‌های مرحوم خمینی نامه نوشته و ابراز تعجب کرده که چرا روزنامه را بسته‌اند و از این مسئله انتقاد کرده است.
روزنامه «توس» می‌خواست تکذیبیه آقای دکتر یزدی و آقای انصاری را در مورد صحبت‌های ژیسکاردستن چاپ کند، ولی همان روز روزنامه را بستند و چنین امکانی فراهم نشد.
اینها توجه نداشتند که روزنامه توس شش سال قبل از روزنامه جامعه در استان خراسان چاپ می‌شده و بعداً به صورت سراسری درآمده است و درحقیقت باید بگوییم که روزنامه جامعه مثل توس بود نه برعکس. بر فرض هم که حرف آنها درست بود، باید روزنامه جامعه شاکی پرونده باشد.
آخرین دفاع از موکل انجام شد و موکل من موظف شد ظرف یک هفته مدارکی را به دادگاه ارائه دهد و پس از آن حکم صادر شود.
من به هیئت منصفه ایراد داشتم، چون اگر نگاهی به اصل ۱۶۵ قانون اساسی بیندازیم می‌گوید در سه مورد دادگاه‌ها علنی است و سه مورد را شرح می‌دهد و سپس بلافاصله می‌گوید دادگاه مطلبوعات باید با حضور هیئت منصفه، به صورت علنی و در محاکم دادگستری انجام گیرد.
خوشبختانه این دادگاه در محاکم دادگستری بود، اما هیئت منصفه آن واقعی نبود چون نحوه برخورد و صحبت‌هایی که بیرون از دادگاه می‌کردند پایگاه حقوقی نداشت و بیشتر جانبدارانه بود. در ضمن به آن صورت که مردم خبر داشته و در دادگاه علنی حضور داشته باشند نبود، فقط چند خبرنگار در دادگاه حضور داشتند.
روزنامه نشاط هم بعد از آن همه گرفتاری و حبسی که مدیر مسئول آن کشید، بلاخره دیوان عالی کشور آن حکم رانقض کرد و اکنون دلیلی ندارد منتشر نشود، اما به آنها گفته شده که اگر دوباره روزنامه را چاپ کنند باز هم آن را توقیف خواهند کرد. همین وضعیت در مورد روزنامه توس هم وجود دارد.
همچنین به رغم این که برای روزنامه آریا حکم گرفتیم مبنی بر این که توقیف آن از طرف هیئت نظارت بی ربط بوده، ولی متاسفانه این حکم در بالا نقض شد.
به عقیده من فضایی وجود ندارد که روزنامه‌های مستقل بتوانند دوباره منتشر شوند.
شعبه ۱۴۱۰ که مربوط به آقای مرتضوی بود، منحل شد و سال‌ها این پرونده‌ها این شعبه و آن شعبه می‌رفت تا بلاخره به شعبه ۱۰۸۳ رفت و در آنجا به تدریج رسیدگی به پرونده‌ها را آغاز کردند و اکنون هم نوبت توس است، تا ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد.
براساس کیفرخواست صادرشده از دادسرای کارکنان دولت و رسانه اتهامات مدیر مسئول روزنامه توقیف شده توس انتشار این نشریه به جای نشریه توقیف شده جامعه، انتشار مطالب خلاف عفت عمومی ، درج مطالب توهین‌آمیز ، نشر اکاذیب و افترا ، نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی ، چاپ مطالب خلاف واقع و توهین اعلام شده است .
روزنامه توس به مدیرمسوولی محمدصادق جوادی حصار منتشر می‌شد. جوادی حصار روز یکشنبه به همراه محمد سیف زاده وکیل مدافع خود برای رسیدگی به پرونده روزنامه توس در شعبه ۱۰۸۳ دادگاه عمومی تهران به ریاست قاضی حسینیان حاضرشد.
محمد سیف زاده، وکیل جوادی حصار در گفت‌وگو با رادیو فردا از روند برگزاری جلسه دادگاه گفت:
روزنامه «توس» مصاحبه ای با ژیسکاردستن داشت و در آن ژیسکاردستن مدعی می‌شود که مرحوم خمینی با پاسپورت معتبر وارد فرودگاه پاریس شد و تقاضای پناهندگی کرد.
روزنامه توس این مطلب را عیناً در روزنامه درج کرد و در آن زمان افرادی از وابستگان حکومت ریختند و مسئولین روزنامه توس را مضروب کردند، سپس آنها را زندانی و روزنامه را هم تعطیل کردند. پرونده به دادگاه تجدید نظر رفت و در آنجا گفته شد که توقیف روزنامه قانونی نبوده و محاکمه باید با حضور هیئت منصفه انجام می‌شد.
از طرفی دیگر نیروی انتظامی‌هم شکایت کرده بود که شهرداران مدعی شده‌اند توسط نیروی انتظامی‌تحت شکنجه قرار گرفته بودند. بالاخره مدعی العموم هم مدعی شده بود که روزنامه «توس» دقیقاً شبیه روزنامه «جامعه» است.
البته من و آقای جوادی حصار دفاعیات خود را در مورد این پرونده انجام دادیم. دادگاه با حضور هیئت منصفه تشکیل شد و ضمن ایراداتی که من به دادگاه و هیئت منصفه به لحاظ شکلی داشتم، گفتم که موسسه نشر اندیشه‌های مرحوم خمینی نامه نوشته و ابراز تعجب کرده که چرا روزنامه را بسته‌اند و از این مسئله انتقاد کرده است.
روزنامه «توس» می‌خواست تکذیبیه آقای دکتر یزدی و آقای انصاری را در مورد صحبت‌های ژیسکاردستن چاپ کند، ولی همان روز روزنامه را بستند و چنین امکانی فراهم نشد.
اینها توجه نداشتند که روزنامه توس شش سال قبل از روزنامه جامعه در استان خراسان چاپ می‌شده و بعداً به صورت سراسری درآمده است و درحقیقت باید بگوییم که روزنامه جامعه مثل توس بود نه برعکس. بر فرض هم که حرف آنها درست بود، باید روزنامه جامعه شاکی پرونده باشد.
آخرین دفاع از موکل انجام شد و موکل من موظف شد ظرف یک هفته مدارکی را به دادگاه ارائه دهد و پس از آن حکم صادر شود.
- آقای سیف زاده! به وجود ایرادات شکلی در روند برگزاری دادگاه اشاره کردید. این ایرادات چه بود؟
من به هیئت منصفه ایراد داشتم، چون اگر نگاهی به اصل ۱۶۵ قانون اساسی بیندازیم می‌گوید در سه مورد دادگاه‌ها علنی است و سه مورد را شرح می‌دهد و سپس بلافاصله می‌گوید دادگاه مطلبوعات باید با حضور هیئت منصفه، به صورت علنی و در محاکم دادگستری انجام گیرد.
خوشبختانه این دادگاه در محاکم دادگستری بود، اما هیئت منصفه آن واقعی نبود چون نحوه برخورد و صحبت‌هایی که بیرون از دادگاه می‌کردند پایگاه حقوقی نداشت و بیشتر جانبدارانه بود. در ضمن به آن صورت که مردم خبر داشته و در دادگاه علنی حضور داشته باشند نبود، فقط چند خبرنگار در دادگاه حضور داشتند.
- با توجه به فضایی که شما شرح دادید، می‌توان امیدوار بود که روزنامه توس بازگشایی شود؟
روزنامه نشاط هم بعد از آن همه گرفتاری و حبسی که مدیر مسئول آن کشید، بلاخره دیوان عالی کشور آن حکم رانقض کرد و اکنون دلیلی ندارد منتشر نشود، اما به آنها گفته شده که اگر دوباره روزنامه را چاپ کنند باز هم آن را توقیف خواهند کرد. همین وضعیت در مورد روزنامه توس هم وجود دارد.
همچنین به رغم این که برای روزنامه آریا حکم گرفتیم مبنی بر این که توقیف آن از طرف هیئت نظارت بی ربط بوده، ولی متاسفانه این حکم در بالا نقض شد.
به عقیده من فضایی وجود ندارد که روزنامه‌های مستقل بتوانند دوباره منتشر شوند.
- آقای سیف زاده! این مسئله که دادگاه روزنامه توس با تاخیری ۱۱ ساله برگزار می‌شود، درجاهای دیگر دنیا و حتی محاکم قضایی ایران مرسوم است؟
شعبه ۱۴۱۰ که مربوط به آقای مرتضوی بود، منحل شد و سال‌ها این پرونده‌ها این شعبه و آن شعبه می‌رفت تا بلاخره به شعبه ۱۰۸۳ رفت و در آنجا به تدریج رسیدگی به پرونده‌ها را آغاز کردند و اکنون هم نوبت توس است، تا ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد.