دانشمندان و پژوهشگران دانشگاه های آلمان اعلام کردند که در سن ۶۰ سالگی هم مغز انسان توانايی آن را دارد که به هنگام آموزش وظايف جديد رشد کند.
اين نتيجه مطالعات پژوهشگران دانشگاه های هامبورگ، اپندورف و ينا، در آلمان است.
در اين مطالعات ۴۴ داوطلب در سنين ۵۰ تا ۶۷ سال به مدت سه ماه مورد آزمايش قرار گرفتند.
به وسيله توموگرافی انعکاس مغناطيسی، دانشمندان در همه داوطلبين افزايش ماده خاکستری (محل بخش سيستم مرکزی اعصاب در مغز) را در بخش «لوب آهيانه ای» يا «لَختهٔ آهيانه ای» مغز، يعنی بخش بالايی وسط نيمکره مغز، که وظايف آن از جمله ادراک فضايی، ادراک ديداری، بازشناسی اندازه ها، رنگ و اشکال از يکديگر است؛ مشاهده کردند.
پژوهشگران نتوانستند با اطمينان دريابند چه چيزی در اين توده خاکستری تغيير پيدا می کند اما حدس می زنند که در ميان برخی از سلول های عصبی ارتباطات تازه ای برقرار می شود.
علاوه بر اين تغيير، دانشمندان دريافتند بخش هيپوکامپوس مغز که در يادگيری و حافظه دخالت دارد نيز بزرگ می شود.
بدين ترتيب آشکار شد که در سنين بالا مغز آدمی همچنان توانايی آن را دارد که ساختار نوينی را به منظور يادگيری و آموزش شکل بخشد.
از سوی ديگر با اين آزمايشات روشن شد که عدم به کارگيری مداوم مغز موجب کوچک شدن حجم آن می شود. از اين رو کارشناسان توصيه می کنند همواره با به چالش گيری مغز پويايی آن را حفظ کرده و از اين پديده جلوگيری شود.
هنوز معلوم نيست که از اين شناخت های جديد به دست آمده چگونه می توان در مداوای بيماری های مغزی و سيستم اعصاب استفاده کرد.
به نظر پروفسور آرنه مای، مدير اين پژوهش، نتايج به دست آمده بدين معناست که به عنوان مثال برای بازسازی مغز در بيمارانی که به حمله مغزی دچار شده اند در طول زمان بايد باز هم کار کرد تا بخش های ديگر مغز دستورات قديمی را بتوانند به دست آورند.
پژوهشگران اميدوارند که در دراز مدت روی بخش های ديگر مغز تحقيق کرده و اين داده ها را دنبال کنند.