ابراز «خوشبینی» برادعی به حل بحران اتمی ایران

آقای برادعی می گوید که ایران احتیاج دارد با آژانس همکاری کند تا هدف برنامه هسته ای خود را روشن کند.

محمد البرادعی، رییس آژانس انرژی بین المللی اتمی، روز چهارشنبه، ۱۸ ژوئیه، در کوالامپور، پایتخت مالزی تمایل ایران برای ادامه مذاکرات هسته ای را گامی «مثبت» برای رسیدن به راه حلی برای بحران اتمی تهران دانست.


آقای برادعی گفت که او در مورد ادامه گفت و گو برای بر طرف کردن بسیاری از مشکلات مهمی که در مورد برنامه هسته ای ایران وجود دارد خوشبین است.


وی افزود: «ایران احتیاج دارد تا با آژانس همکاری کند تا هدف برنامه هسته ای خود را روشن کند.»


ایران احتیاج دارد تا با آژانس همکاری کند تا هدف برنامه هسته ای خود را روشن کند.
محمد البرادعی

مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی، موافقت ایران برای بازدید بازرسان آژانس از راکتور آب سنگین اراک را گامی مثبت دانست و گفت که «ما دست کم یک حرکت مثبت از سوی ایران دیده ایم ولی من امیدوارم که این امر ادامه پیدا کند.»



ایران در سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که ساختن راکتور آب سنگین اراک در سال ۲۰۰۹ با کمک یا بدون یاری آژانس بین المللی انرژی اتمی به پایان خواهد رسید.


محمد البرادعی و علی لاریجانی رییس گروه مذاکره کننده هسته ای ایران ماه ژوئن در وین با یکدیگر ملاقات کردند و ایران متعهد شد تا ابهامات در مورد برنامه هسته ای خود را روشن کند.


ایران همچنین متعهد شده تا در مورد دو موضوع برنامه غنی سازی هسته ای و آزمایش های مربوط به پلوتونیوم توضیح دهد.


آقای برادعی گفت: ما پیش از این که اعلام کنیم برنامه هسته ای ایران برای مقاصد صلح جویانه است تهران باید به سوالات پیرامون این برنامه پاسخ دهد.


آمریکا و بسیاری از کشورهای جهان، برنامه هسته ای ایران را تلاشی برای ساخت بمب اتمی و دستیابی به سلاح هسته ای می دانند اما جمهوری اسلامی بارها این اتهامات را رد کرده و هدف برنامه خود را تولید برق می داند.



آمریکا و بسیاری از کشورهای جهان، برنامه هسته ای ایران را تلاشی برای ساخت بمب اتمی و دستیابی به سلاح هسته ای می دانند اما جمهوری اسلامی بارها این اتهامات را رد کرده و هدف برنامه خود را تولید برق می داند.

معاون سابق آژانس از ابهامات می گوید


پی ير گلداشميت، معاون پیشین مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی در مصاحبه ای با رادیو فردا در مورد ابهامات موجود در مورد برنامه هسته ای ایران گفت که « ايران از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲، در تاسيسات اعلام نشده شرکت کالای الکتريک، سانتريفوژها يا دستگاه گريز از مرکز ويژه غنی سازی اورانيوم را آزمايش کرده و مواد هسته ای را که در سال ۱۹۹۱ خريده بود، به اين دستگاه ها وارد کرده است.»


وی افزود: ایران، وارد کردن فلز طبيعی اورانيوم در سال ۱۹۹۴ و انتقال آن برای استفاده در آزمايش های غنی سازی ليزری را اعلام نکرده است و کوتاهی در اعلام هر کدام از اين مواد يا فعاليت ها، نقض تعهدات ايران بوده است.


آقای گلد اشمیت همچنین در بیان موارد ابهام در پرونده اتمی ایران به فعالیت ها در مرکز لویزان اشاره کرد و گفت:«از سال ۲۰۰۴، آژانس در انتظار دريافت اطلاعات بيشتر در مورد فعاليت های مرکز تحقيقات فيزيک در لويزان- شيان در رابطه با دريافت مواد و وسايلی که مصرف دوگانه دارند و می توانند برای غنی سازی اورانيوم به کار گرفته شوند، بوده است.»


به گفته وی، همانطور که آژانس در سال ۲۰۰۴ اعلام کرد: «مواد و تجهيزاتی که مصرف دوگانه دارد، هم در محدوده نظامی متعارف، هم در زمينه غير نظامی و هم در زمينه تسليحات هسته ای، به کار می رود.»


در آوريل سال ۲۰۰۶ آژانس گزارش داد که در فوريه اين سال، موضوع مطالعات مربوط به آزمايش مواد شديدا منفجره و طرح يکی از اجزاء موشک را، که از سوی ایران پیگیری شده و هر دو می تواند بعد نظامی و هسته ای داشته باشد، مورد بررسی قرار داده است.