مهرنوش سلوکی، مستندساز ايرانی-فرانسوی می گويد که روز ۱۷ نوامبر -۲۶ آبان ماه-، به اتهام «تبليغ عليه نظام»، در دادگاهی غير علنی در ايران محاکمه می شود.
خانم سلوکی در نوشته ای که در سايت فرانسوی زبان رو ۸۹ به چاپ رسيده است، می نويسد که پرونده وی شامل چهار صد صفحه است و هشت ماه در مورد وی تحقيق شده است.
مهرنوش سلوکی می نويسد که مقامات ايرانی می خواهند يک فيلم ساز ايرانی-فرانسوی را در کشور نگه دارند تا موجب ترس و هراس بقيه شوند.
مهرنوش سلوکی، تحصيلکرده دانشگاه «کبک» در کانادا، در دسامبر ۲۰۰۶ برای تهيه يک فيلم مستند در مورد اتفاقاتی که پس از پايان جنگ ايران و عراق در سال ۱۹۸۸ رخ داد، به ايران سفر کرد.
مهرنوش سلوکی در ماه فوريه دستگير شد. وی در ماه مارس از زندان آزاد شد ولی دولت ايران فيلم و گذرنامه وی را توقيف کرد. با مداخله سفارت فرانسه در تهران، خانم سلوکی موفق به پس گرفتن گذرنامه فرانسوی خود شده است ولی هنوز اجازه خروج از کشور را ندارد.
وی می افزايد کسانی که مسئول پرونده من هستند به همان سازمان دولتی تعلق دارند که مسئول مرگ زهرا کاظمی، عکاس و خبرنگار ايرانی-کانادايی است.
خانم سلوکی می گوید در واقع وی به اتهام «قصد ساختن فیلم تبلیغاتی علیه نظام» محاکمه می شود چرا که وی هنوز هیچ فیلمی نساخته است.
اين مستندساز ايرانی-فرانسوی می افزايد که وی در دادگاهی غيرعلنی محاکمه خواهد شد که حتی پدر وی اجازه حضور نخواهد داشت.
مهرنوش سلوکی می گويد که دولت ايران حتی قوانين خود را نيز رعايت نمی کند چرا که طبق قانون نمی توان يک نفر را بيش از شش ماه ممنوع الخروج کرد.
خانم سلوکی از مذاکره بين مقامات فرانسوی با مقامات ايرانی نا اميد شده، می نويسد: «صحبت های پشت درهای بسته به جايی نمی رسد.»
وی می افزايد اگر فرانسه به طور آشکار اعلام می کرد که ممنوع الخروج کردن من نقض حقوق بشر است شايد من هم اکنون آزاد بودم.
خانم سلوکی که ظاهرا مدتی را در سفارت فرانسه در تهران سپری کرده می گويد: «من در سفارت فرانسه می توانستم به خانواده و دوستانم در ايران، فرانسه و کانادا تلفن کنم. من از سفارت خارج شدم چون ديگر اعتقادی به کارايی مذاکرات پشت درهای بسته ندارم.»
وی می افزايد که ماموران امنيتی به وی گفته اند که آنها هيچ اهميتی به اين گونه مذاکرات نمی دهند.
خانم سلوکی می گويد وی می خواهد از ايران خارج شده و آزادی و امنيت خود را بازيابد.
«در مورد نقض حقوق بشر در کانادا فيلم بساز!»
وی پیشتر به به سايت «رو ۸۹ »، در مورد دستگیریش گفته بود:« در تاريخ ۱۷ فوريه زمانی که تازه مونتاژ فيلم را آغاز کرده بوديم توسط پنج مرد مسلح دستگير شدم. آنها خود را معرفی نکردند و فقط حکم دستگيری را به من نشان دادند.»
خانم سلوکی که به مدت يک ماه در بند ۲۰۹ زندان اوين به سر برده، به این سایت خبری می گويد:« شرايط اين بخش زندان اوين واقعا بسيار سخت است. من در سلول خود هيچ چيز حتی يک آينه هم نداشتم. از همه چيز محروم بودم. من صدای فرياد زنانی را می شنيدم که در تظاهرات هشت مارس دستگير شده بودند.»
مهرنوش سلوکی می گويد: «بازجويان هر روز سر يک ساعت معين از من بازجويی می کردند و می پرسيدند که در کانادا مشغول انجام چه کاری بودم و به من می گفتند در مورد نقض حقوق بشر در کانادا فيلم بساز!»