صدها نفر از روزنامه نگاران، فعالان سیاسی و مدافعین حقوق بشر و مدافعین برابری حقوق زنان و مردان با انتشار بیانیه ای خواستار آزادی مریم حسین خواه شدند.
مریم حسین خواه روز ۲۷ آبان ماه در پی احضاریه دادگاه انقلاب به خاطر نوشته ها و فعالیت هایش در سایت کمپین یک میلیون امضاء و سایت «زنستان» به تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب متهم و پس از تعیین قرار وثیقه ای ۱۰۰ میلیون تومانی، به خاطر نداشتن وثیقه، به بند عمومی زندان اوین منتقل شد.
در همین زمینه مریم سطوت، از فعالان سیاسی و مدافع حقوق زنان در شهر کلن آلمان در گفت وگو با رادیو فردا از علل بازداشت فعالان زن در ایران می گوید.
ارزیابی شما از بازداشت مریم حسین خواه چیست؟
مریم سطوت: خانم مریم حسین خواه یک روزنامه نگار است و در چارچوب فعالیت های روزنامه نگاری خود برای سایت های زنان و سایت کمپین برای جمع آوری یک میلیون امضاء مطالبی می نوشته که قانونی بوده و بسیاری دیگر هم چنین مطالب و خواسته هایی را مطرح کرده اند.
بنابراین دستگیری خانم حسین خواه یک اقدام غیر قانونی است. به همین دلیل ما زنان و دیگر مدافعین برابری حقوق زن و مرد باید از وی دفاع کنیم. خانم حسین خواه تنها نیستند که این مطالب را نوشته اند.
اگر در مقابل این دستگیری ها ایستادگی نشود فشارها متوجه زنان دیگر هم می شود و ما به سمتی خواهیم رفت که این سایت ها را ببندند و فعالیت ها کاملا متوقف شوند.
گفته های شما که بسیاری دیگر از روزنامه نگاران و زنان هم این گونه مطالب را می نویسند این پرسش را مطرح می کند که چرا پس خانم حسین خواه دستگیر می شوند؟
مریم سطوت: به خاطر فعال بودن. این طور نیست که تنها خانم حسین خواه دستگیر شده اند. بسیاری دیگر از فعالین زنان بازداشت شده اند.
سایت ها مرتب می نویسند و مسئولین، نویسندگان این مطالب را دستگیر می کنند. از این طرف نیرویی هست که اعتراض می کند و باز همین اعتراض ها، باعث آزادی دستگیر شدگان می شود.
اگر این اعتراض ها نباشد، بازداشت شدگان آزاد نمی شوند. این اعتراض ها تنها مربوط به خانم حسین خواه نمی شود بلکه زنان دیگر هم به زندان افتاده اند و امثال این اعتراض ها هم به آزادی آنها انجامیده است.
چرا دولت و مقام های قضائی نسبت به طرح خواست های زنان این همه حساسیت نشان می دهند؟
مریم سطوت: به طور کلی در جامعه ایران زنان در زمینه طرح حقوق خودشان با مشکلات زیادی روبرو هستند حتی در چارچوب قوانین موجود.
در چارچوب این کمپین تلاش می شود حداقل حقوقی که قابل دسترسی به نظر می رسند مطرح شود مثل حق حضانت، حق طلاق، نفقه و ... اما ما می بینیم که در مقابل همین خواست های حداقل هم مقاومت های شدیدی صورت می گیرد.
شانس اینکه این بیانیه و این اعتراضات به نتیجه برسد از نظر شما چگونه است؟
من فکر می کنم که همین اعتراض ها و بیانیه های زنان و فعالیت ها قطعا تاثیر مثبت خود را در آزادی خانم حسین خواه خواهد گذاشت.