آژانس بینالمللی انرژی اتمی روز دوشنبه ۲۷ دی ماه اعلام کرد که ایران به بخش دیگری از تعهدات خود بر اساس توافق هستهای با جامعه جهانی عمل کرده و صدها دستگاه سانتریفوژ را از تاسیسات فردو جمع آوری و منتقل کرده است.
طبق توافق هستهای تیرماه پارسال بین ایران و قدرتهای جهانی، در تاسیسات هستهای فردو در حوالی شهر قم به مدت ۱۵ سال نباید هیچگونه غنیسازی انجام شود ولی ایران میتواند حدود ۱۰۰۰ سانتریفوژ برای سایر مصارف در این تاسیسات نگاه دارد.
به گزارش رویترز، اعلام این خبر از سوی آژانس بینالمللی انرژی اتمی برای بسیاری از دیپلماتهای غربی که از تصمیمهای دونالد ترامپ در برخورد با بروز هرگونه مشکل احتمالی در نحوه اجرای قرارداد هستهای با ایران اطمینان ندارند، خبر خوشایندی خواهد بود.
آژانس در بیانیهای گفت انتقال سانتریفوژها و سایر تجهیزات از تاسیسات فردو به انبارهای مرکز غنیسازی نطنز در مهلت تعیین شده که یکسال پس از به اجرا درآمدن توافق هستهای با ایران برای روز ۲۷ دی تعیین شده بود، تکمیل شده است.
این نهاد در بخشی از بیانیه خود افزوده است: «ایران در راستای تعهداتش و طبق توافق هستهای سانتریفیوژهای اضافی و سایر تجهیزات را از مرکز غنیسازی فردو جمعآوری و منتقل کرده است».
آژانس بینالمللی انرژی اتمی که بر محدودیتهای اعمال شده بر فعالیتهای هستهای ایران نظارت میکند در بیانیه خود گفته که روز یکشنبه انتقال این تجهیزات را تایید کرده است.
خبرگزاری رویترز میافزاید با توجه به شروع دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ در روز اول بهمن، مقاماتی که مناسبات غرب با ایران را از نزدیک دنبال میکنند منتظرند ببینند آقای ترامپ در مقام رییسجمهوری در قبال توافق هستهای با ایران که به بخشی از تحریمهای بینالمللی علیه آن کشور پایان داد چه موضعی میگیرد.
دونالد ترامپ این توافق را که یکی از مهمترین دستاوردهای دولت باراک اوباما بود «بدترین معامله ممکن» توصیف کرده است. البته او از مواضع قبلی خود که گفته بود «این قرارداد را پاره خواهد کرد» عقبنشینی کرده و اخیرا گفته است: «با چنان سختگیری بر نحوه اجرای قرارداد نظارت خواهیم کرد که حکومت ایران هیچ راه فراری نداشته باشد».
در مقابل، حکومت ایران نیز مدعی است که آمریکا تمامی تعهدات خود در زمینه لغو تحریمها را که در این توافق منظور شده اجرا نکرده است. دولت آمریکا این اتهامات را رد کرده است. با این همه تاکنون ایران کاری نکرده که رجوع به مکانیسم پیشبینی شده در توافق برای حل اختلافات جدی بین دو طرف الزامی شود.