به گزارش خبرگزاریها، محمود احمدی نژاد در طول هفت سال رياست جمهوری خود بارها از واژگان و عباراتی مانند مافيای نفتی، عوامل انحصارگر، برخی گروه های قدرتمند و برخی افراد خاص استفاده کرده است.
بر اساس اين گزارشها او اين گروهها و باندها را به اخلال در سياست های اقتصادی دولت و برنامه مبارزه با فساد متهم کرده است.
محدوده استفاده رييس جمهوری اسلامی ايران از اين واژگان و عبارات تنها محدود به نفت، سيستم بانکی و تورم نبوده است. او از اين گونه اظهار نظرها در زمينه واردات از جمله واردات سيگار نيز استفاده کرده است.
البته اين گونه ادبيات توسط ديگر مسئولان دولت نيز به کار گرفته شده است. برای مثال به گزارش خبرگزاری مهر، معاون استاندار تهران در ارديبهشت سال جاری از سيطره مافيايی چهار نفره بر ۶۰ درصد توليدات شير تهران خبر داد و گفت «شاخ مافيا خواهد شکست».
همچنين رييس سابق شرکت پشتيبانی دام، مافيای گوشت و مرغ را متهم به افزايش قيمت مرغ و گوشت در سال جاری کرد.
احسان مهرابی، روزنامه نگار، به راديو فردا می گويد اين رويه محمود احمدینژاد بوده است که اتهامهای اقتصادی را به مخالفان سياسی اش وارد کند و می افزايد: «در ساليان گذشته تنها جای مخالفان عوض شده است؛ يعنی آقای احمدی نژاد به نسبت تغيير معادلات سياسی در کشور ابتدا اتهاماتی را به اصلاح طلبان از جمله آقای کروبی و هاشمی و اطرافيان او وارد آورد و پس از اين که درگيریهايی با اصولگرايان پيدا کرد اتهامات مبهمی را به آنها وارد کرد.»
آقای مهرابی اضافه می کند:«اين رويهای بوده که آقای احمدینژاد از همان روزهای انتخابات رياست جمهوری سال ۸۴ شروع و حتی در مراسم رأی اعتماد وزرای خود در مجلس اين اتهامات را درباره رقبای سياسی خود از جمله اصلاح طلبان مطرح کرد و اين موضوع را در سال ۸۸ در مناظرههای انتخاباتی ادامه داد. پس از آن هم که با اصولگرايان درگيری پيدا کرد شبيه اين اتهامات را در مورد آنها مطرح میکند.»
محمود احمدی نژاد ۳۰۰ شخص را متهم کرده است که ۶۰ درصد پول کشور را در جيب خود گذاشته اند و پس نمیدهند. او همانند گذشته نامی از اين اشخاص نبرد؛ همانگونه که به رغم وعده هايی که داده بود اسامی اعضای مافيای نفتی را فاش نکرد.
هرچند کاظم وزيری هامانه، نخستين وزير نفت دولت احمدی نژاد، در مصاحبه با همشهری اقتصاد در آبان سال گذشته گفت: مافيای نفتی تنها يک شعار انتخاباتی بود.
البته فاش نشدن اعضای اين مافياها و باندها هم مدافعانی دارد. برای مثال هادی غنيمی فرد، رئيس خانه صنعت و معدن، در مورد مافيای ارزی به سايت قانون گفته است اگر اعضای اين مافيا معرفی شوند احمدینژاد را زنده نمیگذارند.
احمد علوی، استاد دانشگاه و اقتصاددان در سوئد، به اين پرسش راديو فردا که آيا گروهها و باندهايی که رييس جمهوری اسلامی ايران از آنان به عنوان مافيا و ... نام برده است، مسئول مشکلات اقتصادی در کشور هستند،می گويد: «نظام سياسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ايران از يک فساد گسترده ونهادينه رنج میبرد که طبق گزارش اخير سازمان جهانی شفافيت، در سال جاری حدود ۱۰ پله بيشتر در دره فساد سقوط کرده است.»
آقای علوی با اشاره به اينکه «مسئله بزرگتر از اين داستان ها است» می گويد: «با توجه به فساد انتخاباتی، سياسی و مديريتی میتوان انتظار داست که اين سه حلقه عامل بلوکه شدن اين ميزان عظيم پول باشند. اينها سه حلقه پيوسته هستند که در نبود جامعه مدنی و سرکوب رسانهها گستردهتر میشود و بايد پشت فسادهای بزرگ از جمله فساد بانکی اين سه حلقه مفسده را ديد.»
در اين ميان،اتهام هايی که رييس جمهوری اسلامی ايران مطرح کرده، از سوی منتقدانش بی پاسخ نمانده است. به عنوان مثال احمد توکلی، نماينده مجلس در آبان سال گذشته دولت را متهم به داشتن رکورد رانت خواری کرد و گفت: »قرار بود پيوند نامبارک قدرت و ثروت و بساط نامبارک دزدی برچيده شود و بيتالمال از حيف و ميل به دور بماند، اما سوء تدبير و ضعف مديريت کار را به جايی کشانده که اکنون از جواب دادن به مردم خجالت میکشيم.»