آخرین گروه در جام جهانی ۲۰۱۴ با حضور کره جنوبی، الجزایر، روسیه و بلژیک. صرف نظر از موقعیت ممتاز بلژیک در مسابقات مقدماتی و سرگروه شدن این تیم در قرعه‌کشی، این گروه را می‌توان گروهی یکدست نامید که هر چهار تیم بخت صعود دارند. ستارگان گروه اچ در ادامه معرفی شده‌اند.
پارک چو یونگ – کره جنوبی
تیم ملی کره جنوبی در جام جهانی ۱۹۸۶ فقط یک لژیونر داشت که در لورکوزن توپ می‌زد. اما حالا با گذشت حدود سه دهه، اوضاع کاملاً تغییر کرده و با وجود لیگ حرفه‌ای و معتبری که کره‌ای ها دارند، فقط شش بازیکن از فهرست ۲۳ نفره جام جهانی، در لیگ این کشور توپ می‌زنند. تازه از این تعداد هم سه نفرشان، دروازه‌بان‌های این تیم هستند.
نکته درخشانی درباره نسبت فوتبال کره جنوبی با بازیهای جام جهانی وجود دارد. آنها از جام ۱۹۸۶ تاکنون در تمام دوره‌ها حضور داشته‌اند و جام بیستم، هشتمین صعود پیاپی آنهاست. با احتساب حضور در جام جهانی ۱۹۵۴، کره جنوبی با ۹ دوره حضور، رکورددار آسیایی‌هاست و فاصله‌اش با بقیه تیم‌ها چشمگیر است.
جی دونگ و‌ون(آگسبورگ)، سون هئونگ مین (بایر لورکوزن) و کو جا چئول عضو باشگاه (ماینتس) از دیگر بازیکنان شاغل در اروپا هستند. این تیم چهار نماینده هم در لیگ حرفه‌ای ژاپن دارد.
پارک چو یونگ مهاجم ۲۸ ساله کره جنوبی از امیدهای اصلی این تیم در جام بیستم است. بازیکنی که در سه لیگ معتبر اروپا بازی کرده و تجربه اندوخته. موناکو در فرانسه، سلتاویگو در اسپانیا، آرسنال و واتفورد هم در انگلستان.
در جام جهانی قبلی یک گل به نیجریه زد و کمک کرد تیمش راهی دور دوم شود. او با این گل، گل به خودی‌اش در بازی قبلی مقابل آرژانتین را هم جبران کرد. در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ شش گل زد و سهم چشمگیری در صعود تیمش داشت.
کره‌ای‌ها تاکنون دو بار از گروهشان به مرحله بعد صعود کرده‌اند. جام جهانی ۲۰۰۲ که خود میزبان بودند و تیمشان به نیمه نهایی رسید، و جام جهانی قبلی با حضور ستارگانی مانند پارک چو یونگ.
آنها با دو شکست رفت و برگشت مقابل ایران، صعود دلچسبی به جام بیستم نداشتند و حتی بلافاصله سرمربی خود را هم تغییر دادند. حالا با دل بستن به ساق‌های بازیکنان خلاقی از جمله پارک چو یونگ، امیدوارند با درخشش در جام جهانی، خاطرات تلخ مسابقات مقدماتی را از ذهن هوادارانشان پاک کنند.
یوری ژیرکوف – روسیه
تیم فعلی روسیه، از یک منظر یادآور تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی است. تیمی که غیر از دنیس چریشف که این فصل را به عنوان بازیکن قرضی در اختیار سویا بود، تمام بازیکنانش در لیگ داخلی حضور دارند.
در این تیم دیگر نام آندری آرشاوین دیده نمی‌شود که تا همین پارسال در آرسنال بود. پاول پوگربنیاک از باشگاه ردینگ، دیگر لژیونر لیست ۳۰ نفره روسیه برای حضور در جام جهانی بود که او نیز خط خورد، تا فهرست روس‌ها کاملاً یکدست شود.
یک دهه قبل، اوضاع کاملاً متفاوت بود. در جام جهانی ۲۰۰۲ که آخرین حضور روسیه در این مسابقات بوده، این تیم ۹ بازیکن در لیگ‌های مختلف اروپایی داشت. اما با تغییر شرایط اقتصادی، حالا روسیه خود لیگ ثروتمندی دارد که نه فقط مانع خروج ستاره‌هایش از کشور می‌شود، بلکه جمعی از بهترین بازیکنان جهان نیز در روسیه توپ می‌زنند.
دروازه‌بان روس‌ها ایگور آکینیف عضو باشگاه زسکا مسکو است که هم باشگاهی‌هایش نیز در خط دفاعی او را همراهی می‌کنند. واسیلی برزوتسکی، گئورگی شنیکوف و سرگئی ایگناشویچ با ۹۴ بازی ملی که سابقه‌اش در این تیم از همه بیشتر است.
دمیتری کومباروف از اسپارتاک مسکو نیز از جمله بازیکنان با تجربه در خط دفاعی تیم ملی روسیه است.
در خط میانی ایگور دنیسوف از دینامو مسکو، آلن ژاگوئف زسکا مسکو و دنیس گلوشاکوف اسپارتاک مسکو، رومن شیرکوف کاپیتان تیم ملی روسیه را همراهی خواهند کرد. در این خط پاول موگیله‌وتس همبازی سردار آزمون در روبین‌کازان هم حضور دارد.
در خط حمله الکساندر کرژاکوف از تیم کهکشانی‌های روسیه یعنی زنیت سن‌پترزبورگ، امید اول گلزنی روس‌ها در جام جهانی است. او قبلاً در لالیگا توپ می‌زد. الکساندر کوکورین مهاجم جوان دینامو مسکو نیز انگیزه‌های فراوانی برای درخشش در جام بیستم دارد.
یوری ژیرکوف که برای دینامو مسکو بازی می‌کند از ستاره‌های تیم ملی فوتبال روسیه است. عضو سابق باشگاه چلسی. دهسالی هست که برای تیم ملی بازی می‌کند. در یورو ۲۰۰۸ از کلیدی‌ترین مهره‌های گاس هیدینک بود تا روسیه به نیمه نهایی برسد.
اگر کاپلو بعد از جام جهانی قصد بازنشستگی دارد، برای ژیرکوف هم رسیدن به جام جهانی بعدی که در کشور خودش برگزار خواهد شد دور از ذهن به نظر می‌رسد.
با توجه به قرعه مناسب روسیه، او و همبازیانش در همین جام جهانی می‌توانند طلسم صعود روسیه به مرحله یک هشتم نهایی را بشکنند. اتفاقی که بعد از فروپاشی شوروی، هنوز برای فوتبال روسیه رخ نداده.
سفیان فیغولی - الجزایر
وحید هلیلودزیچ سرمربی الجزایر، تیمی را در اختیار دارد که مانند ایران برای چهارمین دوره پا به مسابقات جام جهانی می‌گذارد. اما آنها در تمام این دوره‌ها تیمی سرسخت بوده‌اند که دست کم یک نتیجه دور از انتظار را به جا گذاشته‌اند.
در جام جهانی ۱۹۸۲ با گل‌های رباح ماجر و لخدر بلومی، آلمان غربی را شکست دادند که از مهم‌ترین شگفتی‌های تاریخ جام جهانی است. شیلی را نیز ۳-۲ مغلوب کردند اما با توجه به دو امتیازی بودن پیروزی‌ها در آن مقطع زمانی، به طرز عجیبی از گروهشان صعود نکردند.
این نتایج متعلق به دورانی است که آفریقا هنوز از اعتبار کنونی‌اش در فوتبال جهان برخوردار نبود.
در جام بعدی با ایرلند شمالی مساوی شدند و مقابل برزیل هم فقط با یک گل شکست خوردند. الجزایر در جام جهانی ۲۰۱۰ نیز انگلستان را با تساوی بدون گل متوقف کرد.
در خط دفاعی سه بازیکن از باشگاه‌های فرانسه دارند، همراه با فوزی غلام (ناپولی)، جمال مصباح لیوورنو، رفیق هلیش (آکادمیکای پرتغال)، عیسائید بل‌کالم(واتفورد) و بن طیب از مایورکا.
در خط میانی هم دو بازیکن لالیگایی دارند، به انضمام سفیر تایدر از اینتر میلان، حسن یبدا (اودینزه) و نبیل بن طالب از تاتنهام.
آدلن گویدورا (کریستال‌پالاس)، اسلام سیلمانی (اسپورتینگ لیسبون)، خلیل سودانی (دینامو زاگرب) و نبیل غیلاس (پورتو) دیگر ستارگان تیم قدرتمند شمال آفریقا هستند.
در کنار آنها، سفیان فیغولی مشهورترین بازیکن الجزایر است. در این کشور بعد از خداحافظی زین الدین زیدان، هیچ بازیکنی را به اندازه سفیان فیغولی با او مقایسه نکرده‌اند. فوتبال الجزایر به کلی متاثر از مکتب فوتبال فرانسه است و در این بین، فیغولی متولد فرانسه است و فوتبال را در این کشور فرا گرفته.
رد استار پاریس، نوجوانان پاری سن ژرمن، پیوستن به تیم بزرگسالان گرنوبل در ۱۸ سالگی. او حتی در تیمهای ملی جوانان و امید فرانسه هم بازی کرده. ریموند دومنش سرمربی تیم ملی فرانسه نیز او را مدنظر داشت اما رباح سعدان سرمربی قبلی و یزید منصوری کاپیتان پیشین تیم ملی الجزایر، نظر مساعد فغولی را برای بازی در سرزمین اجدادی‌اش جلب کردند.
در ۲۱ سالگی به والنسیا پیوست و حالا امید نخست ملت الجزایر، برای تکرار حماسه‌ای است که رباح ماجر و لخدر بلومی در جام جهانی ۱۹۸۲ خلق کردند. الجزایر در اولین دیدارش با بلژیک مصاف خواهد کرد.
تیبو کورتوآ - بلژیک
بلژیک در غالب دوره‌های جام جهانی، دروازه‌بانانی را در اختیار داشته که با درخشش چشمگیر، نامی ماندگار از خود در فوتبال جهان به جا گذاشته‌اند.
ژان ماری فاف در جام جهانی ۱۹۸۶ تیمش را به نیمه نهایی برد که بزرگترین افتخار تاریخ فوتبال بلژیک است. میشل پرودوم هم دو دوره پیاپی در جام های ۱۹۹۰ و ۹۴، با این به یک هشتم نهایی صعود کرد.
مارک ویلموتس سرمربی بلژیک، مجموعه‌ای نفیس از نخبگان اروپا را در اختیار دارد. در خط دفاعی، ونسان‌کمپانی (منچستر‌سیتی)، توبی آلدروایز (آتلتیکو مادرید)، توماس فرمایلن (آرسنال)، یان فرتونگن (تاتنهام)، دانیل فن‌بویتن (بایرن‌مونیخ).
در خط میانی: کوین دی بروین (ولفسبورگ)، مروان فلینی (منچستر یونایتد)، استیون دفور (پورتو)، موسی دمبله (تاتنهام) و ناصر چادلی (تاتنهام).
در خط حمله هم ادن هازارد مهاجم خطرناک چلسی همراه با روملو لوکاکو (اورتون)، دریس مرتنس (ناپولی)، عدنان یانوزای (منچستر‌یونایتد) .
اما پشت سر تمام این بازیکنان، بلژیکی‌ها دروازه‌بانی مطمئن و جسور دارند. تیبو کورتوا که به عنوان بازیکن قرضی از چلسی به آتلتیکو مادرید آمد و با فتح لالیگا و صعود به فینال لیگ قهرمانان اروپا، چشمها را خیره کرد.
حتی دروازه‌بان ذخیره بلژیک هم قابلیت شماره یک شدن در جام جهانی را دارد. سیمون مینیوله از لیورپول.
تیبو کورتوآ که قامتی ۱۹۹ سانتیمتری دارد، فوتبال را به عنوان مدافع چپ از تیم محلی خردسالان بیلزن شروع کرد. از هفت سالگی به باشگاه مشهور و معتبر گنک پبوست. از این باشگاه بود که تصمیم گرفت دروازه‌بانی کند.
در ۱۹ سالگی به چلسی پیوست و به خاطر حضور درخشان پیتر چک، این باشگاه لندنی او را به سرعت به آتلتیکو مادرید قرض داد. این تیم که به تازگی «داوید ده خیا» را به منچستر یونایتد داده بود، به این دروازه‌بان جوان میدان داد و او حالا با تداوم درخشش در جام جهانی، می‌تواند به جمع تاثیرگذارترین سنگربانان تاریخ جام جهانی فوتبال بپیوندد.
پارک چو یونگ – کره جنوبی
تیم ملی کره جنوبی در جام جهانی ۱۹۸۶ فقط یک لژیونر داشت که در لورکوزن توپ می‌زد. اما حالا با گذشت حدود سه دهه، اوضاع کاملاً تغییر کرده و با وجود لیگ حرفه‌ای و معتبری که کره‌ای ها دارند، فقط شش بازیکن از فهرست ۲۳ نفره جام جهانی، در لیگ این کشور توپ می‌زنند. تازه از این تعداد هم سه نفرشان، دروازه‌بان‌های این تیم هستند.
نکته درخشانی درباره نسبت فوتبال کره جنوبی با بازیهای جام جهانی وجود دارد. آنها از جام ۱۹۸۶ تاکنون در تمام دوره‌ها حضور داشته‌اند و جام بیستم، هشتمین صعود پیاپی آنهاست. با احتساب حضور در جام جهانی ۱۹۵۴، کره جنوبی با ۹ دوره حضور، رکورددار آسیایی‌هاست و فاصله‌اش با بقیه تیم‌ها چشمگیر است.
پارک چو یونگ در بازی مقابل نیجریه در جام جهانی ۲۰۱۰
در خط دفاع یون سوک یونگ (کوئینز پارک رنجرز) و هونگ جئونگ هو از آگسبورگ حضور دارند. در خط میانی هم کی‌سونگ یوئنگ (سوانسی)، کیم بو کیونگ (کادریف سیتی) و لی چونگ یونگ از بولتون.جی دونگ و‌ون(آگسبورگ)، سون هئونگ مین (بایر لورکوزن) و کو جا چئول عضو باشگاه (ماینتس) از دیگر بازیکنان شاغل در اروپا هستند. این تیم چهار نماینده هم در لیگ حرفه‌ای ژاپن دارد.
پارک چو یونگ مهاجم ۲۸ ساله کره جنوبی از امیدهای اصلی این تیم در جام بیستم است. بازیکنی که در سه لیگ معتبر اروپا بازی کرده و تجربه اندوخته. موناکو در فرانسه، سلتاویگو در اسپانیا، آرسنال و واتفورد هم در انگلستان.
در جام جهانی قبلی یک گل به نیجریه زد و کمک کرد تیمش راهی دور دوم شود. او با این گل، گل به خودی‌اش در بازی قبلی مقابل آرژانتین را هم جبران کرد. در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ شش گل زد و سهم چشمگیری در صعود تیمش داشت.
کره‌ای‌ها تاکنون دو بار از گروهشان به مرحله بعد صعود کرده‌اند. جام جهانی ۲۰۰۲ که خود میزبان بودند و تیمشان به نیمه نهایی رسید، و جام جهانی قبلی با حضور ستارگانی مانند پارک چو یونگ.
آنها با دو شکست رفت و برگشت مقابل ایران، صعود دلچسبی به جام بیستم نداشتند و حتی بلافاصله سرمربی خود را هم تغییر دادند. حالا با دل بستن به ساق‌های بازیکنان خلاقی از جمله پارک چو یونگ، امیدوارند با درخشش در جام جهانی، خاطرات تلخ مسابقات مقدماتی را از ذهن هوادارانشان پاک کنند.
یوری ژیرکوف – روسیه
تیم فعلی روسیه، از یک منظر یادآور تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی است. تیمی که غیر از دنیس چریشف که این فصل را به عنوان بازیکن قرضی در اختیار سویا بود، تمام بازیکنانش در لیگ داخلی حضور دارند.
در این تیم دیگر نام آندری آرشاوین دیده نمی‌شود که تا همین پارسال در آرسنال بود. پاول پوگربنیاک از باشگاه ردینگ، دیگر لژیونر لیست ۳۰ نفره روسیه برای حضور در جام جهانی بود که او نیز خط خورد، تا فهرست روس‌ها کاملاً یکدست شود.
ژیرکوف در بازی مقابل یونان در یورو ۲۰۱۲
کاپلو حتی از فدراسیون فوتبال روسیه خواسته بود حضور بازیکنان خارجی در لیگ این کشور را محدود کنند تا باشگاه‌ها مجبور شوند بازیکنان بومی به خدمت بگیرند.یک دهه قبل، اوضاع کاملاً متفاوت بود. در جام جهانی ۲۰۰۲ که آخرین حضور روسیه در این مسابقات بوده، این تیم ۹ بازیکن در لیگ‌های مختلف اروپایی داشت. اما با تغییر شرایط اقتصادی، حالا روسیه خود لیگ ثروتمندی دارد که نه فقط مانع خروج ستاره‌هایش از کشور می‌شود، بلکه جمعی از بهترین بازیکنان جهان نیز در روسیه توپ می‌زنند.
دروازه‌بان روس‌ها ایگور آکینیف عضو باشگاه زسکا مسکو است که هم باشگاهی‌هایش نیز در خط دفاعی او را همراهی می‌کنند. واسیلی برزوتسکی، گئورگی شنیکوف و سرگئی ایگناشویچ با ۹۴ بازی ملی که سابقه‌اش در این تیم از همه بیشتر است.
دمیتری کومباروف از اسپارتاک مسکو نیز از جمله بازیکنان با تجربه در خط دفاعی تیم ملی روسیه است.
در خط میانی ایگور دنیسوف از دینامو مسکو، آلن ژاگوئف زسکا مسکو و دنیس گلوشاکوف اسپارتاک مسکو، رومن شیرکوف کاپیتان تیم ملی روسیه را همراهی خواهند کرد. در این خط پاول موگیله‌وتس همبازی سردار آزمون در روبین‌کازان هم حضور دارد.
در خط حمله الکساندر کرژاکوف از تیم کهکشانی‌های روسیه یعنی زنیت سن‌پترزبورگ، امید اول گلزنی روس‌ها در جام جهانی است. او قبلاً در لالیگا توپ می‌زد. الکساندر کوکورین مهاجم جوان دینامو مسکو نیز انگیزه‌های فراوانی برای درخشش در جام بیستم دارد.
یوری ژیرکوف که برای دینامو مسکو بازی می‌کند از ستاره‌های تیم ملی فوتبال روسیه است. عضو سابق باشگاه چلسی. دهسالی هست که برای تیم ملی بازی می‌کند. در یورو ۲۰۰۸ از کلیدی‌ترین مهره‌های گاس هیدینک بود تا روسیه به نیمه نهایی برسد.
اگر کاپلو بعد از جام جهانی قصد بازنشستگی دارد، برای ژیرکوف هم رسیدن به جام جهانی بعدی که در کشور خودش برگزار خواهد شد دور از ذهن به نظر می‌رسد.
با توجه به قرعه مناسب روسیه، او و همبازیانش در همین جام جهانی می‌توانند طلسم صعود روسیه به مرحله یک هشتم نهایی را بشکنند. اتفاقی که بعد از فروپاشی شوروی، هنوز برای فوتبال روسیه رخ نداده.
سفیان فیغولی - الجزایر
وحید هلیلودزیچ سرمربی الجزایر، تیمی را در اختیار دارد که مانند ایران برای چهارمین دوره پا به مسابقات جام جهانی می‌گذارد. اما آنها در تمام این دوره‌ها تیمی سرسخت بوده‌اند که دست کم یک نتیجه دور از انتظار را به جا گذاشته‌اند.
در جام جهانی ۱۹۸۲ با گل‌های رباح ماجر و لخدر بلومی، آلمان غربی را شکست دادند که از مهم‌ترین شگفتی‌های تاریخ جام جهانی است. شیلی را نیز ۳-۲ مغلوب کردند اما با توجه به دو امتیازی بودن پیروزی‌ها در آن مقطع زمانی، به طرز عجیبی از گروهشان صعود نکردند.
در جام بعدی با ایرلند شمالی مساوی شدند و مقابل برزیل هم فقط با یک گل شکست خوردند. الجزایر در جام جهانی ۲۰۱۰ نیز انگلستان را با تساوی بدون گل متوقف کرد.
در خط دفاعی سه بازیکن از باشگاه‌های فرانسه دارند، همراه با فوزی غلام (ناپولی)، جمال مصباح لیوورنو، رفیق هلیش (آکادمیکای پرتغال)، عیسائید بل‌کالم(واتفورد) و بن طیب از مایورکا.
در خط میانی هم دو بازیکن لالیگایی دارند، به انضمام سفیر تایدر از اینتر میلان، حسن یبدا (اودینزه) و نبیل بن طالب از تاتنهام.
آدلن گویدورا (کریستال‌پالاس)، اسلام سیلمانی (اسپورتینگ لیسبون)، خلیل سودانی (دینامو زاگرب) و نبیل غیلاس (پورتو) دیگر ستارگان تیم قدرتمند شمال آفریقا هستند.
در کنار آنها، سفیان فیغولی مشهورترین بازیکن الجزایر است. در این کشور بعد از خداحافظی زین الدین زیدان، هیچ بازیکنی را به اندازه سفیان فیغولی با او مقایسه نکرده‌اند. فوتبال الجزایر به کلی متاثر از مکتب فوتبال فرانسه است و در این بین، فیغولی متولد فرانسه است و فوتبال را در این کشور فرا گرفته.
رد استار پاریس، نوجوانان پاری سن ژرمن، پیوستن به تیم بزرگسالان گرنوبل در ۱۸ سالگی. او حتی در تیمهای ملی جوانان و امید فرانسه هم بازی کرده. ریموند دومنش سرمربی تیم ملی فرانسه نیز او را مدنظر داشت اما رباح سعدان سرمربی قبلی و یزید منصوری کاپیتان پیشین تیم ملی الجزایر، نظر مساعد فغولی را برای بازی در سرزمین اجدادی‌اش جلب کردند.
در ۲۱ سالگی به والنسیا پیوست و حالا امید نخست ملت الجزایر، برای تکرار حماسه‌ای است که رباح ماجر و لخدر بلومی در جام جهانی ۱۹۸۲ خلق کردند. الجزایر در اولین دیدارش با بلژیک مصاف خواهد کرد.
تیبو کورتوآ - بلژیک
بلژیک در غالب دوره‌های جام جهانی، دروازه‌بانانی را در اختیار داشته که با درخشش چشمگیر، نامی ماندگار از خود در فوتبال جهان به جا گذاشته‌اند.
ژان ماری فاف در جام جهانی ۱۹۸۶ تیمش را به نیمه نهایی برد که بزرگترین افتخار تاریخ فوتبال بلژیک است. میشل پرودوم هم دو دوره پیاپی در جام های ۱۹۹۰ و ۹۴، با این به یک هشتم نهایی صعود کرد.
تیبو در دروازه اتلتیکو پس از دریافت گل از رئال مادرید
تیبو کورتوآ، جوانی ۲۲ ساله از تبار برجسته‌ترین سنگربانان فوتبال اروپاست. تیم پرستاره بلژیک اگر نه مانند جام ۱۹۸۶ اما در یکی از بهترین دوره‌های تاریخی‌اش قرار دارد. آنها پس از هلند و ایتالیا، سومین تیم اروپا بودند که به جام بیستم صعود کردند. جایگاه عالی‌شان در رتبه‌بندی فیفا هم باعث شد یکی از سرگروه‌ها باشند.مارک ویلموتس سرمربی بلژیک، مجموعه‌ای نفیس از نخبگان اروپا را در اختیار دارد. در خط دفاعی، ونسان‌کمپانی (منچستر‌سیتی)، توبی آلدروایز (آتلتیکو مادرید)، توماس فرمایلن (آرسنال)، یان فرتونگن (تاتنهام)، دانیل فن‌بویتن (بایرن‌مونیخ).
در خط میانی: کوین دی بروین (ولفسبورگ)، مروان فلینی (منچستر یونایتد)، استیون دفور (پورتو)، موسی دمبله (تاتنهام) و ناصر چادلی (تاتنهام).
در خط حمله هم ادن هازارد مهاجم خطرناک چلسی همراه با روملو لوکاکو (اورتون)، دریس مرتنس (ناپولی)، عدنان یانوزای (منچستر‌یونایتد) .
اما پشت سر تمام این بازیکنان، بلژیکی‌ها دروازه‌بانی مطمئن و جسور دارند. تیبو کورتوا که به عنوان بازیکن قرضی از چلسی به آتلتیکو مادرید آمد و با فتح لالیگا و صعود به فینال لیگ قهرمانان اروپا، چشمها را خیره کرد.
حتی دروازه‌بان ذخیره بلژیک هم قابلیت شماره یک شدن در جام جهانی را دارد. سیمون مینیوله از لیورپول.
تیبو کورتوآ که قامتی ۱۹۹ سانتیمتری دارد، فوتبال را به عنوان مدافع چپ از تیم محلی خردسالان بیلزن شروع کرد. از هفت سالگی به باشگاه مشهور و معتبر گنک پبوست. از این باشگاه بود که تصمیم گرفت دروازه‌بانی کند.
در ۱۹ سالگی به چلسی پیوست و به خاطر حضور درخشان پیتر چک، این باشگاه لندنی او را به سرعت به آتلتیکو مادرید قرض داد. این تیم که به تازگی «داوید ده خیا» را به منچستر یونایتد داده بود، به این دروازه‌بان جوان میدان داد و او حالا با تداوم درخشش در جام جهانی، می‌تواند به جمع تاثیرگذارترین سنگربانان تاریخ جام جهانی فوتبال بپیوندد.