در آخرین فرصت‌های مانده به انتخابات حساس ریاست جمهوری در آمریکا در ۱۶ آبان، دو نامزد شرکت‌کننده در این انتخابات آخرین تلاش‌های خود را برای جلب آرای بیشتر انجام می‌دهند. باراک اوباما و میت رامنی در مقاله‌هایی مشابه که در سایت شبکه خبری «سی ان ان» منتشر شده به تبیین چشم انداز خود برای ایالات متحده پرداخته‌اند. آنچه در ادامه خواهید خواند چکیده‌ای از نوشتار میت رامنی، نامزد جمهوری خواهان برای مقام ریاست جمهوری، در سایت «سی ان ان» است:
دوم ژوئن ۲۰۱۱ بود که در مزرعه دوگ و استلا اسکامن در نیوهمپشایر کارزار نامزدی ریاست جمهوری را آغاز کردم. آن موقع گفتم که کشور ما، سرزمین آزادی و فرصت‌هاست. از کار و سختکوشی میلیون‌ها آمریکایی‌ای گفتم که تجربه فوق‌العاده استقلال و حاکمیت بر سرنوشت خویش را مدیون آن‌ها هستیم. همان کسانی که از یک چنان جنگلزار ناآرام، چنین نمونه بی‌مانندی از آبادانی و قدرت را پایه‌گذاری کردند.
گفتم که «به آمریکا اعتقاد دارم.»
اکنون یک سالی است که پیام خود را به اقصی نقاط آمریکا رسانده‌ام. حال که در آستانه انتخابات به سر می‌بریم، فرصت خوبی دست داده تا توضیح دهم منظورم از باورمندی به آمریکا چیست.
آمریکا سرزمین حلقه‌های آزادی است. جایی است که می‌توانیم بدون داشتن واهمه از عواقبی وخیم و کیفر درباره تفاوت‌های موجود میان خود گفت‌و‌گو کنیم، جایی که می‌توانیم به هر دین و آیینی که برمی گزینیم باور داشته باشیم، جایی که می‌توانیم فارغ از بزرگی و کوچکی رؤیا‌هایمان آن‌ها را دنبال کنیم. جایی که نه تنها آزادی را ارج می‌نهد، که برای او می‌جنگد و پاس می‌داردش. این همه سجایایی است که هویت ملت ما را تعریف می‌کند.
آمریکا سرزمین فرصت هاست. اما این اواخر، فرصت به بسیاری از آمریکایی‌ها پشت کرده و در چنان ورطه کسادی اقتصادی گیر افتاده‌ایم که میلیون‌ها نفر از هم میهنانمان را به بیکاری کشانده است.
رؤیاهایی از دست رفته، زندگی‌هایی از هم گسیخته، برنامه‌هایی به تعویق افتاده و امیدهایی رنگ باخته در اطراف همهٔ ما مشاهده می‌شوند.
اما اوضاع در این مملکت همیشه به این صورت نبود. و مطمئناً نمی‌بایست در آینده نیز اینگونه باشد. همه ما در این مهم با یکدیگر شریکیم و تنها به یاری همدیگر است که خواهیم توانست از این گردنه عبور کنیم.
من به همراه پل رایان برنامه ترمیم اقتصادی‌ای را ارائه داده‌ام که متشکل از پنج اصل است که ظرف چهار سال، ۱۲ میلیون شغل ایجاد خواهد کرد.
آنقدر انرژی تولید خواهیم کرد که بسیار بیشتر از مقداری خواهد بود که برای گرم کردن خانه‌های خود، مصرف خودرو‌هایمان و رشد اقتصادمان لازم است. ما به جنگ پرزیدنت اوباما علیه ذغال سنگ و اکراه او از نفت خاتمه خواهیم داد، همچنان که به تلاش‌های وی برای محدود سازی گاز طبیعی، اقداماتی که از طریق طرح قوانین و مقررات دست و پاگیری صورت پذیرفته که در برابر فن آوری تولید این نوع سوخت مانع ایجاد می‌کند. از انرژی هسته‌ای و منابع تجدید پذیر حمایت خواهیم کرد و در عین حال، به محض آنکه صنعتی روی پای خود ایستاد یارانه‌های مربوطه را قطع خواهیم کرد.
با سرمایه گذاری در رشته‌های علمی بخش انرژی و حمایت از انجام پژوهش در این حیطه در پی کمک به اکتشاف‌های جدیدی خواهیم رفت که آینده دنیای انرژی را رقم خواهد زد. تا سال ۲۰۲۰، ما آمریکای شمالی را به خودکفایی در زمینه انرژی خواهیم رساند.
ما در عین آنکه نیروی کاری خود را برای مشاغل فردا حفظ می‌کنیم، اطمینان حاصل خواهیم نمود که هر کودک، صرفنظر از محل زندگی، از جمله مناطق دارای سطح رفاهی پایین‌تر، به تحصیلاتی با کیفیت بالا دسترسی داشته باشد. به جای مدیران و اتحادیه‌ها، این والدین و دانش آموزان هستند که باید گزینه‌های بیشتری برای انتخاب داشته باشند.
تجارت آمریکا را راه خواهیم انداخت و بازارهای بیشتری را بر روی کشاورزی، محصولات تولید داخل و خدمات آمریکا خواهیم گشود. و البته هر کشوری که به قوانین [تجاری] پایبند نماند را مسئول چنین رویکردی خواهیم دانست.
من برای حمایت از حقوق و منافع کارگران و کارفرمایان آمریکایی خواهم ایستاد.
از مشاغل کوچک پشتیبانی خواهیم کرد، که همانا موتور مولد کار در کشور ما هستند و این کار را از طریق اصلاح قانون مالیات و به روزگردانی و بازنویسی آیین‌نامه‌هایی انجام خواهیم داد که جلوی رشد اقتصادی را در کشور ما گرفته‌اند.
بحران اقتصادی ما نه تنها گریبانگیر شهروندان شده، بلکه تبعات منفی بیشتری در قسمت‌های دیگر نیز داشته است. ضعف اقتصادی کشور در چند سال گذشته به گونه‌ای هشدارآمیز مایه ضعف ما در عرصه سیاست خارجی شده است. مخارج بی‌حد و حصر داخلی موجب شده که رئیس جمهوری کنونی صد‌ها میلیارد دلار از بودجه دفاعی بکاهد، سیاستی که به قول وزیر دفاع همین کابینه، امنیت ملی ما را «پایمال» خواهد کرد.
مهم‌ترین وظیفه هر رئیس جمهوری اجرای اصل نخست قانون اساسی - یعنی پدافند مشترک - است. من در مقام فرماندهی کل قوا برنامه کاهش بودجه نظامی رئیس جمهوری کنونی را برخواهم چید. سربازان ما نباید هرگز در زمینه ابزار مورد نیاز برای انجام مأموریت‌هایشان کمبودی داشته باشند و می‌بایست به سلامت به میهن و خانه‌های خود بازگردند. همیشه معتقد بوده‌ام که اولین هدف یک ارتش قدرتمند پیشگیری از بروز جنگ است. و پیشگیری از جنگ یکی از منافع ملی حیاتی ما محسوب می‌شود.
اطمینان حاصل خواهم کرد که ارتش ما آنقدر قدرتمند است که هیچ دشمنی جرأت حمله به ما را پیدا نکند. بیایید تاریخ خود را به یاد آوریم. ما توانسته‌ایم در خانه و در جهان کارهای بزرگی انجام دهیم. حکومت‌های خودکامه را شکست داده‌ایم. صد‌ها میلیون نفر را از ورطه فقر نجات داده‌ایم. جامعه خود را به یک اتحاد کارا بدل ساخته‌ایم. سرزمین آزادی و آبادی را بنا نهاده‌ایم. مشکلات پیش رو هرگز از ما بزرگ‌تر نیستند و توانایی به زانو در آوردنشان را داریم. بر این اساس است که من تغییری راستین و انتخابی راستین را در برابرتان قرار می‌دهم.
دوم ژوئن ۲۰۱۱ بود که در مزرعه دوگ و استلا اسکامن در نیوهمپشایر کارزار نامزدی ریاست جمهوری را آغاز کردم. آن موقع گفتم که کشور ما، سرزمین آزادی و فرصت‌هاست. از کار و سختکوشی میلیون‌ها آمریکایی‌ای گفتم که تجربه فوق‌العاده استقلال و حاکمیت بر سرنوشت خویش را مدیون آن‌ها هستیم. همان کسانی که از یک چنان جنگلزار ناآرام، چنین نمونه بی‌مانندی از آبادانی و قدرت را پایه‌گذاری کردند.
گفتم که «به آمریکا اعتقاد دارم.»
اکنون یک سالی است که پیام خود را به اقصی نقاط آمریکا رسانده‌ام. حال که در آستانه انتخابات به سر می‌بریم، فرصت خوبی دست داده تا توضیح دهم منظورم از باورمندی به آمریکا چیست.
آمریکا سرزمین حلقه‌های آزادی است. جایی است که می‌توانیم بدون داشتن واهمه از عواقبی وخیم و کیفر درباره تفاوت‌های موجود میان خود گفت‌و‌گو کنیم، جایی که می‌توانیم به هر دین و آیینی که برمی گزینیم باور داشته باشیم، جایی که می‌توانیم فارغ از بزرگی و کوچکی رؤیا‌هایمان آن‌ها را دنبال کنیم. جایی که نه تنها آزادی را ارج می‌نهد، که برای او می‌جنگد و پاس می‌داردش. این همه سجایایی است که هویت ملت ما را تعریف می‌کند.
آمریکا سرزمین فرصت هاست. اما این اواخر، فرصت به بسیاری از آمریکایی‌ها پشت کرده و در چنان ورطه کسادی اقتصادی گیر افتاده‌ایم که میلیون‌ها نفر از هم میهنانمان را به بیکاری کشانده است.
رؤیاهایی از دست رفته، زندگی‌هایی از هم گسیخته، برنامه‌هایی به تعویق افتاده و امیدهایی رنگ باخته در اطراف همهٔ ما مشاهده می‌شوند.
اما اوضاع در این مملکت همیشه به این صورت نبود. و مطمئناً نمی‌بایست در آینده نیز اینگونه باشد. همه ما در این مهم با یکدیگر شریکیم و تنها به یاری همدیگر است که خواهیم توانست از این گردنه عبور کنیم.
من به همراه پل رایان برنامه ترمیم اقتصادی‌ای را ارائه داده‌ام که متشکل از پنج اصل است که ظرف چهار سال، ۱۲ میلیون شغل ایجاد خواهد کرد.
آنقدر انرژی تولید خواهیم کرد که بسیار بیشتر از مقداری خواهد بود که برای گرم کردن خانه‌های خود، مصرف خودرو‌هایمان و رشد اقتصادمان لازم است. ما به جنگ پرزیدنت اوباما علیه ذغال سنگ و اکراه او از نفت خاتمه خواهیم داد، همچنان که به تلاش‌های وی برای محدود سازی گاز طبیعی، اقداماتی که از طریق طرح قوانین و مقررات دست و پاگیری صورت پذیرفته که در برابر فن آوری تولید این نوع سوخت مانع ایجاد می‌کند. از انرژی هسته‌ای و منابع تجدید پذیر حمایت خواهیم کرد و در عین حال، به محض آنکه صنعتی روی پای خود ایستاد یارانه‌های مربوطه را قطع خواهیم کرد.
با سرمایه گذاری در رشته‌های علمی بخش انرژی و حمایت از انجام پژوهش در این حیطه در پی کمک به اکتشاف‌های جدیدی خواهیم رفت که آینده دنیای انرژی را رقم خواهد زد. تا سال ۲۰۲۰، ما آمریکای شمالی را به خودکفایی در زمینه انرژی خواهیم رساند.
ما در عین آنکه نیروی کاری خود را برای مشاغل فردا حفظ می‌کنیم، اطمینان حاصل خواهیم نمود که هر کودک، صرفنظر از محل زندگی، از جمله مناطق دارای سطح رفاهی پایین‌تر، به تحصیلاتی با کیفیت بالا دسترسی داشته باشد. به جای مدیران و اتحادیه‌ها، این والدین و دانش آموزان هستند که باید گزینه‌های بیشتری برای انتخاب داشته باشند.
تجارت آمریکا را راه خواهیم انداخت و بازارهای بیشتری را بر روی کشاورزی، محصولات تولید داخل و خدمات آمریکا خواهیم گشود. و البته هر کشوری که به قوانین [تجاری] پایبند نماند را مسئول چنین رویکردی خواهیم دانست.
من برای حمایت از حقوق و منافع کارگران و کارفرمایان آمریکایی خواهم ایستاد.
از مشاغل کوچک پشتیبانی خواهیم کرد، که همانا موتور مولد کار در کشور ما هستند و این کار را از طریق اصلاح قانون مالیات و به روزگردانی و بازنویسی آیین‌نامه‌هایی انجام خواهیم داد که جلوی رشد اقتصادی را در کشور ما گرفته‌اند.
بحران اقتصادی ما نه تنها گریبانگیر شهروندان شده، بلکه تبعات منفی بیشتری در قسمت‌های دیگر نیز داشته است. ضعف اقتصادی کشور در چند سال گذشته به گونه‌ای هشدارآمیز مایه ضعف ما در عرصه سیاست خارجی شده است. مخارج بی‌حد و حصر داخلی موجب شده که رئیس جمهوری کنونی صد‌ها میلیارد دلار از بودجه دفاعی بکاهد، سیاستی که به قول وزیر دفاع همین کابینه، امنیت ملی ما را «پایمال» خواهد کرد.
مهم‌ترین وظیفه هر رئیس جمهوری اجرای اصل نخست قانون اساسی - یعنی پدافند مشترک - است. من در مقام فرماندهی کل قوا برنامه کاهش بودجه نظامی رئیس جمهوری کنونی را برخواهم چید. سربازان ما نباید هرگز در زمینه ابزار مورد نیاز برای انجام مأموریت‌هایشان کمبودی داشته باشند و می‌بایست به سلامت به میهن و خانه‌های خود بازگردند. همیشه معتقد بوده‌ام که اولین هدف یک ارتش قدرتمند پیشگیری از بروز جنگ است. و پیشگیری از جنگ یکی از منافع ملی حیاتی ما محسوب می‌شود.
اطمینان حاصل خواهم کرد که ارتش ما آنقدر قدرتمند است که هیچ دشمنی جرأت حمله به ما را پیدا نکند. بیایید تاریخ خود را به یاد آوریم. ما توانسته‌ایم در خانه و در جهان کارهای بزرگی انجام دهیم. حکومت‌های خودکامه را شکست داده‌ایم. صد‌ها میلیون نفر را از ورطه فقر نجات داده‌ایم. جامعه خود را به یک اتحاد کارا بدل ساخته‌ایم. سرزمین آزادی و آبادی را بنا نهاده‌ایم. مشکلات پیش رو هرگز از ما بزرگ‌تر نیستند و توانایی به زانو در آوردنشان را داریم. بر این اساس است که من تغییری راستین و انتخابی راستین را در برابرتان قرار می‌دهم.