نگرانی عفو بین‌الملل از وضعیت دانشجویان زندانی

عفو بین‌الملل ابراز نگرانی کرده است که دستگیر شدگان صرفاً به دلیل ابراز عقاید خود دستگیر شده باشند.

سازمان عفو بین‌الملل با ابراز نگرانی نسبت به «شکنجه» هشت دانشجوی فعال زندانی در تبریز، خواهان آزادی و رعایت حقوق آنان شد.



در اطلاعیه روز سه شنبه عفو بین‌الملل، با اشاره به سوابق دستگیری مقصود احدی، منصور امینیان، داریوش حاتمی، آیدین خواجه‌ای، امیر مردانی، مجید ماکوئی، سجاد رادمهر، و فراز زهتاب آمده است که هیچ یک از این فعالان دانشجویی که دستگیری و بازداشت آنان در چند مرحله و از ژوئیه ۲۰۰۸ (تیرماه ۸۷) صورت گرفته است، دسترسی به وکیل قانونی مورد نظر خود نداشته اند.

عفو بین‌الملل نگران این است که آنان ممکن است صرفاً به دلیل ابراز نظرات خود دستگیر شده باشند.


این سازمان حقوق بشری در اطلاعیه خود آورده است: «اگر چه بعضی از این فعالان دانشجویی تماس‌های نامنظم تلفنی با نزدیکان خود داشته‌اند اما بر اساس اعلام انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان، مستقر در ونکوور کانادا، اعضای خانواده این دانشجویان از دسترسی به آنان منع شده‌ اند.»


عفو بین الملل که مقر آن در لندن قرار دارد، همچنین به این موضوع اشاره شده که این فعالان دانشجو به‌ صورت فزاینده ‌ای در طلب حقوق فرهنگی بیشتری از جمله حق تحصیل با استفاده از زبان ترکی آذربایجانی، که به اعتقاد آنان در قانون اساسی تأمین شده و نیز حق تجلیل از فرهنگ و تاریخ آذربایجان هستند.


عفو بین‌الملل عنوان کرده است: این خواسته آذربایجانی‌ها که بزرگترین اقلیت قومی در ایران هستند، غالباً از سوی مقامات ایرانی سرکوب شده است.


در اطلاعیه این سازمان حقوق بشری همچنین پیشنهاد شده‌ است که «با ارسال نامه به آیت ‌الله شاهرودی رییس دستگاه قضایی ایران، از عدم شکنجه یا بدرفتاری با این فعالان اطمینان حاصل شده و دسترسی دستگیر شدگان به خانواده ‌هایشان، وکلای انتخابی و هر نوع مداوای مورد نیاز پزشکی تأمین شود.»




  • «اگر چه بعضی از این فعالان دانشجویی تماس‌های نامنظم تلفنی با نزدیکان خود داشته‌اند اما اعضای خانواده این دانشجویان از دسترسی به آنان منع شده‌اند.»

سازمان عفو بین‌الملل


از میان هشت فعال دانشجویی زندانی در تبریز که عفو بین‌الملل نسبت به وضعیت آنها ابراز نگرانی کرده است، سجاد رادمهر (دانشجوی رشته مکانیک)، و فراز زهتاب و آیدین خواجه‌ ای (دانشجویان رشته حقوق) که از اعضای انجمن اسلامی دانشگاه تبریز هستند در ۱۷ ژوئیه ۲۰۰۸ (۲۷ تیرماه ۸۷) از سوی مأموران امنیتی ایران دستگیر شده ‌اند و به رغم چند مکالمه کوتاه تلفنی با اعضای خانواده خود، هنوز از محل نگهداری آنها اطلاعی در دست نیست.


مقامات امنیتی همچنین اقدام به بازرسی خانه‌های این فعالان و ضبط وسایل شخصی آنان کرده‌ اند.


مأموران امنیتی پس از آن در چند مرحله تا تاریخ ۳۱ اوت (دهم شهریور) اقدام به دستگیری مقصود احدی، منصور امینیان، داریوش حاتمی (فعال دانشجویی سابق)، امیر مردانی، و مجید ماکویی (دانشجوی دانشگاه اصفهان)، کردند که این بازداشت ‌شدگان نیز محدودیت برقراری تماس با نزدیکان خود داشته‌اند.


همچنین خانواده‌های برخی از این فعالان دانشجویی مورد فشار و تهدید قرار گرفته‌اند که از جمله خواهر و مادر سجاد رادمهر پس از پرس و جو برای کسب اطلاع از وضعیت وی از سوی مقامات امنیتی تهدید شده ‌اند.


در همین حال شهرام رادمهر برادر سجاد رادمهر روز شنبه در گفت و گو با «رادیو فردا» گفت که «در مورد سرنوشت، محل نگهداری این افراد و همچنین وضعیت جسمی و روحی آنها هیچ اطلاعی نداریم. این مسئله، خانواده ها را در وضعیت بسیار بد روحی قرار داده است.»


پیشتر مادر فراز زهتاب نیز به «رادیو فردا» گفته بود: مسئولان جواب درستی به ما نمی‌دهند. از دادسرای زندان سؤال کردم، می‌گویند ما نمی‌دانیم. از اداره اطلاعات هم پرسیدم جوابی به من ندادند. گفتند قبل از اینکه دادسرا بروند و دادگاه آنها تشکیل شود، به شما اطلاع می‌دهیم. اصلاً نمی‌دانم کجا هست. فقط یک بار صدایش را شنیدم.