جنبش «یالا»؛ تلاشی برای نزدیکی جوانان اسرائیلی و فلسطینی در فیس‌بوک

اگرچه مذاکرات صلح خاورمیانه بین فلسطینی‌ها و اسراییل، تا حدی مسکوت مانده و پیشرفتی در آن حاصل نشده، طرفین همچنان در پی راه‌های هستند تا شاید راهی به سوی صلح بیابند.

در تازه‌ترین اقدام در این زمینه، روزنامه نیویورک تایمز، از تشکیل گروهی با نام «یالا» بر روی شبکه اجتماعی فیس‌بوک خبر داده است. گروهی با هدف جذب جوانان بین ۱۵ تا ۳۰ سال از هر دو سوی مناقشه.

گزارش هانا کاویانی از تلاش فیس‌بوکی برای نزدیکی جوانان اسرائیلی و فلسطینی

گزارش هانا کاویانی از تلاش فیس‌بوکی برای نزدیکی جوانان اسرائیلی و فلسطینی

گروهی بر روی شبکه اجتماعی فیس بوک، که درآن جوانان اسرائیلی و فلسطینی و برخی دیگر از کشورهای عرب منطقه، نه تنها از صلح، بلکه از مسایل متنوعی چون هنر، عکاسی و فوتبال در آن با یکدیگر سخن می‌گویند.

گروهی که برای بسیاری از جوانان عضو آن، برای اولین بار این فرصت را فراهم آورده، تا در فضایی مجازی اما بدون مرز و مانع با طرف مقابل خود گفت‌وگو کنند.

گروه «یالا» که بیش از یکماه از تشکیل آن می‌گذرد، توسط یک دیپلمات پیشین اسرائیلی به وجود آمده، و بیش از ۹۰ هزار مراجعه کننده داشته است.

به گزارش نیویورک تایمز، ۶۰ درصد کاربران فعال در این گروه را اعراب تشکیل می‌دهند. اوری ساویر، رئیس مرکز صلح پرز، و به وجودآورنده گروه «یالا» ، در دهه نود میلادی، مذاکره‌کننده اصلی صلح خاورمیانه و همچنین نماینده پارلمان اسراییل بوده است.

او به نیویورک تایمز می‌گوید که این روزها همه ارتباطات از جنگ و تجارت و سکس بر روی شبکه ی مجازی رخ می‌دهد. چرا صلح جایی در این میان نداشته باشد؟

اوری سویر ۵۸ ساله، می‌گوید که امروز از رهبران شجاع اثری نیست و از این رو ، او به نسل جدید روی آورده است. نسل میدان تحریر، نسل فیس بوک.

هدف این دیپلمات پیشین اسراییلی جذب صد هزار جوان از منطقه است تا آنجا که رهبران را مجبور به پیشبرد صلح کنند.

تا کنون، شیمون پرز رئیس جمهور اسرائیل، محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی، تونی بلر، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا و فرستاده گروه چهارگانه پیشبرد صلح و برخی دیگر از شخصیت‌های بین‌المللی با فرستادن پیام از تشکیل گروه یالا استقبال کرده‌اند.

نمرود بن زعیو دانشجوی ۲۵ ساله دانشگاه مطالعات خاورمیانه تل‌آویو می‌گوید که پیام‌های شیمون پرز و تونی بلر، این احساس را القا می‌کنند، که ماجرایی پشت پرده است اما به گفته او، تمام مباحث و گفت‌وگوها بر روی این صفحه بدون دخالت شخص سومی انجام می‌شود.

وی در عین حال می‌گوید اعضای جوان این گروه درباره راه حل یک کشور یک دولت، یک دو کشور دو دولت بحث نمی‌کنند، بلکه می‌خواهند از زندگی یکدیگر و آنچه که از هم نمی‌دانند آگاه شوند و در کنار تفاوت‌ها، از یک نارضایتی مشترک می‌گویند، نارضایتی از قدرت‌های حاکم بر آنها که محدودشان می‌کند.

یکی از اقدامات گروه یالا در طول یک ماه فعالیتش، برگزاری یک مسابقه عکسی با عنوان «شهر من، زندگی من» بود. در این مسابقه، که اعضای گروه به عکس‌ها منتخب خود رأی دادند، یک فلسطینی و یک اسرائیلی، برنده شدند، که قرار است هر دو برای مراسم دریافت جایزه خود با نیویوک سفر کنند. مسابقه عکسی که فلسطینی‌ها به اسرائیلی‌ها و اسرائیلی‌ها به فلسطینیان رأی دادند.

در گروه یالا بیشتر نوشته‌ها به زبان انگلیسی است، اما از عربی و عبری نیز استفاده می‌شود. آنطور که نویسنده نیویورک تایمز از مشاهدات خود می‌نویسد، بیشتر گفت‌وگوها میان جوانان تل‌آویو و رام‌الله انجام می‌شود. اما برخی جوانان مصری و مراکشی نیز در این میان دیده می‌شوند. مصری‌هایی که گفته‌اند، حال که آزاد هستند می‌خواهند از جوانان اسرائیلی بیشتر بدانند.

یکی از نمونه‌های مطالب مطرح شده در این صفحه سؤالی بوده که یک جوان اسرائیلی برای سایر اعضا مطرح کرده است. الون کدمون پرسیده بود، اگر روزی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، و محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی، برای یک هفته با هم در اتاقی محبوس شوند، چه خواهد شد.

نادین فراص یاغی، جوانی از فلسطین، به او پاسخ داده بود که هر دو متوجه می‌شوند که دیگری هم گوش، چشم، دست و دهان دارد. لحظه تجلی توانایی‌های مشترک، لحظه‌ای که هر دو می‌فهمند به غیر از عرب و اسرائیلی و فلسطینی و مسلمان و یهودی، هر دو انسانند.