درخواست از جهانیان: در مناقشات قفقاز مداخله کنید

ناآرامی در قفقاز در پی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد و استقلال طلبی ها یا ادعاهای مرزی جمهوری های سابق این اتحاد، جنگ هایی را نیز تاکنون در پی داشته است.

گروهی از سياستمداران برجسته بين المللی و دولتمردان روز پنج شنبه از اتحاديه اروپا و ساير کشورها خواستند که در کشمکش جاری در «کشورهای قفقاز در حاشیه خزر» مداخله کنند.


کميسيون «قفقاز- خزر» شامل مادلين آلبرايت، وزير امور خارجه سابق آمريکا، يوشکا فيشر، وزير امور خارجه سابق آلمان و پدی اشدون، نماينده بلندپايه سابق بوسنی، در گزارشی هشدار داده اند که کشمکش ممکن است به ناحيه بزرگ تری کشيده شود.


در اين گزارش اخطار شده که اروپا در همسايگی اش در اين ناحيه می تواند با بی ثبات رو به رو شود، ضمن اين که اشتباهات مرزی می تواند نزاع را به ساير مناطق بکشاند.


رياست اين کميسيون را ديميتری راپل، وزير امور خارجه اسلوانی که کشورش عنوان رياست اتحاديه اروپا را از اول ژانويه خواهد داشت، بر عهده دارد و ساير اعضای آن روسيه، ايران و کشورهای منطقه قفقاز - خزر هستند.



ناآرامی در قفقاز در پی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد و استقلال طلبی ها یا ادعاهای مرزی جمهوری های سابق این اتحاد، جنگ هایی را نیز تاکنون در پی داشته است.

در اين گزارش از تمام کشورهای منطقه خواسته شده است با نگاه امنيتی تازه ای با اين مسئله برخورد کنند تا از«حرکت آهسته اما متداوم نظامی شدن» جلوگيری کنند.


در اين گزارش آمده است: «اين نگاه بايد به اسقرار يک توافق امنيتی که بين کشورهای اين منطقه و همسايگان آنها اعتماد ايجاد کند، منجر شود.»


اعضای اين کميسيون همچنين از اتحاديه اروپا بخاطر نداشتن يک سياست واحد روشن در اين باره انتقاد کرده اند.


اين منطقه بخاطر وجود منابع انرژی، همچنين راه عبور منابع انرژی از آسيای مرکزی و اطراف آن به اروپا از اهميت ويژه ای برخوردار است و در واقع رابطی است بين آسيا و اروپا، همچنين روسيه با خاورميانه.


در حال حاضر تنها چهار کشور روسیه، ارمنستان، آذربایجان و گرجستان به عنوان کشورهای حوزه قفقاز شناخته می شوند اما همزمان مناطقی چون چچن، اوستیای شمالی (در روسیه)، اوستیای جنوبی (در گرجستان)، آبخازیا، داغستان و قره باغ در همین ناحیه قرار دارند.


در بسیاری از این مناطق جنبش های قدرتمند اسقلال طلب وجود دارند و برخی از این مناطق نیز به خودمختاری کامل یا دولت های منطقه ای با نفوذ دست یافته اند.


در حال حاضر مناطق قره باغ، اوستیای جنوبی و آبخازیا توسط دولت های کاملا مستقل از حکومت های مرکزی کشورهای خود اداره می شوند. این سه منطقه هنوز از سوی جامعه جهانی به عنوان کشورهای مستقل به رسمیت شناخته نشده اند.


ناآرامی در قفقاز در پی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد و استقلال طلبی ها یا ادعاهای مرزی جمهوری های سابق این اتحاد، جنگ هایی را نیز تاکنون در پی داشته است.