زهرا رهنورد، یکی از چهرههای معترض به انتخابات ۸۸ که در حصر بهسر میبرد، در دیداری با فرزندانش، ضمن تکذیب اظهارات اخیر دبیر شورای عالی امنیت ملی که «آقایان در حصر نیستند»، میگوید «حتی حاضر نیستند اذعان کنند هفت سال است یک زن را در بند کردهاند».
گفتههای تازه خانم رهنورد را وبسایت کلمه، ۱۷ آبان، بهنقل از دختران او و میرحسین موسوی، در پی دیدار اخیری که داشتهاند، بازتاب دادهاست.
ده روز پیش از این دیدار، علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، گفته بود استفاده از واژه حصر برای میرحسین موسوی و مهدی کروبی «درست نیست». آقای شمخانی هرچند قصد داشت مسئله وجود حصر را رد کند، اما در سخنانش اشارهای هم به زهرا رهنور نکرد. او گفته بود مسائل مربوط به آقایان موسوی و کروبی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ پیش آمده و آنها «در حصر نیستند».
زهرا رهنورد در واکنش به گفتههای علی شمخانی اظهار داشت «آقای شمخانی از شما انتظار نداشتم! آقایان نزدیک هفت سال است که 'یک زن' را در بند کردهاند و در حصری ظالمانه از فعالیتهای دانشگاهی، هنری و اجتماعی محروم کردهاند و من در این ایام شبها و روزها را سپری کردهام».
او در بخشی دیگر از سخنان رد و بدل شده در دیدار با فرزندانش افزوده است «از هیچکس، هیچ خواستهای» ندارد و نخواهد داشت.
وبسایت کلمه روز ۱۷ آبان در عین حال به نقل از محمدحسین کروبی، فرزند مهدی کروبی، نقل کردهاست که گشایشهایی که برای پدر او شده، در مورد رهنورد و موسوی صورت نگرفتهاست.
وضعیت سلامت مهدی کروبی اخیرا با نگرانیهای جدی روبهرو شده بود و او چند بار برای درمان و مراقبتهای پزشکی به بیمارستان انتقال پیدا کرد.
محمدحسین کروبی میگوید وضعیت جدید برای پدرش «تازه قابل مقایسه با روزهای اول حصر آیتالله منتظری است». آیتالله منتظری، از روحانیون اصلی در جریان انقلاب بهمن ۵۷ بود که سپس به صف منتقدان پیوست و در نهایت نیز تا زمانی که در گذشت در حصر و یا تحت مراقبت و ممنوعیت بود.
فرزند مهدی کروبی با وجود آنکه از گشایشهایی نسبی در مورد پدرش سخن گفته افزودهاست وضعیتی که برای خانم رهنورد و آقای موسوی وجود دارد، همچنان با مهدی کروبی فاصله دارد.
او میگوید «من تا چند روز پیش که در جریان بودم، گشایشی که برای خانواده آقای کروبی اتفاق افتاده در مورد خانواده آقای موسوی هنوز صورت نگرفته است و ملاقات فرزندان آقای موسوی و خانم رهنورد با پدر و مادرشان هنوز به صورت هفتهای یک بار است».
با این حال محمدحسین کروبی تاکید کرده «به آنها این قول را دادهاند که گشایشی که برای خانواده آقای کروبی رخ داده برای آنها هم اتفاق خواهد افتاد».
انتخابات سال ۱۳۸۸ که با پیروزی محمود احمدینژاد و سپس اعتراضاتی گسترده در ایران همراه شد، در نهایت به حصر زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی انجامید. فاطمه کروبی نیز برای مدتی در حصر خانگی قرار گرفت. چهرههای معترض به انتخابات، که خود پیشتر نخستوزیر یا رئیس مجلس جمهوری اسلامی بودند، میگفتند در جریان رایگیری و شمارش آرا، بهسود احمدینژاد تقلب صورت گرفتهاست. آنها در نهایت حاضر نشدند از اتهامهای خود عقبنشینی کنند و یا پوزش بخواهند. رهبر جمهوری اسلامی نتیجه آن انتخابات را تائید و از آقای احمدینژاد حمایت کرد، هرچند هشت سال بعد، از او خواست نامزد انتخابات نشود و شورای نگهبان نیز صلاحیتش را رد کرد.
حصر رهنورد، کروبی و موسوی، بدون توجه به درخواستهای داخلی، سازمانهای مدافع حقوق بشر و کارزارهایی که هدف از آنها آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران است، ادامه پیدا کردهاست.
بنا بر گزارش نهادهای مدافع حقوق بشر و ناظر بر آزادی بیان و عقیده، ایران سومین زندان بزرگ روزنامهنگاران، بزرگترین زندان جهان برای فعالان رسانهای زن، یکی از بزرگترین محدودکنندگان روند آزاد اطلاعات در اینترنت، و یا از عمدهترین کشورهای جهان است که متهمان نوجوان را به اعدام محکوم میکند. وضعیت حقوق بشر در ایران، شکنجه، محکومیتهای فلهای مخالفان و نامشخص بودن قتلها و یا اعدامهایی که با اهداف سیاسی صورت گرفته، با انتقادهای چندباره ناظران ویژه ملل متحد نیز روبهرو شدهاست. ایران این اتهامها را رد میکند و میگوید آنها با اغراض سیاسی و با نادیدهگرفتن وضعیت حقوق بشر در برخی کشورهای دیگر زده میشوند.