در هفته های گذشته اخبار حملات سایبری هکرها در سراسر جهان به بحث‌ها و مناقشات بسیاری دامن زده است. به ویژه پس از آنکه وزارت دادگستری ایالات متحده، علیه دو هکر چینی که در پی سرقت اطلاعات دارویی و تسلیحاتی و هسته‌ای بودند اعلام جرم کرد و مشخص شد این دو هکر چینی با پشتیبانی وزارت امنیت چین، اطلاعات حساسی از استرالیا و بلژیک و آلمان و بریتانیا سرقت کرده‌اند.
همین اواخر شبکه اجتماعی توئیتر از حملات سایبری بزرگی به حدود ۱۳۰ حساب مشهور در توئیتر خبر داد که در جریان آن، هکرها شیوه‌ای عجیب برای هک حساب‌های تأیید شده و سرقت بیت کوین طراحی کرده بودند.
تلاش برای هک داده‌ها و پژوهش های علمی، محدود به دوران کرونا نیست و برای مثال همین دو هکر چینی، از سال‌ها پیش حتی در پی سرقت پژوهش‌های علمی سرطان از دانشمندان دیگر کشورها نیز بوده اند. هکرهای دولتی چین در تلاش برای سرقت اطلاعات علمی تنها نیستند.
چندی پیش مایکروسافت، از دستیابی هکرهای مرتبط با حکومت ایران به یک کلمه رمز برای حمله سایبری به این شرکت خبر داده بود. به عبارت دقیق‌تر، از حمله هکرهای گروه هولمیوم که مانند هکرهای دولتی وابسته به دولت چین، در پی سرقت اطلاعات بخش‌های دارویی و پزشکی و حتی صنایع مرتبط با انرژی و معدن هستند.
برخی از حملات که مشخصاً برای سرقت دانش تولید واکسن کرونا آغاز شده از ابتدای ژانویه امسال، کمپانی‌های داروسازی و مؤسسات تحقیقاتی و حتی بیمارستان‌هایی را هدف گرفته است که در حال پژوهش روی تولید واکسن کرونا هستند. از دانشگاه‌های آمریکا گرفته تا دانشگاه‌هایی در هلند و استرالیا هدف این حملات بوده‌اند.
تلاش سایبری برای سرقت پژوهش‌های علمی
از جمله پر سروصداترین این حملات سازمان‌یافته هکری حکومت ایران می‌توان به حمله سایبری علیه کمپانی داروسازی گیلیاد Gilead اشاره کرد. گیلیاد یکی از بزرگترین شرکت‌های داروسازی جهان است که نام آن با تولید داروی مشهور رمدسیویر برای درمان کرونا پیوند خورده است.
هم بریتانیایی‌ها و هم آمریکایی‌ها در خصوص حملات هکرهای دولتی به اطلاعات پژوهشی مرتبط با ویروس کرونا هشدار داده‌اند و در عین حال چین اعلام کرده که پژوهشگران چینی در مقابله با کرونا بسیار پیشرفت کرده‌اند و نیازی به سرقت اطلاعات دارویی و پژوهشی ایالات متحده ندارند.
هرچند برخی از این حملات سایبری برای سرقت
کرونا و فن‌آوری؛ یادداشت‌هایی از عرفان کسرایی
آن‌چه دانشمندان درباره کرونا می‌دانند و آن‌چه هنوز نمی‌دانندکرونایاب سپاه؛ چرا حکومت ایران از علم سردرنمی‌آورد؟کرونا و سازمان جهانی بهداشت؛ به نام آمریکا، به کام چین؟آیا ممکن است دوره پساکرونا اصلاً در کار نباشد؟منشأ مخالفت با واکسیناسیون در ایران و جهان چیست؟تکنولوژی‌های مقابله با کرونا در غیاب واکسن و داروی بیماریدرسی و پژوهشی انجام شده (برای مثال حملاتی که به دانشگاه‌های هلند صورت گرفته) اما عمده هدف هکرهای دولتی در نیم سال گذشته، با هدف سرقت اطلاعات دارویی و نتایج روش های درمان بیماری کووید-۱۹ بوده است.
این حملات هکری که عمدتاً بر روی دانشمندان و پزشکان مرتبط با تئقیقات علمی مرتبط با کرونا متمرکز شده، به شیوه‌های مختلفی صورت پذیرفته است. تلاش برای دسترسی به سرور دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی و یا هک ایمیل دانشمندان و روش‌های دیگری که به گفته مقامات آمریکایی، به قدری مخرب است که می‌تواند مانع تولید واکسن کرونا شود.
تجهیزات چینی با فناوری آمریکایی
حملات سایبری تنها محدود به سرقت اطلاعات علمی نیستند. صنایع و فناوری‌های غربی همواره یکی از هدف‌های کپی‌برداری یا سرقت آنلاین توسط گروه‌های هکری مرتبط با چین یا روسیه یا حکومت ایران بوده است.
هرچند که مهندسی معکوس و ساخت کپی برابر با اصل اغلب این تجهیزات به دلیل محدودیت‌های فنی عملاً ممکن نیست، اما می‌توان لیست بلندبالایی از تجهیزات و فناوری‌های تولید چین یافت که چیزی جز کپی فناوری آمریکایی نیستند.
بیهوده نیست که چندی پیش سناتور آمریکایی تام کاتن گفته بود که حزب کمونیست چین در حال تجهیز خود با فناوری آمریکایی است و خواستار ممانعت از تحصیل دانشجویان چینی در رشته‌های علوم پایه و مهندسی و رشته‌های مرتبط با فناوری شده بود. کاتن که طرح محدودیت پذیرش دانشجویان چینی در رشته‌های علوم و تکنولوژی را ارائه کرده و می‌گوید دانشجویان چینی می‌توانند به اینجا بیایند و در دانشگاه‌های ما ادبیات شکسپیر و مقالات فدرالیستی یاد بگیرند اما آنها نیازی ندارند که محاسبات کوانتومی را از ما بیاموزند.
چینی‌ها به لحاظ تعداد، بیشترین (در حدود یک سوم) دانشجویان خارجی در ایالات متحده را تشکیل می‌دهند و چیزی که مقامات امریکایی را به اعتراض واداشته، تولید فناوری‌هایی است که به وضوح، کپی‌برداری از تکنولوژی آمریکایی به نظر می‌رسد.
جنگنده Chengdu J-20 چینی به گواه بسیاری از متخصصان، نسخه تقلبی و کپی‌کاری جنگنده F-22 Raptor آمریکایی‌هاست. به خصوص که چند سال پیش، یک کارآفرین چینی به جرم سرقت آنلاین برنامه‌های تحقیقاتی ایالات متحده در زمینه جنگنده‌ها F-22 و F-35 بازداشت شده بود و همه شواهد نشان از آن دارد که چین، این هواپیما را از روی سرقت اطلاعات فنی آمریکایی‌ها ساخته است.
از جنگنده چینی Shenyang J-31 گرفته که به F-35 آمریکایی شبیه است تا هواپیماهای بدون سرنشین که از روی تکنولوژی‌های آمریکایی کپی‌برداری شده‌اند، یا تلاش برای حملات سایبری به شرکت‌های بزرگ تجهیزات مخابراتی نظیر اریکسون نشان می‌دهد که چینی‌ها ید طولایی در سرقت محصولات فکری و علم و فناوری کشورهای پیشرفته جهان دارند.
این همان چیزی است که آمریکایی‌ها را به خصوص در مسئله توسعه زیرساخت های ارتباطی 5G شرکت چینی هواوی در اروپا نگران کرده است و به مناقشات بسیار اقتصادی و سیاسی میان آمریکا و اروپا دامن زده است.
اگرچه دستاوردهای علم و فناوری در نهایت متعلق به تمام بشریت است و همه ما فارغ از ملیت، از مایکروویو و اتومبیل و هواپیما و آسپرین استفاده می‌کنیم اما اختراعات و فناوری‌ها و تولیدات صنعتی و تکنولوژی‌ها، مالکیت حقوقی و مادی نیز دارند.
واکسن نهایی کرونا چه در دانشگاه آکسفورد و چه در شرکت مدرنا در آمریکا تولید شود طبیعتاً دیر یا زود در دسترس تمام مردم جهان قرار خواهد گرفت. از این رو تلاش هکرهای مرتبط با حکومت ایران برای ساخت تجهیزات مدرن و پهپاد و یا دستیابی به فرمول‌های ساخت دارو و واکسن، به نوعی میل به یافتن راهی میان بر برای پیشرفت و مصداق یک شبه ره صد ساله رفتن است.
سرقت دانش فنی و علم و تکنولوژی از کشورهای دیگر (که برای دستیابی به آن هزینه کرده‌اند و متخصصان را به کار گرفته‌اند)، هرگز هیچ کشوری را به کشوری صنعتی و پیشرفته تبدیل نکرده است و بدون داشتن زیرساخت‌های علم و فناوری، حتی با وجود اطلاعات مسروقه علمی از کشورهای پیشرفته جهان نمی‌توان راه به جایی برد.