محمد جواد ظریف، در ماه اکتبر در اجلاس اخیر وزیران خارجه دولت های حاشیه دریای خزر، مواضعی را که چندین سال است ایران به آنها اشاره می‌کند، تکرار کرد، بدون اینکه هیچ کشور دیگری کوچکترین نشانی از قبول این مواضع در خود بروز دهد.
از زمان استقلال جمهوری آذربایجان از شوروی سابق (۱۹۹۱)، جمهوری اسلامی و جمهوری آذربایجان یکی از بدترین روابط همسایگی را در منطقه داشته‌اند و روندهای موجود حکایت از آن دارد که احتمالاً روابط بدتری در راه است.
دولت‌های ساحلی خزر تا کنون موفق نشده‌اند به یک توافق همه‌جانبه راجع به نظام حقوقی دریای خزر دست یابند. این مشکل به خاطر منابع مهم نفت و گاز حوزه دریای خزر و نقش نوین این منطقه در ژئوپلتیک جهانی اهمیت بیشتری پیدا کرده ولی هنوز این مشکل پابرجاست.
در عرض چند سال گذشته، دولت‌های حاشیۀ دریای خزر (ایران، روسیه، قزاقستان، ترکمنستان و جمهوری آذربایجان) مشغول کار بر روی سندی بوده‌اند به نام «کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر». یک سال پیش، برخی مقامات دولت جمهوری اسلامی ایران مدعی شدند که اختلافات دول ساحلی خزر دربارۀ بندهای مهم و مورد مناقشه از پیش‌نویس کنوانسیون حل شده است.
