روزنامه اینترنشنال هرالد تریبیون در گزارشی به نقل از منابع خود نوشته است که ایالات متحده در حال بررسی همه مسیرهای تدارکاتی ممکن برای افغانستان است که از یکی از آنها احتمالاً از ایران می‌گذرد.
اینترناشنال هرالد تریبیون به نقل از طراحان نظامی و مقام‌های پنتاگون که نامی از آنها نمی‌برد می‌نویسد در پی افزایش شمار کمین‌های طالبان علیه کاروان‌های تدارکاتی در تنگه خیبر پاکستان و نیز احتمال از دست رفتن پایگاه مهم آمریکا در قرقیزستان، وزارت دفاع ایالات متحده بررسی راههای مواصلاتی تازه را در دستور کار خود قرار داده است.
به نوشته این روزنامه، ایالات متحده همچنین از آن بیم دارد که روسیه در انتقال محموله‌هایی که از طریق این کشور به ازبکستان و تاجیکستان و در نهایت به افغانستان ارسال می‌شود، محدودیت ایجاد کند.
با این حال هرالدتریبیون می‌افزاید که مقام‌های آمریکایی گفته‌اند به دنبال ایجاد مسیر تدارکاتی از میان ایران نیستند و استقبال هیلاری کلینتون از حضور ایران در کنفرانس افغانستان نیز ارتباطی با این موضع ندارد.
به نوشته هرالد تریبیون اما از آنجا که طراحان نظامی پنتاگون و ناتو همه مسیرهای تدارکاتی ممکن را بررسی کرده‌اند، یکی از خطوط تدارکاتی مورد بررسی آنها، مسیرهای بند چابهار در دریای عمان است، که می‌توان از طریق آن محموله‌های نیروهای ائتلاف را به غرب افغانستان رساند؛ مسیری که در نهایت به جاده‌ای که از سوی هند در افغانستان ساخته شده است متصل می‌شود.
به نوشته هرالدتریبیون مسیر چابهار به غرب افغانستان از مسیری که از پاکستان می‌گذرد کوتاه‌تر و امن‌تر است.
در پیوند با بررسی مسیرهای جایگزین تدارکاتی به تازگی جف مورل، معاون مطبوعاتی وزیر دفاع ایالات متحده، نیز گفته است که «در راستای برنامه‌ریزی آینده‌نگرانه، برنامه‌ریزان ما تقریبا همه مسیرهای قابل تصور برای تدارک‌رسانی به نیروهایمان در افغانستان را بررسی کرده‌اند.»
جف مورل در ادامه گفت: «با این حال... آنها این کار را از نگاه امکان لجستیکی انجام داده‌اند تا از نگاه واقعیت سیاسی.»
ماه گذشته میلادی ژنرال جان کرک‌داک، فرمانده نیروهای آمریکایی در اروپا و فرمانده کل ناتو طی پیشنهادی اظهار داشت مسیر تدارکاتی ایران به افغانستان می‌تواند از سوی کشورهای عضو ناتو که با ایران رابطه دارند می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.
در مصاحبه‌ای که این ژنرال آمریکایی با آسوشیتدپرس انجام داد وی تصریح کرد که ناتو با اقدام اعضای خود که به صورت جداگانه با ایران برای ارسال تدارکات به نیروهایشان وارد مذاکره شوند، مخالفتی نخواهد داشت.
از سوی دیگر هیلاری کلینتون، وزیر خارجه ایالات متحده، که هفته گذشته به اروپا سفر کرده بود، در بروکسل در مصاحبه با رادیوی امریکایی ان پی آر گفته بود که«دلایل بسیاری برای علاقه ایران (به کنفرانس افغانستان) وجود دارد... از همین رو از ایرانی ها دعوت خواهد شد. بدیهی است که تصمیم به آمدن با خود آنهاست.»
کنفرانس افغانستان قرار است در ۳۱ ماه مارس سال جاری میلادی در شهر لاهه هلند برگزار شود. کشورهای عضو ناتو، همسایگان افغانستان و دبیرکل سازمان ملل از جمله شرکت‌‌کنندگان در این کنفرانس بین‌المللی هستند.
ایران که پیوندهای قومی، زبانی، فرهنگی و مذهبی ریشه‌داری با افغانستان دارد، در دوره‌ای که طالبان قدرت را به دست گرفت، با این گروه مناسبات بسیار تیر‌ه‌ای داشت.
برپایه گزارش‌های منتشر شده و به گفته مقام‌های وقت ایران و آمریکا، تهران و واشینگتن در سرنگونی طالبان در سال ۲۰۰۱ با یکدیگر همکاری داشته‌اند.
ایران و ایالات متحده پس از حملات یازده سپتامبر در کنفرانس بن درباره افغانستان شرکت داشتند. با این حال پس از آنکه دولت جرج بوش ایران را در «محور شرارت» قرار داد، میزان همکاری دو کشور در افغانستان پیشرفت محسوسی نداشت.
بیشتر بخوانید:
به نوشته این روزنامه، ایالات متحده همچنین از آن بیم دارد که روسیه در انتقال محموله‌هایی که از طریق این کشور به ازبکستان و تاجیکستان و در نهایت به افغانستان ارسال می‌شود، محدودیت ایجاد کند.
با این حال هرالدتریبیون می‌افزاید که مقام‌های آمریکایی گفته‌اند به دنبال ایجاد مسیر تدارکاتی از میان ایران نیستند و استقبال هیلاری کلینتون از حضور ایران در کنفرانس افغانستان نیز ارتباطی با این موضع ندارد.
به نوشته هرالد تریبیون اما از آنجا که طراحان نظامی پنتاگون و ناتو همه مسیرهای تدارکاتی ممکن را بررسی کرده‌اند، یکی از خطوط تدارکاتی مورد بررسی آنها، مسیرهای بند چابهار در دریای عمان است، که می‌توان از طریق آن محموله‌های نیروهای ائتلاف را به غرب افغانستان رساند؛ مسیری که در نهایت به جاده‌ای که از سوی هند در افغانستان ساخته شده است متصل می‌شود.
به نوشته هرالدتریبیون مسیر چابهار به غرب افغانستان از مسیری که از پاکستان می‌گذرد کوتاه‌تر و امن‌تر است.
در پیوند با بررسی مسیرهای جایگزین تدارکاتی به تازگی جف مورل، معاون مطبوعاتی وزیر دفاع ایالات متحده، نیز گفته است که «در راستای برنامه‌ریزی آینده‌نگرانه، برنامه‌ریزان ما تقریبا همه مسیرهای قابل تصور برای تدارک‌رسانی به نیروهایمان در افغانستان را بررسی کرده‌اند.»
جف مورل در ادامه گفت: «با این حال... آنها این کار را از نگاه امکان لجستیکی انجام داده‌اند تا از نگاه واقعیت سیاسی.»
ماه گذشته میلادی ژنرال جان کرک‌داک، فرمانده نیروهای آمریکایی در اروپا و فرمانده کل ناتو طی پیشنهادی اظهار داشت مسیر تدارکاتی ایران به افغانستان می‌تواند از سوی کشورهای عضو ناتو که با ایران رابطه دارند می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.
در مصاحبه‌ای که این ژنرال آمریکایی با آسوشیتدپرس انجام داد وی تصریح کرد که ناتو با اقدام اعضای خود که به صورت جداگانه با ایران برای ارسال تدارکات به نیروهایشان وارد مذاکره شوند، مخالفتی نخواهد داشت.
از سوی دیگر هیلاری کلینتون، وزیر خارجه ایالات متحده، که هفته گذشته به اروپا سفر کرده بود، در بروکسل در مصاحبه با رادیوی امریکایی ان پی آر گفته بود که«دلایل بسیاری برای علاقه ایران (به کنفرانس افغانستان) وجود دارد... از همین رو از ایرانی ها دعوت خواهد شد. بدیهی است که تصمیم به آمدن با خود آنهاست.»
کنفرانس افغانستان قرار است در ۳۱ ماه مارس سال جاری میلادی در شهر لاهه هلند برگزار شود. کشورهای عضو ناتو، همسایگان افغانستان و دبیرکل سازمان ملل از جمله شرکت‌‌کنندگان در این کنفرانس بین‌المللی هستند.
ایران که پیوندهای قومی، زبانی، فرهنگی و مذهبی ریشه‌داری با افغانستان دارد، در دوره‌ای که طالبان قدرت را به دست گرفت، با این گروه مناسبات بسیار تیر‌ه‌ای داشت.
برپایه گزارش‌های منتشر شده و به گفته مقام‌های وقت ایران و آمریکا، تهران و واشینگتن در سرنگونی طالبان در سال ۲۰۰۱ با یکدیگر همکاری داشته‌اند.
ایران و ایالات متحده پس از حملات یازده سپتامبر در کنفرانس بن درباره افغانستان شرکت داشتند. با این حال پس از آنکه دولت جرج بوش ایران را در «محور شرارت» قرار داد، میزان همکاری دو کشور در افغانستان پیشرفت محسوسی نداشت.
